Ιταλία : Η κρίση συνεχίζεται, ο Μάριο Ντράγκι ante portas;

Μπορούν να συνυπάρξουν ο Τζουζέπε Κόντε και ο Ματέο Ρέντσι σε ένα νέο κυβερνητικό σχήμα στην Ιταλία; Αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις – και μπορούν αυτές να γίνουν δεκτές από τους Δημοκρατικούς και το Κίνημα Πέντε Αστέρων;

Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν σήμερα, την πιο κρίσιμη – μέχρι την επόμενη, φυσικά – ημέρα μετά την παραίτηση του Κόντε, πριν από μία ακριβώς εβδομάδα. Κι αυτό διότι σήμερα θα φανεί ποιος από τους τρεις δρόμους που έχει μπροστά της η Ιταλία έχει καλύτερη… ορατότητα: Μια νέα κυβέρνηση συνασπισμού, ένα σχήμα τεχνοκρατών ή αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες (κάτι που ελάχιστοι θέλουν, πλην του Σαλβίνι);

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των ιταλικών και ευρωπαϊκών ΜΜΕ, πολλά θα κριθούν κατά τη συνάντηση που θα έχει ο πρόεδρος της δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, με τον Ρομπέρτο Φίκο. Τον πρόεδρο της βουλής ο οποίος έχει αναλάβει τη διαμεσολάβηση ανάμεσα στα τρία κόμματα της παραιτηθείσας κυβέρνησης, προκειμένου να διαπιστώσει εάν υπάρχουν ελπίδες αυτή να αναβιώσει, αφού φυσικά υποστεί το αναγκαίο πολιτικό… ρεκτιφιέ.

Μπαράζ από βέτο

Η αλήθεια είναι πως οι ενδείξεις από τη χθεσινή μαραθώνια διάσκεψη ανάμεσα στους άμεσα ενδιαφερόμενους δεν είναι ιδιαιτέρως αισιόδοξες. Κι αυτό διότι οι η διαπραγμάτευση έληξε ανάμεσα σε διασταυρούμενα βέτο, που αφορούσαν τόσο συγκεκριμένα πρόσωπα όσο και πολιτικές.

Ένα από τα πρόσωπα είναι αυτό του υπουργού Οικονομικών και κορυφαίου στελέχους των Δημοκρατικών, Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι. Ο Ρέντσι φέρεται να έχει απαιτήσει την απομάκρυνσή του από το συγκεκριμένο πόσο, χρεώνοντάς του αστοχίες και λανθασμένες επιλογές όσον αφορά στον προγραμματισμό για τη διαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων που αναμένεται να λάβει η Ιταλία από το Ταμείο Ανάκαμψης και ξεπερνούν τα 200 δισ. ευρώ.

Αυτή η απαίτηση, άλλωστε, μοιάζει να συνάδει με το «αφήγημα» που έχει πουλήσει εξαρχής ο Ρέντσι – ότι επιδιώκει μια συζήτηση επί της ουσίας γύρω από το μεγάλο αυτό θέμα και ότι αυτή είναι που θα κρίνει και τη στάση του απέναντι στα όποια πρόσωπα. «Εάν δεν υπήρχε η Ζωντανή Ιταλία, αυτή η συζήτηση δεν θα γινόταν ποτέ», αναφέρει χαρακτηριστικά σε επιστολή του προς τα μέλη του κόμματος το οποίο ίδρυσε και διευθύνει.

Κόντε και Ρέντσι

Ωστόσο, οι πληροφορίες αναφέρουν πως οι Δημοκρατικοί δεν έχουν πρόθεση να ενδώσουν σε αυτό τον εκβιασμό, όπως αναφέρουν. Μάλιστα, η ηγεσία τους θεωρεί ότι με αυτό τον τρόπο, ο Ρέντσι ανατινάζει και τις τελευταίες «γέφυρες» επικοινωνίας και συνεννόησης που υπήρχαν με το κόμμα του οποίου υπήρξε ηγέτης στο παρελθόν.

Όρος του Ντράγκι η ευρεία αποδοχή

Έτσι, όσο περνούν οι ώρες και κανείς δεν βγάζει… λαγό από το καπέλο του, μοιάζει να ενισχύεται το δεύτερο σενάριο: Αυτό της συγκρότησης μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών, από ανθρώπους που θα είναι της εμπιστοσύνης των Βρυξελλών και θα καταφέρουν να βγάλουν την Τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης από το τούνελ.

Πολλοί δε έχουν προεξοφλήσει και τον επικεφαλής της: Τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι – ο οποίος, ανάμεσα στα άλλα, δεν θα έχει αναστολή να προσφύγει και στη «δεξαμενή» του ESM. Κάτι, δηλαδή, που επιδιώκει εμμονικά ο Ρέντσι, όμως θέλουν να αποφύγουν πάση θυσία τα στελέχη του Κινήματος των Πέντε Αστέρων.

Ο ίδιος ο Ντράγκι, βεβαίως, δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του. Και δεν θα το κάνει εάν δεν διαπιστώσει ότι υπάρχει ευρεία αποδοχή γύρω από το πρόσωπό του, καθώς δεν θέλει να καταναλώσει το μεγάλο πολιτικό του κεφάλαιο προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα σε κυβερνητικές κόντρες και οριακές πλειοψηφίες, όπως έκανε δύο φορές ο Κόντε.

Έτσι, για την ώρα, όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά όσον αφορά στην 67^η μεταπολεμικά κυβέρνηση της Ιταλίας. Κοντός ψαλμός.