Η μπάλα στη μεγάλη οθόνη

Από την περασμένη Πέμπτη διανέμεται στις αίθουσες το πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ του Ασίφ Καπάντια «Diego Maradona». Μια συρραφή σπάνιου -αλλά και μη- αρχειακού υλικού που πραγματεύεται την περίοδο που ο αργεντινός άσος του ποδοσφαίρου πέρασε στη Νάπολι τη δεκαετία του 1980. Χάρη στον Μαραντόνα, η ομάδα της Νάπολης ανέβηκε στην Α’ Κατηγορία, κέρδισε δύο φορές το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Το ντοκιμαντέρ είναι πλήρες. Περιέχει τις επιτυχίες, τις αποτυχίες, τον θρίαμβο, την πτώση, το εξώγαμο παιδί, τα ναρκωτικά, τη σχέση με την Καμόρα. Και παρότι ασχολείται με πράγματα λίγο ως πολύ γνωστά, καταφέρνει να δημιουργήσει σασπένς. Φυσικά, έχει μπόλικο ποδόσφαιρο, στιγμιότυπα από τη δράση του μεγάλου ποδοσφαιριστή, σε συνδυασμό με την περίπλοκη προσωπικότητά του: ένας ιδιοφυής μπαγαπόντης.

Αν και το ποδόσφαιρο δεν υπήρξε ποτέ το φόρτε του κινηματογράφου (η μυθοπλασία δεν μπορεί να «πιάσει» την αξία του ζωντανού θεάματος), υπάρχουν κάποιες ταινίες που για διάφορους λόγους μας έχουν συνεπάρει, ακόμα και συγκινήσει. Δέκα από αυτές, όλες μυθοπλασίας, θυμόμαστε εδώ, ανάλογα με το θέμα τους.

Πόλεμος

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ναζιστική Γερμανία ενίοτε διοργάνωνε αγώνες ποδοσφαίρου εναντίον των χωρών που είχε κατακτήσει. Οι κατακτητές χρησιμοποιούσαν το δημοφιλές άθλημα για να δώσουν ακόμα μεγαλύτερη έμφαση ακριβώς στο ότι ήταν κατακτητές. Μόνο που δεν νικούσαν πάντα και η πιο θρυλική, ιστορική ήττα της Γερμανίας ήταν απέναντι στους Ουκρανούς: παίζοντας εναντίον της πανίσχυρης τότε Δυναμό Κιέβου, οι Γερμανοί δεν έχασαν μόνο έναν αλλά μια σειρά αγώνων.

Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό γιατί όλοι οι ουκρανοί ποδοσφαιριστές που έπαιξαν σε αυτούς τους αγώνες εστάλησαν σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στα οποία αρκετοί δεν κατάφεραν να επιβιώσουν.

Η αληθινή αυτή ιστορία έχει εμπνεύσει τον κινηματογράφο. Το 1961, ο ούγγρος σκηνοθέτης Ζόλταν Φάμπρι τη μετέφερε παραλλαγμένη ως «Δύο ημιχρόνια στην κόλαση» («Ket felido a pokolban»).

Στην ταινία, αντίπαλη ομάδα των Γερμανών ήταν και πάλι η Δυναμό Κιέβου, αλλά για δραματουργικούς λόγους το σενάριο άλλαξε και μετά τη νίκη των Ουκρανών οι νικητές εκτελέστηκαν ένας προς έναν.

Η ταινία παραμένει μία από τις πιο χαρακτηριστικές «ταινίες ποδοσφαίρου», αν και το ποδόσφαιρο δεν ήταν παρά το πρόσχημα για μια ιστορία ηρωισμού και αυτοθυσίας.

– Η ταινία-βιογραφία του θρύλου του ποδοσφαίρου Τοζρτ Μπεστ

– Μια συνάντηση ποδοσφαίρου, Ιστορίας και παιδιού

– «Offside»: Η σχέση των γυναικών με το ποδόσφαιρο στο Ιράν

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