Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο θαυμασμός του για τον Αδόλφο Χίτλερ

Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πάψει εδώ και καιρό να ζει στον Λευκό Οίκο και να φέρει τον τίτλο του προέδρου των ΗΠΑ, τα πεπραγμένα και τα λεγόμενά του όμως κατά τη διάρκεια της θητείας του, απ’ ό,τι φαίνεται θα μας απασχολούν και ενίοτε θα μας σοκάρουν για καιρό.

Δεν είναι ότι ακριβώς πέφτεις και από τα σύννεφα, όσο γνωστές όμως και αν είναι οι αντιδημοκρατικές απόψεις του Ντόναλντ Τραμπ, η δημοσίευση επιτιμητικών σχολίων του για τον Αδόλφο Χίτλερ είναι ένα γεγονός σοκαριστικό.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian, o δημοσιογράφος της Wall Street Journal, Μάικλ Μπέντερ καταγράφει στο βιβλίο του μια συγκλονιστική στιχομυθία του εν ενεργεία τότε προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ και του τότε επιτελάρχη του, πρώην στρατηγό των πεζοναυτών, Τζον Κέλι.

To 2018, o Ντόναλντ Τραμπ επισκέφθηκε την Ευρώπη στα πλαίσια εορτασμών των 100 χρόνων από το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Kατά τη διάρκεια ενός αυτοσχέδιου μαθήματος Ιστορίας στο οποίο ο Κέλι «υπενθύμιζε στον πρόεδρο ποιες χώρες ήταν σε ποια πλευρά κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης» και «ένωνε τις τελείες από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στις θηριωδίες του Χίτλερ», ο Τραμπ είπε στον Κέλι: «Πάντως ο Χίτλερ έκανε πολλά καλά πράγματα»

Σύμφωνα με ανώνυμες πηγές του συγγραφέα ο Κέλι, αποσβολωμένος, «είπε στον πρόεδρο πως είχε άδικό, αλλά ο Τραμπ παρέμενε απτόητος», τονίζοντας την οικονομική ανάκαμψη που γνώρισε η Γερμανία υπό τον Χίτλερ, στη δεκαετία του 1930.

Ο Κέλι αντέδρασε ξανά «με το αντεπιχείρημα ότι ο γερμανικός λαός θα ήταν καλύτερα αν είχε παραμείνει φτωχός παρά να υποστεί τη γενοκτονία των Ναζί» ενώ θέλοντας προφανώς να προφυλάξει τον πρόεδρο των ΗΠΑ του είπε πως ακόμα και αν ο ισχυρισμός του για τη γερμανική οικονομία, υπό τους Ναζί, μετά το 1933 ήταν αληθής, «δεν μπορείς μπορείς να πεις ποτέ κάτι υποστηρικτικό για τον Αδόλφο Χίτλερ. Απλώς δεν μπορείς».

Ο Τραμπ, σύμφωνα με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Μάικλ Μπέντερ, αρνείται ότι έχει κάνει τα ανωτέρω σχόλια, ποιος όμως μπορεί να λησμονήσει τα απολύτως ευθυγραμμισμένα με τη φιλοχιτλερική και φιλοναζιστική ιδεολογία, δημόσια σχόλιά του;

Πώς μπορεί π.χ. να λησμονηθεί η άρνηση του Τραμπ, τον περασμένο Σεπτέμβριο, να καταδικάσει τις βιαίες πρακτικές των αμερικανικών ακροδεξιών ομάδων και το «stand back and stand by»  («Μείνετε πίσω, να είστε σε αναμονή») που απήυθυνε στην ακροδεξιά ομάδα Proud Boys καλώντας τους ευθέως και δημοσίως να βρίσκονται σε ετοιμότητα.

Η συγκεκριμένη αποκάλυψη για τον θαυμασμό του Τραμπ προς τον Αδόλφο Χίτλερ συμπληρώνει ,με τρόπο εκκωφαντικό, το πορτραίτο ενός φιλοναζιστή πολιτικού, που δυστυχώς δεν υποστηρίχθηκε απλώς από ένα ολιγομελές και ακίνδυνο κοινό, αλλά από τον μισό σχεδόν πληθυσμό των ΗΠΑ και κράτησε έτσι στα χέρια του τις τύχες ολόκληρου του πλανήτη.

Όπως και ο ίδιος ο Χίτλερ έτσι και ο Τραμπ δαμάζοντας, με άκρατο λαϊκισμό, το κύμα της απογοήτευσης και της ανέχειας βρέθηκε να εξουσιάζει έναν ολόκληρο λαό και μετατράπηκε σε έναν από τους πρωταγωνιστές της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής.

Και αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι από την προεδρική θητεία Τραμπ, είναι αυτό: Ότι ο ναζισμός, η βία και οι φυλετικές διακρίσεις όσο αποκρουστικές κι αν είναι, με όχημα τον λαϊκισμό θα έχουν πάντα τον τρόπο να βρίσκουν υποστηρικτές και να καταλαμβάνουν έτσι, πολλές φορές, την εξουσία.