Νίκος Αλέφαντος: Ένας χρόνος χωρίς τον πιο αντισυμβατικό έλληνα προπονητή

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από την ημέρα που ο Νίκος Αλέφαντος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών.

Ο Νίκος Αλέφαντος γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Εξάρχεια. Αγωνιζόταν στη θέση του μεσοεπιθετικού και σε μικρή ηλικία ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον Αστέρα Εξαρχείων, την ομάδα της συνοικίας του.

Στη συνέχεια αγωνίστηκε στις ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ολυμπιακό Πειραιώς (μετέχοντας σε έναν αγώνα πρωταθλήματος), Ατρόμητο Πειραιώς, Ολυμπιακό Χαλκίδας, Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και Βύζαντα Μεγάρων, όπου το 1969 τερμάτισε την καριέρα του.

Μια ζωή στα γήπεδα

Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από τον Αστέρα Εξαρχείων το 1969. Εργάστηκε σε πολλούς ελληνικούς συλλόγους, και κυρίως του αγαπημένου του Ολυμπιακού τον οποίο ανέλαβε τρεις φορές, ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004.

Ο Ν. Αλέφαντος υπήρξε προπονητής πολλών ομάδων. Από το 1970 έως το 1973 ΠΑΟ Ρουφ και έπειτα ΠΑΣ Γιάννινα (1973-74 & 1979-80), Πιερικός (1974-76 & 1979), ΟΦΗ (1976-77 & 1981), Κόρινθος (1980), Δόξα Δράμας (1982-83 & 1989-90), Ολυμπιακός Πειραιώς (1983-84, 1994 & 2004), Πανιώνιος (1984-85 & 1995-96), Εθνική Ελλάδας U21 (1985), Ηρακλής (1985-86 & 1987-88), ΑΕΚ (1986-87), ΠΑΟΚ (1989), Απόλλων Καλαμαριάς (1990 & 1997), ΑΕ Λάρισας (1990-91), Ιωνικός (1991 & 1992-93), Καλαμάτα (1993-94), Ξάνθη (1994), ΑΠΟΕΛ (1996-97), Λύκοι Καλοχωρίου (1997), Εθνικός (1997), Προοδευτική (1998-99), Παναχαϊκή (1999-2000), Παναργειακός (2000-01), Εθνικός Αστέρας (2001-02) και Φωστήρας.

Στην αρχή της καριέρας του, με τον ΠΑΣ Γιάννενα το 1973–74 (για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου) και τον Πιερικό το 1974–75, πέτυχε ισάριθμες ανόδους στην Α’ Εθνική κατηγορία, κατακτώντας το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής.

Εκτός από τους δύο αυτούς τίτλους, έχει κατακτήσει και το κύπελλο Κύπρου 1996–97 ως τεχνικός του ΑΠΟΕΛ, μετά από νίκη με 2–0 επί της Ομόνοιας στον τελικό.

Οι θητείες του στον Ολυμπιακό

Η πρώτη θητεία του Αλέφαντου στον Θρύλο ήταν από την 1η Δεκεμβρίου του 1983 έως τις 12 Μαρτίου του 1984. Σε 14 αγώνες (12 για το Πρωτάθλημα και 2 για το Κύπελλο) ο Αλέφαντος είχε απολογισμό 9 νίκες, 3 ήττες και 2 ισοπαλίες.

Η δεύτερη, και μεγαλύτερη, θητεία του ήταν από τις 27 Ιανουαρίου 1994 έως τις 16 Σεπτεμβρίου 1994, κατά την οποία πέτυχε σε 19 αγώνες (15 για το Πρωτάθλημα, 3 για το Κύπελλο και 1 για το Κύπελλο UEFA) 11 νίκες, 5 ήττες και 3 ισοπαλίες.

Η τρίτη, τελευταία, και πιο επεισοδιακή θητεία του Αλέφαντου στον πάγκο των «ερυθρολεύκων» ήταν από τις 19 Μαρτίου 2004 μέχρι τις 31 Μαΐου 2004. Σε 10 αγώνες (7 για το Πρωτάθλημα και 3 για το Κύπελλο), ο απολογισμός του ήταν 7 νίκες, 1 ήττα και 2 ισοπαλίες.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει όλα τα παιχνίδια στο πρωτάθλημα εκτός από το ντέρμπι στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό, το οποίο έληξε ισόπαλο με 2–2, μετά από την καταδικαστική διαιτησία του Γιώργου Δούρου. Ο ίδιος ο Αλέφαντος χαρακτήρισε τα διαιτητικά λάθη ως την «κλοπή του αιώνα».

Πάντα αντισυμβατικός

Ο Αλέφαντος μιλούσε μια γλώσσα λαϊκή, που έχει αγαπηθεί από τον κόσμο. Χαρακτηριστικές είναι οι εκφράσεις όπως «τα πάντα όλα» και «μάθε μπαλίτσα». Επίσης, σχεδόν πάντα παράφραζε ακουσίως τα ονόματα (κυρίως ξένων) παικτών, προπονητών και συλλόγων, προκαλώντας άφθονο γέλιο.

Το 1983, Τα παιδιά από την Πάτρα κυκλοφόρησαν δίσκο στον οποίο περιέχεται τραγούδι για τον Νίκο Αλέφαντο με τίτλο «Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι» που εξυμνεί το χαρακτήρα του Έλληνα προπονητή, μιλώντας παράλληλα και για αδικίες που έχει υποστεί.