Εσπεριδοειδή: Συστάσεις για επεμβάσεις στους οπωρώνες

Σε όσους οπωρώνες παρατηρήθηκαν κατά την συγκομιδή, την περσινή περίοδο, πάνω από 4-10 άτομα της κόκκινης ψώρας ανά καρπό, με το μικρότερο όριο για τα μανταρίνια και το μεγαλύτερο για τα πορτοκάλια και αν η προσβολή ήταν ομοιόμορφη (δηλαδή αφορούσε τα περισσότερα δέντρα), να γίνει επέμβαση με ένα από τα κατάλληλα φάρμακα.

Η επέμβαση με γνώμονα τα μοντέλα πρόγνωσης ασθενειών και τις συλλήψεις εντόμων στις φερομονικές παγίδες θα πρέπει να γίνει με τη σε όλες τις περιοχές εφόσον το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες.

Τα νευροτοξικά σκευάσματα (Παραφινικά λάδια, Άλατα καλίου λιπαρών οξέων, Οργανοφωσφορικά, Πυρεθρίνες) πρέπει να στοχεύσουν στο μέγιστο της εξόδου των ερπουσών νυμφών της πρώτης γενιάς.

Σε περίπτωση που χρησιμοποιηθούν παραφινικά λάδια(θερινός πολτός) τα δέντρα να είναι σε καλή θρεπτική κατάσταση και η εφαρμογή να γίνει τις δροσερές ώρεςτης ημέρας.

Ο ρυθμιστής ανάπτυξης Pyriproxifen, πρέπει να εφαρμοστεί στην εγκατάσταση των ερπουσών (λευκό καπάκι).

Ο παρεμποδιστής βιοσύνθεσης λιπιδίων (Spirotetramat), χρησιμοποιείται ανάμεσα από τις γενιές της κόκκινης ψώρας και η αποτελεσματικότητά του δεν εξαρτάται και τόσο από την ημερομηνία εφαρμογής. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεταξύ των γενεών της κόκκινης ψώρας με δράση και στην παρλατόρια.

Ψευδόκοκκος

Μόνο στους οπωρώνες που παρουσίασαν το πρόβλημα την περασμένη χρονιά, δηλαδή πάνω από 15 % των καρπών με συμπτώματα ψευδόκοκκου και όπου δεν έχουν ληφθεί μέτρα για την βελτίωση του αερισμού (κλάδεμα κλπ), να γίνει επέμβαση με ένα από τα προτεινόμενα φάρμακα της λίστας που σας έχει αποσταλεί . Ο ψεκασμός να γίνει μετά από πέντε (5) μέρες.

Τετράνυχοι

Να γίνεται έλεγχος των φύλλων και αντιμετώπιση του εχθρού μόνο εφόσον ξεπεραστεί το όριο των 5 ακάρεων ανά φύλλο. Να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην γίνει σύγχυση με την ύπαρξη μεγάλων πληθυσμών κίτρινων ακάρεων (Τydeidae) που δεν προκαλούν ζημιά.

Αλευρώδεις

Οι συνεχείς ψεκασμοί με ισχυρά φάρμακα έχουν μειώσει σημαντικά τους φυσικούς εχθρούς των αλευρωδών με αποτέλεσμα οι όποιοι ψεκασμοί να λύνουν προσωρινά μόνο το πρόβλημα.

Για τον λόγο αυτό προτείνεται ο έλεγχος του εχθρού με καλλιεργητικά μέτρα που στοχεύουν στον καλύτερο αερισμό (αφαίρεση λαίμαργων βλαστών από το εσωτερικό της κόμης) και περιορισμός των ψεκασμών σε χρήση σκευασμάτων με βάση τα άλατα καλίου λιπαρών οξέων προκειμένου να αναπτυχθούν οι φυσικοί εχθροί των αλευρωδών και να επανέλθει σε ισορροπία το οικοσύστημα.