Αλέξης Τσίπρας: «Πολιτική επιλογή Μητσοτάκη η υψηλή φορολόγηση και η συγκάλυψη των υποκλοπών»

Σφοδρή επίθεση κατά του πρωθυπουργού εξαπέλυσε, για μία ακόμη φορά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, υποστηρίζοντας ότι αποτελεί «πολιτική επιλογή Μητσοτάκη η απουσία ελέγχων για την αισχροκέρδεια και η διατήρηση της υψηλής φορολόγησης σε τρόφιμα και καύσιμα».

Κατά την εισήγησή του στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας έκανε λόγο για «απερχόμενο Μητσοτάκη», ο οποίος προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για την «συγκάλυψη» του σκανδάλου των υποκλοπών και προκειμένου «να ελέγξει τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης».

Διαβάστε επίσης: Τα μυστικά της διπλής κάλπης

Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη διεθνή συγκυρία, για την τουρκική προκλητικότητα και τους χειρισμούς της κυβέρνησης, καθώς και για την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση.

Και ανέφερε τα εξής:

Για τη διεθνή συγκυρία και τις ευρωπαϊκές εξελίξεις

Η διεθνής συγκυρία γίνεται ολοένα και πιο δυσμενής. Ο πόλεμος σκληραίνει, χωρίς προοπτική διεξόδου. Και η Ευρώπη κινείται αμήχανα και βρίσκεται μπροστά στις αντιφάσεις της. Χωρίς σχέδιο απέναντι στην όξυνση της σύγκρουσης, με μόνο κερδισμένο τις ΗΠΑ.

Ενώ την ίδια στιγμή η ακροδεξιά κερδίζει έδαφος και κυβερνητικές θέσεις σε σημαντικές χώρες, όπως η Ιταλία και η Σουηδία.

Η Ε.Ε. φαίνεται να μην έχει ένα συλλογικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Η Γερμανία μπλοκάρει ευρωπαϊκές λύσεις για πλαφόν στη τιμή αγοράς του φυσικού αερίου και για κοινό δανεισμό για παρεμβάσεις χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κρίσης, την ώρα όμως που εσωτερικά ακολουθεί δική της, ιδιαίτερα γενναιόδωρη πολιτική.

Και είναι κρίσιμη η μάχη των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων για την έκδοση κοινού χρέους για την αλληλέγγυα αντιμετώπιση της κρίσης, του δύσκολου χειμώνα και του ενεργειακού κόστους, σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

Στο μόνο που όλη η Ευρώπη συγκλίνει, είναι η επιστροφή του κράτους στην ενέργεια για να στηρίξει κοινωνία και επιχειρήσεις.

Όλη, εκτός από την Ελλάδα, όπου ο κ. Μητσοτάκης αποφάσισε να ιδιωτικοποιήσει τη ΔΕΗ εν μέσω της ενεργειακής κρίσης. Και γι’ αυτό, τα δραματικά αποτελέσματα που βιώνουμε δεν είναι τυχαία.

Για την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση

Η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, είναι η χώρα με την ακριβότερη τιμή στην ηλεκτρική ενέργεια σε όλη την Ευρώπη (προ φόρων και επιδοτήσεων).

Και αυτό οφείλεται στην επιλογή Μητσοτάκη η ΔΕΗ να γίνει πρωταγωνιστής της αισχροκέρδειας. Και ένα χρόνο τώρα, να μη λαμβάνει κανένα μέτρο για την αντιμετώπισή της.

Η δήθεν κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής έδειξε το αποτέλεσμα: μόνο τον Σεπτέμβριο έχουμε 450 εκατ. υπερκέρδη. Ο πληθωρισμός έχει σκαρφαλώσει στο 12%. Και στην αγορά δεν υπάρχει σχεδόν κανένας έλεγχος τιμών. Αυτό είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής.

Όπως ζήτημα πολιτικής επιλογής είναι η διατήρηση υψηλού συντελεστή φορολόγησης σε προϊόντα βασικής κατανάλωσης, όπως και στα καύσιμα.

Αυτό στη πράξη δίνει τη δυνατότητα να λεηλατείται κυρίως η μεσαία τάξη, αλλά και τα χαμηλά στρώματα, αφού αυτά κυρίως πλήττουν οι έμμεσοι φόροι, ώστε να δίδεται η δυνατότητα διαθέσιμων πόρων για επιδοτήσεις, που στην πραγματικότητα πηγαίνουν στις τσέπες των παραγωγών ενέργειας.

Για τα ελληνοτουρκικά

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πορεύεται με έλλειμμα στρατηγικής απέναντι στην προκλητικότητα Ερντογάν. Με αλλαγή του δόγματος, με το οποίο η εξωτερική πολιτική της χώρας κινήθηκε για δεκαετίες.

Από πυλώνας ασφάλειας και σταθερότητας, σε προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης και, από ισότιμος εταίρος, σε δεδομένος σύμμαχος που τα δίνει όλα, χωρίς να ζητά καμία εγγύηση για τα δικά της συμφέροντα.

Και αυτή η πολιτική φέρνει επικίνδυνες εξελίξεις και αρνητικά τετελεσμένα. Γιατί η τουρκική προκλητικότητα δεν αντιμετωπίζεται με λόγια αλλά με πράξεις.

Και όσο ο κ. Μητσοτάκης απλά αρκείται να λέει τα αυτονόητα για την κυριαρχία των νησιών μας στις συνόδους κορυφής, αλλά δεν τολμά καν να θέσει ζήτημα κυρώσεων αν η Τουρκία αμφισβητήσει εμπράκτως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, τόσο ο Ερντογάν θα αποθρασύνεται.

Για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις

Είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης, αναγνωρίζοντας πλέον ότι είναι απερχόμενος, ότι δεν έχει καμία ελπίδα επανεκλογής, αγωνιά να κερδίσει χρόνο. Όσο περισσότερο χρόνο μπορεί, γαντζωμένος στην καρέκλα της εξουσίας.

Τόσο για να πετύχει την συγκάλυψη, το κουκούλωμα του μεγάλου σκανδάλου των παρακολουθήσεων, όσο και για να προλάβει να ελέγξει την κατανομή του μεγαλύτερου μέρους των ευρωπαϊκών πόρων, με όρους απόλυτης αδιαφάνειας.

Απέναντι σε αυτή την επιλογή Μητσοτάκη να κερδίσει χρόνο, οφείλουμε να επαγρυπνούμε, αλλά οφείλουμε και να αξιοποιήσουμε το χρόνο αυτό.

Για να βαθύνουμε τη κομματική ανασυγκρότηση. Για να ετοιμάσουμε ανανεωμένα και ισχυρά ψηφοδέλτια παντού. Για να οργανώσουμε τις κοινωνικές αντιστάσεις στη βαρβαρότητα των κυβερνητικών επιλογών. Να μετατρέψουμε την απόγνωση σε αγώνα, την οργή σε ελπίδα αλλαγής.

Είναι στο χέρι μας να το πετύχουμε και μόνον έτσι θα καταφέρουμε να φέρουμε την πολιτική αλλαγή μια ώρα αρχύτερα, παρά τις προθέσεις του κ. Μητσοτάκη και των συμφερόντων που τον στηρίζουν.