Ποδολαγνεία: Το ένοχο μυστικό πολλών ανδρών…

Μετά από αρκετό καιρό, όπου σας μιλάμε για το σεξ και για διάφορες στάσεις του, ήρθε η ώρα να πάμε τη «σχέση» μας ένα βήμα παρακάτω και να μιλήσουμε για θέματα «ταμπού» για τα οποία οι περισσότεροι άντρες διστάζουν να μιλήσουν.

Οι περισσότεροι από αυτούς γιατί ντρέπονται. Γιατί να ντραπείτε όμως; Θα έπρεπε να ντραπείτε αν κάνατε κάτι κακό.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για την ποδολαγνεία. Ένας διάσημος άντρας που… σίγουρα είναι ποδολάγνος είναι ο Κουέντιν Ταραντίνο. Όχι γιατί έχει δηλώσει τον θαυμασμό του για τα γυμνά πόδια. Αλλά… όσοι έχετε δει έστω και μια ταινία του θα καταλάβετε γιατί το λέμε.

• Διαβάστε επίσης: Τι σημαίνει όταν ονειρεύεσαι να κάνεις σεξ με έναν άγνωστο

Τι είναι η ποδολαγνεία

Ο φετιχισμός του πέλματος ή διαφορετικά και ποδοφιλία αναφέρεται στην έντονη σεξουαλική επιθυμία για τα πέλματα. Είναι η πιο κοινή μορφή σεξουαλικού φετιχισμού για διαφορετικά μη σεξουαλικά αντικείμενα ή μέρη του σώματος φετίχ ποδιών και μεροληψία και σεξουαλική έλξη για το πόδια μιας γυναίκας.

Σύμφωνα με τους Brame, Brame & Jocobs (1996) ο ορισμός αναφέρεται σε μια σεξουαλική προτίμηση στα κάτω άκρα η μέρη των ποδιών.

Η γοητεία που αποδίδεται κανονικά στις ερωτογενείς ζώνες, μεταφέρεται κυριολεκτικά προς τα κάτω και η ανταπόκριση των φετιχιστών στο πέλμα είναι η ίδια με τη διέγερση ενός τυπικού ανθρώπου όταν βλέπει τα γεννητικά όργανα.

Ο Φρόυντ θεώρησε τη σύνδεση πελμάτων ως μορφή φετιχισμού.

Ο Φετιχισμός του πέλματος έχει οριστεί σαν μια έντονη σεξουαλική έλξη για τα πέλματα ή τα υποδήματα και ενδιαφέρονται γι’ αυτό κυρίως οι άνδρες. Ο Σίγκμουντ Φρόυντ θεωρεί αυτό το φετίχ μια δεσμευτική μορφή του φετιχισμού.

Τα σημεία της έλξης του πέλματος για τους φετιχιστές περιλαμβάνουν το σχήμα, το μέγεθος και τα δάχτυλα των πελμάτων (π.χ., μακριά δάχτυλα, μικρά δάχτυλα, βαμμένα δάχτυλα, καμάρα κ.λπ.), κοσμήματα (δαχτυλίδια στα δάκτυλα, βραχιόλια στον αστράγαλο κ.λπ.), δραστηριότητες όπως το πεντικιούρ, την κατάστασή τους (με ή χωρίς παπούτσια, σαγιονάρες, ψηλά τακούνια κ.λπ.), την οσμή και οποιαδήποτε μορφή προκαλεί αισθητήριο ερέθισμα (π.χ. το γλείψιμο, τα φιλιά, το γαργάλημα κ.λπ.).

Στην περίπτωση της παραφιλίας που έχουν να κάνουν με τα πόδια, η αυτοσυγκέντρωση είναι στο πόδι, γυναικείες κάλτσες ή παπούτσι. Ενώ αυτοϊκανοποίηση μέσω των ποδιών σε προκαταρκτικά ή κατά τη διάρκεια του έρωτα είναι αβλαβής, μόνο όταν γίνεται σε σημείο ψυχολογικής εξάρτησης, μπορείτε να εντοπίσετε αν υπάρχει είδος τέτοιας παραφιλιας η όχι. Ο φετιχισμός είναι ένας τύπος παραφιλίας.

