Χρυσές Σφαίρες : Κατηγορίες για ρατσισμό μετά την απουσία του «I May Destroy You» από τις υποψηφιότητες

Ο υποψηφιότητες για τις φετινές Χρυσές Σφαίρες ανακοινώθηκαν και μια συγκεκριμένη ερώτηση κάνει από τότε τον γύρο του διαδικτύου: «Γιατί το Emily in Paris είναι υποψήφιο ενώ το I May Destroy You όχι;».

Καθημερινά πληθαίνουν οι φωνές που κατηγορούν τα βραβεία για ρατσισμό καθώς μια ομολογουμένως κακή σειρά με λευκή πρωταγωνίστρια είναι υποψήφια ενώ το «I May Destroy You» της μαύρης δημιουργού Μικέλα Κόελ που έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές αγνοήθηκε.

Πρωτοποριακή, διορατική, πολυεπίπεδη- αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που έχει λάβει φέτος η σειρά «I May Destroy You» η οποία μιλά με τόλμη για το φύλο, την κακοποίηση, τη συναίνεση και τη γυναικεία σεξουαλικότητα.

Ανάμεσα στους επικριτές του θεσμού σχετικά με την απουσία της σειράς από τις υποψηφιότητες βρέθηκε και η Nτέμπορα Κοπέικεν, σεναριογράφος του «Emily In Paris».

Η κωμωδία του Netflix έλαβε πολύ κακές κριτικές, περιεγράφηκε ως «άμπινεντ τηλεόραση» και «επιτομή της λευκής, ανώδυνης τηλεοπτικής απόλαυσης».

Η σεναριογράφος δεν δίστασε μάλιστα να γράψει σχετικό κείμενο στην Guardian, εκφράζοντας την άποψη πως «ο μόνος λόγος να απουσιάζει το «I May Destroy You» από τις υποψηφιότητες είναι ο ρατσισμός».

«Το “‘I May Destroy You» δεν ήταν απλώς η πιο αγαπημένη μου σειρά για το 2020. Είναι αγαπημένη μου σειρά στην ιστορία της τηλεόρασης. Διαχειρίστηκε ένα πολύπλοκο θέμα, όπως είναι ο ρατσισμός – ναι, είμαι κι εγώ γυναίκα που επιβίωσε μίας τέτοιας εμπειρίας- με ψυχή, χιούμορ, πάθος. Η ιστορία ήταν τόσο καλά στημένη, που έπρεπε να το δω δύο φορές για να καταλάβω πώς το κατάφερε η Μικέλα!»

View this post on Instagram

A post shared by TheSciFiBard (@scifibard)

«Αν χάρηκα με τις υποψηφιότητες του «Emily in Paris»; Φυσικά και ναι! Δεν μου έχει τύχει ποτέ μια τέτοια αναγνώριση και τιμή. Όμως, δυστυχώς, ο ενθουσιασμός μου δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την οργή που νιώθω για την απουσία της Κόελ. Το ότι το “‘I May Destroy You» δεν κέρδισε ούτε μία υποψηφιότητα δεν είναι απλώς λάθος. Αλλά δείχνει γενικότερα πόσο λάθος είμαστε – με τα πάντα.»

«Χρειαζόμαστε τέχνη που να αποτυπώνει όλα τα χρώματα. Όπως και χρειαζόμαστε και βραβεία που να αποδίδουν την τιμή σε όσους την αξίζουν – ανεξαρτήτως χρώματος των δημιουργών τους. Ο μόνος λόγος που το “‘I May Destroy You» απουσιάζει είναι ο βαθιά ριζωμένος μας ρατσισμός.» είπε.