Τα ΜΠΑΣΟΚ παπούτσια ήταν το πρόβλημα;

Εχθρός του χιούμορ είναι ο στόμφος, η σοβαροφάνεια κι αυτή η υπερβολική   «αισθηματικότητα», που έχουμε ως μεσογειακός λαός για πρόσωπα και πράγματα, αλλά και το υπερβολικό δέος που δεν είναι σεβασμός αλλά κατάπληξη που δεν σε αφήνει να έχεις κανονικές αντιδράσεις. Ως μεσογειακοί όμως γελάμε και εύκολα και ένα ποσοστό πολιτών γελάει με τις αναφορές στο ΠΑΣΟΚ και όσοι γελάνε,  δεν αντιλαμβάνονται κάποια ασέβεια σε αυτό το πολιτικοκοινωνικό χιούμορ αλλά αντιθέτως την κωμική νοσταλγία!

Υπάρχουν ιστοσελίδες, ομάδες,  μέχρι και μαγαζιά αφιερωμένα στο κόμμα φαινόμενο που άλλαξε την Ελλάδα. Όσοι γελάνε με το ΠΑΣΟΚ πιθανότατα κάποτε το ψήφισαν, εδώ είναι το ωραίο, άλλοι το πόνεσαν και η συντριπτική πλειοψηφία, ανάμεσα τους κι εγώ, αναγνωρίζει την ιστορική σημασία του.

Εξάλλου οι έρευνες λένε, πως οι περισσότεροι Έλληνες έχουν ψηφίσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους ΠΑΣΟΚ, όμως με το ΠΑΣΟΚ γελάμε και για έναν ακόμη λόγο που νομίζω πως είναι ο βασικός: η ακμή του, συνδέεται με μια εποχή όπου ο Έλληνας με μεγάλη ταχύτητα γεύτηκε την αλλαγή και έπειτα τον εκσυγχρονισμό, στηρίχθηκε για πρώτη φορά με πακέτα δισεκατομμυρίων,  άλλαξε ποιότητα ζωής, γνώρισε το χρηματιστήριο  και  όλες αυτές οι συνταρακτικές αλλαγές συνέβησαν μέσα σε έναν φρενήρη δικομματικό φανατισμό που ήθελε πλαστικές σημαίες και μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις  στις πλατείες .

Είναι η δικιά μας αστεία πλευρά της ιστορίας, ο πρωτόγονος, πολιτικός  εαυτός μας, στην δεκαετία των 80s, που περίμενε να βγει ο αρχηγός στο μπαλκόνι, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Είμαστε «εμείς» από περασμένες   δεκαετίες με αστεία ντυσίματα και μαλλί περμανάντ, που έχουμε πλάκα ή νομίζουμε πως ο σημερινός μας εαυτός είναι καλύτερος, πως έχει «ξεβλαχέψει» πλήρως και  πως «ξεβλάχεψε» κι άλλους  και όλα  αυτά  τα καταλαβαίνουν όσοι δεν παίρνουν τον εαυτό τους  τόσο σοβαρά.

Με έκπληξη, διάβασα πως το ΚΙΝΑΛ, αντέδρασε χωρίς χιούμορ αλλά οργισμένα στη διάθεση παπουτσιών ΜΠΑΣΟΚ με τους πράσινους ήλιους  που είχαν γίνει viral από την ημέρα που παρουσιάστηκαν.

Μάλιστα, ο Γραμματέας Επικοινωνίας Παναγιώτης Βλάχος, σε ανάρτησή του τόνισε ότι, «ο δημιουργός και παραγωγός των αθλητικών παπουτσιών έχει ειδοποιηθεί αναλόγως», ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει πως  «τα κόμματα δεν είναι εμπορικά brands για να διαθέτουν με αμοιβή την εκμετάλλευση του σήματός τους σε εταιρίες». Από την μια έχει τυπικά δίκιο, από την άλλη, αισθάνθηκε πως όφειλε να ασχοληθεί ;

Με μια μικρή επιχείρηση βρήκε να τα βάλει κοτζάμ ΚΙΝΑΛ;

Πίστεψε κανείς επικοινωνιακός εγκέφαλος στη Χαριλάου Τρικούπη, πως  έκαναν κακό τα παπούτσια που διαφήμισαν το ΠΑΣΟΚ σε ηλικιακές ομάδες στις οποίες τα κόμματα δύσκολα έχουν διείσδυση;

Τα παπούτσια κυκλοφορούσαν τόσες μέρες, ήταν άραγε προτιμότερο  επικοινωνιακά να δείξει το ΚΙΝΑΛ τη δυσφορία του και να ζητήσει να αποσυρθούν από το να αφήσει το θέμα να περάσει ;

Πόσα  ζευγάρια παπούτσια ΜΠΑΣΟΚ να κατέκλυζαν την αγορά ;

Υπήρχε περίπτωση να γίνει παγκόσμια μόδα ;

Τις τελευταίες μέρες, είχε γίνει γνωστό πως τα είχε σχεδιάσει, ο 17χρονος Γιάννης Λουλούδης, που κατάγεται από την Κάρπαθο και ζει στη Ρόδο. Αξίζει να σημειωθεί πως η ψύχραιμη  αντίδραση του νεαρού,  στην απόσυρση, αποδεικνύει το επιχειρηματικό του δαιμόνιο καθώς χωρίς καθυστέρηση έγραψε στον λογαριασμό του στα social media, πως τα εν λόγω υποδήματα, θα έχουν από εδώ και πέρα «μόνο όσοι πρόλαβαν να τα αποκτήσουν», περνώντας πολύ έξυπνα το μήνυμα πως από εδώ και πέρα προκειται για συλλεκτικά αντικείμενα !

Από πλευράς ΚΙΝΑΛ, ο κ. Βλάχος, φάνηκε πιο παραδοσιακός στις επικοινωνιακές  μεθόδους του! Περιέγραψε πως γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια, που δεν θα γνωρίζαμε, αν δεν μας την γνωστοποιούσε: «από τον χειμώνα και μετά, όσοι υπέπεσαν στην αντίληψή μας και διαφήμιζαν μπέργκερ, πάρτι, λαμπάδες, μπλουζάκια κλπ με όνομα, λογότυπο, παράφραση ΠΑΣΟΚ, ειδοποιήθηκαν από το γραφείο μου και απέσυραν το προϊόν», έγραψε με ακούσιο χιούμορ μαλλον και συμπλήρωσε πως : «Αυτό δεν θα γίνει ανεκτό»…Τι να πει κανείς;