Ο Ellis (1936), ένας Άγγλος δοκιμιογράφος, γιατρός και πρωτοπόρος στην σεξολογία στον 20ο αιώνα, ήταν της άποψης ότι το πόδι (ή παπούτσι) δεν ήταν ένα μόνο όργανο απλά, αλλά ένα αληθινό σύμβολο και ένα δείγμα αυτοσυγκέντρωσης της λατρείας στο φετιχιστή. Υπό την αληθινή έννοια ενός φετιχιστή, το πόδι (ή παπούτσι) έγινε ένα εξιδανικευμένο αντικείμενο που ο φετιχιστής ήταν ικανοποιημένος για να συλλογιστεί ή να αγγίξει ταπεινά.

Οι Ellis & Arabanel (1961) αναγνώρισαν ότι η συχνότερη μορφή ερωτικού συμβολισμού ήταν αυτή που εξιδανίκευσε το πόδι και το παπούτσι. Οι άνθρωποι μπορούν επίσης να έχουν έναν φετιχισμό με τα καλτσών ή με τις βαφές των νυχιών.

Πολλοί από αυτούς είναι άντρες στην πλειοψηφία τους, αλλά υπάρχουν μερικές περιπτώσεις σε μελέτες γυναικών που τους άρεσε να παθαίνουν εκούσια ασφυξία με τη βοήθεια καλσόν και καλτσών. Η συνήθεια αυτή συνδέεται συχνά με μια ελεγχόμενη ασφυξία που έχει σεξουαλικά κίνητρα.

Όπως τα πόδια και τα παπούτσια, αυτοί που τους αρέσουν κάλτσες/καλσόν απαιτούν κάποια συγκεκριμένη έλξη στο αντικείμενο που μπορεί να περιλάβει τα ειδικά χρώματα, σχήμα ή μυρωδιά. Οι άνθρωποι με αυτή την προτίμηση δεν έχουν καμία ειδική έλξη στα πόδια ή τα παπούτσια.

Είναι συχνή ανάμεσα στους άντρες;

Έρευνες υποστηρίζουν ότι η «υπερβολική» έλξη προς τα πόδια είναι μία από τις πιο συνηθισμένες «παραφιλίες» ανάμεσα στους άντρες. Από κοντά και το δέσιμο κατά τη διάρκεια του σεξ, αλλά και τα παιχνίδια ρόλων που περιλαμβάνουν το ντύσιμο με γυναικεία ρούχα.

Εφόσον όλα αυτά συμβαίνουν ανάμεσα σε συναινούντες ενήλικες, στον υπόλοιπο κόσμο δεν πέφτει λόγος. Αν και όλο και κάποιο πρόβλημα προκύπτει όταν η ποδολαγνεία αποτελεί τον μοναδικό τρόπο για να φτάσει κάποιος σε οργασμό. Τα απλά παιχνίδια θεωρούνται νορμάλ.

Είναι κακό το να είσαι ποδολάγνος;

Φυσικά και όχι. Κακό είναι να ντρέπεσαι για αυτό…

Μάθε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τη φετιχοποίηση των ποδιών, ούτε με την απόλαυση που αντλείς από αυτή.

Φυσικά, όλα στα… πλαίσια του φυσιολογικού και αρκεί να μην γίνει μανία.

Επίσης, είναι σημαντικό το να αντλείτε και οι δύο παρτενέρ ικανοποίηση από αυτό το φετίχ. Κι αυτό γιατί μπορεί να ανακύψουν προβλήματα αν για παράδειγμα η σύντροφος δεν αισθάνεται άνετα με την όλη φάση και απλώς «υποκύπτει» για να ικανοποιήσει τον σύντροφό της.