Μόνο το σήμα στην καρδιά…

Προσωπικά νομίζω ότι υπάρχει και μια δόση υπερβολής σε όλη αυτήν την ιστορία που έχει προκύψει με τον Δημήτρη Αγραβάνη. Μια υπερβολή που ενδεχομένως να έχει τα αίτιά της και στις πληροφορίες που διέρρευσαν πριν από λίγες μέρες ότι έχει μιλήσει με τον Παναθηναϊκό.

Μπορεί να κάνω και λάθος, βέβαια, αλλά είτε έτσι είτε αλλιώς είναι η αλήθεια στη συγκεκριμένη υπόθεση ελάχιστη σημασία έχει. Για να ακριβολογώ δεν έχει καμία, μα καμία, σημασία. Μόνο το σήμα στην καρδιά έχει σημασία. Αυτοί που το φορούν, έρχονται και παρέρχονται.

Όταν ήμουν μαθητής του δημοτικού είχε φύγει ο Γιώργος Δεληκάρης από τον Ολυμπιακό, ο οποίος υπήρξε ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων. Δυο μερόνυχτα έκλαιγα. Όταν είχε επισκεφτεί για πρώτη φορά το Καραϊσκάκη με τη φανέλα του Παναθηναϊκού ήμουν στο Καραϊσκάκη μαζί με τον συγχωρεμένο τον πατέρα μου και θυμάμαι σαν τώρα ένα γήπεδο ολόκληρο να φωνάζει ρυθμικά «Δεληκάρη πο@σταρά».

Σε εκείνο το παιχνίδι ένας άλλος τεράστιος παίκτης, που δυστυχώς έφυγε πρόωρα από τη ζωή, ο Γιάννης Κυράστας, του είχε δώσει τα πόδια στο χέρι. Λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε κι αυτός τον ίδιο δρόμο. Τι ειρωνεία ε; Ο παίκτης που τον τάραξε στην κλοτσιά επειδή πήγε στον Παναθηναϊκό, έκανε ακριβώς το ίδιο.

Ο τελευταίος παίκτης για τον οποίο στεναχωρήθηκα επειδή αποχωρίστηκε τον Ολυμπιακό για να πάει στον «αιώνιο» αντίπαλο ήταν ο Μάικ Γαλάκος. Για όσους ακολούθησαν όπως ο Σαργκάνης και ο Βαμβακούλας καρφάκι δεν μου κάηκε. Βλέπετε πλέον δεν ήμουν παιδί του δημοτικού, αλλά του γυμνασίου και σκεφτόμουν κάπως διαφορετικά, αλλά το κυριότερο είναι πως είχα καταλάβει ότι η εποχή του ρομαντισμού στο ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό γενικότερα έλαβε τέλος.

Γι’ αυτό σας λέω και πάλι μόνο το σήμα στην καρδιά έχει σημασία και τίποτα άλλο. Σιγά μην χαλαστώ επειδή ο Αγραβάνης ή ο κάθε Αγραβάνης πανηγύρισε (προκλητικά;) ένα καλάθι που έβαλε ή επειδή φέρεται να μίλησε με τον Παναθηναϊκό. Εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο να δουλεύουμε για να πληρώνουμε το ρεύμα και σκεφτόμαστε να πάμε μια βόλτα με το αμάξι επειδή κοντεύει να αγγίξει η βενζίνη τα 2,5 ευρώ.

Ασχολούμαστε που ασχολούμαστε με τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ (και πάει λέγοντας…), διότι έτσι μας αρέσει και επειδή αγαπάμε τις ομάδες μας και ό,τι αυτές πρεσβεύουν, σιγά μην ασχολούμαστε και με τον κάθε Αγραβάνη. Εν έτει 2022 παραπάει…