Τζένη Θεωνά: Πώς αντέδρασε όταν ο Λευτέρης Ελευθερίου είπε «λαϊκό» το ξανθό μαλλί της;

Η Τζένη Θεωνά στη συνέντευξη της στο περιοδικό ΟΚ! αναφέρθηκε στην εποχή που λόγω κάποιου συγκεκριμένου ρόλου, έπρεπε να βάψει τα μαλλιά της ξανθά.

Δεν μου αρέσουν οι αλλαγές

«Έτσι είμαι, πάρα πολύ σταθερός άνθρωπος. Δεσμεύομαι πολύ. Όμως, αν αποφασίσω να αλλάξω κάτι, η αλλαγή θα είναι σαρωτική ανεπιστρεπτή. Έτσι μου συμβαίνει. Και συμβαίνει αφού έχω ολοκληρώσει έναν γενναίο κύκλο. Δεν κλείνω εύκολα πράγματα. Όχι, δεν μου αρέσουν οι αλλαγές στην εξωτερική μου εμφάνιση.

Αλλάξουν τα πάντα γύρω μου, δεν έχω ανάγκη να αλλάξω και τα μαλλιά μου. Το τελευταίο πράγμα που θα άλλαζα είναι τα μαλλιά μου. Κάθε σεζόν αλλάζω δουλειά, ρόλο, εργασιακό περιβάλλον, γνωρίζω άλλους ανθρώπους, επίσης αλλάζει η κοινωνία, το παγκόσμιο τοπίο, πολύ λίγα πράγματα μένουν σταθερά. Χρειάζομαι λίγη τάξη και ησυχία».

Διαβάστε επίσης: Μαίρη Συνατσάκη: Σε τρυφερά στιγμιότυπα με τον αγαπημένο της να της χαϊδεύει την κοιλίτσα της

Με αφορμή όλα τα παραπάνω, η Τζένη Θεωνά μοιράστηκε μία ιστορία, στην οποία χρειάστηκε να αλλάξει τα μαλλιά της.

«Και τώρα που αναφέρεις τα μαλλιά, έχω να διηγηθώ μια πολύ αστεία εμπειρία. Μέχρι να αποφοιτήσω από τη δραματική σχολή δεν είχα πειράξει ποτέ τα μαλλιά μου. Ήμουν ένα καστανό κορίτσι, μέχρι που λίγες μέρες πριν από τις απολυτήριες εξετάσεις ο Νίκος Περάκης με επέλεξε για την πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά σε σειρά, τη «Λούφα και Παραλλαγή».

Το παρανάλωμα της ντεκαπάζ στο κεφάλι μου

Ο ρόλος με ήθελε ξανθιά – θα υποδυόμουν την πρώτη επί ΥΕΝΕΔ τηλεοπτική παρουσιάστρια, που αλληγορικά συμβόλιζε την έλευση ξανθών παρουσιαστριών. Στο κομμωτήριο όμως συνέβη το παρανάλωμα της ντεκαπάζ στο κεφάλι μου, κάτι που απείχε παρασάγγας από ό,τι περίμενα. Προσγειώθηκα σε μια πραγματικότητα πλατινέ τσουρουφλισμένη και έπαθα σοκ. Και την άλλη μέρα είχα να πάω στη σχολή για να δώσω εξετάσεις Τσέχοφ.

Έπειτα από μια ολόκληρη μέρα με κλάματα, με θυμάμαι να ανοίγω την πόρτα για να μπω στον χώρο των εξετάσεων και να συναντώ πρώτο τον αγαπημένο μου συμφοιτητή Λευτέρη Ελευθερίου. Με κοίταξε με τρόμο και αναφώνησε «πολύ λαϊκό!».