Η κυβέρνηση παίρνει αντιφατικές αποφάσεις και οι ιδιώτες γιατροί δεν βοηθούν

Η κυβέρνηση έχει μια περίεργη αίσθηση για το χρόνο (και μου δίνει την εντύπωση ότι υιοθετεί σε αυτό το επίπεδο την αντίληψη του  Γάλλου φιλοσόφου Ανρί Μπερξόν που μιλούσε για τον περίφημο «εσωτερικό χρόνο»).

Γιατί το λέω αυτό; Γιατί ενώ είχαμε όλες αυτές τις μέρες τα περισσότερα κρούσματα και τους περισσότερους θανάτους από την αρχή της πανδημίας, σχεδιάζει το άνοιγμα των σχολείων και πολλών άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων!

Δεν ξέρω αν αυτό θα μας βγει «σε καλό» ή εάν θα οδηγηθούμε και σε ένα επιπρόσθετο καταστροφικό lockdown (όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Γαλλία).

Και μάλιστα, όταν είναι δεδομένο, ότι το 57, 14% του Ελληνικού πληθυσμού θα έχει εμβολιαστεί προς τα τέλη του Ιουνίου.

Επομένως δεν μπορώ να κατανοήσω ειλικρινά την ανωτέρω κυβερνητική επιλογή (και ιδίως την απαγόρευση λειτουργίας του λιανεμπορίου στη Θεσσαλονίκη, ενώ ανοίγουν τα καταστήματα στην Αθήνα)!

Υπό αυτή την έννοια φοβάμαι, ότι η κυβέρνηση αρχίζει πλέον να λαμβάνει αλλοπρόσαλλες ή αντιφατικές αποφάσεις.

Ωστόσο, ακόμη περισσότερο  αδυνατώ να κατανοήσω «τη στάση» του Ιδιωτικού Τομέα της Υγείας (και  ενός μεγάλου μέρους των ιδιωτών γιατρών), που άμεσα ή έμμεσα αρνήθηκαν να συμβάλλουν από την αρχή της πανδημίας στην αντιμετώπιση των «πρωτοφανών υγειονομικών καταστάσεων» που βίωνε και βιώνει  ο τόπος μας!

Και έτσι φθάσαμε την προηγούμενη βδομάδα στην επίταξη πνευμονολόγων, παθολόγων και άλλων (με την επίδοση «φύλλων πορείας»), ώστε να ενισχυθεί άμεσα το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Βεβαίως, μπορεί να κατηγορήσει κανείς την κυβέρνηση για τις επιλογές της! Δηλαδή, ότι δεν φρόντισε έγκαιρα να αυξήσει συνολικά τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ή ότι δεν συνέβαλε έγκαιρα στην εκπαίδευση των ιδιωτών γιατρών, ώστε να εντάσσονται πιο ομαλά στα Δημόσια Νοσοκομεία.

Όμως , πιστεύω παράλληλα ότι σε ένα μεγάλο  μέρος των ιδιωτών γιατρών επικρατεί και μια ακατανόητη «ατομικιστική φιλοσοφία», η οποία επεξηγεί -κατά τη γνώμη μου- γιατί αρνήθηκαν να βοηθήσουν, παρότι είναι ικανότατοι γιατροί.

Ποια είναι αυτή η φιλοσοφία;

1. Πολλοί ιδιώτες γιατροί θέλουν ενδεχόμενα να διατηρήσουν τη «βόλεψή τους» με τις μεγάλες και χωρίς αποδείξεις αμοιβές με τις οποίες είχαν συνηθίσει να ζουν μέχρι σήμερα .

Είναι αυτό το μέγεθος για το οποίο είχε κάνει λόγο  ο Πλάτων πριν από δυόμιση χιλιάδες χρόνια!

Δηλαδή η φροντίδα για την «εγωιστική μικροαπόλαυση». Και τούτο, παρά το γεγονός  ότι ζούμε ως ανθρωπότητα πρωτοφανείς καταστάσεις !

2. Επίσης,  πολλοί (ιδιώτες γιατροί) ασπάζονται ενδεχόμενα την φρικτή ιδεολογική παραδοχή της πρώην Βρετανίδας πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ.

Δηλαδή ότι υπάρχουν μόνο άτομα και όχι κοινωνίες !

Και άρα ότι είναι περιττή η αφιέρωση «δυνάμεων» για το συλλογικό μέγεθος ( το οποίο στην  προκείμενη περίπτωση λέγεται Εθνικό Σύστημα Υγείας).

Μάλιστα, πολλοί απλοί άνθρωποι απορούν, πώς είναι δυνατό μορφωμένα άτομα να έχουν  μια τέτοια «ατομικιστική κουλτούρα» σε χαλεπούς καιρούς, οι οποίοι ανακαλούν στη μνήμη την κόλαση της ισπανικής γρίπης του 1918!

Ωστόσο, ο μεγάλος φιλόσοφος  Τζώρτζ Στάινερτ έχει καταδείξει , ότι δεν υφίσταται κάποια «αιτιώδης συσχέτιση» ανάμεσα στην μόρφωση ενός ανθρώπου και στην ατομική συμπεριφορά την οποία ακολουθεί στην καθημερινή του ζωή .

Όπως χαρακτηριστικά λέει, πολλοί μορφωμένοι άνθρωποι έχουν κάνει κάκιστες ή τερατώδεις επιλογές στη ζωή τους.

Το συμπέρασμα;

Ότι και να συμβαίνει οι ιδιώτες γιατροί (και ο ιδιωτικός Τομέας της Υγείας) είναι απαραίτητο- με τις ικανότητές τους- να βοηθήσουν περισσότερο σε αυτή την πρωτοφανή συγκυρία!
Διαφορετικά η Πολιτεία είναι αναγκαίο να κάνει το καθήκον της !

Δεν είναι δυνατό κάποιοι γιατροί να κυνηγούν το κέρδος, όταν ο θάνατος παραμονεύει δίπλα μας!

Υ.Γ Αφιερώνω αυτό το κείμενο σε ένα ηθικό άνθρωπο και αγαπημένο φίλο, που έφυγε από τη ζωή πολύ γρήγορα. Τον Λάζαρο Αγγέλου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει.

Γρηγόριος Καλφέλης – Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ –  kalfelis@law.auth.gr