Δεν πάει άλλο

Χθες το βράδυ, συνομιλώντας απρογραμμάτιστα και εκτός επαγγελματικού πλαισίου με έναν πεπειραμένο εκπαιδευτικό, λυκειάρχη επί σειράν ετών σε δημόσια σχολεία, πληροφορήθηκα —έκπληκτος ομολογώ— ότι η πλειονότητα των συναδέλφων του τάσσεται υπέρ της περίφημης αξιολόγησης, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή θα διεξάγεται με τρόπο αδιάβλητο και με τους ίδιους τους μαθητές να διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην όλη διαδικασία.

Κατά τη διάρκεια της ολιγόλεπτης κουβέντας που είχαμε, ο μετρημένος αυτός άνθρωπος, ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός λειτουργός, μου είπε και κάτι άλλο που επίσης μου προξένησε εντύπωση. Με αφορμή το ζήτημα της αξιολόγησης, και σχολιάζοντας την άποψη που είχα μόλις διατυπώσει για την πολιτική κατάσταση και τις επικείμενες εκλογές, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η νέα κυβέρνηση θα τολμήσει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις και αναγκαίες τομές, διότι, όπως επισήμανε χαρακτηριστικά, «δεν πάει άλλο».

Θεωρώ ότι αυτή ακριβώς η φράση συμπυκνώνει και σηματοδοτεί με τον καλύτερο τρόπο το δέον γενέσθαι από πλευράς Μητσοτάκη αμέσως μετά την 7η Ιουλίου.

Και τούτο, διότι ο νέος πρωθυπουργός δε θα έχει καμία πίστωση χρόνου, καμία πολυτέλεια για δισταγμούς, παλινδρομήσεις και υπαναχωρήσεις. Η ελληνική κοινωνία είναι πολύ κουρασμένη, πολύ απογοητευμένη και πολύ εξασθενημένη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να έχει κατά νουν ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες τον στηρίζουν και τον εμπιστεύονται στην παρούσα χρονική περίοδο, απλώς και μόνον επειδή είναι εκείνος που καλλιεργεί με τον πλέον πειστικό τρόπο βάσιμες προσδοκίες για τη μετάβαση της χώρας μας σε μια νέα εποχή εντός ενός εύλογου χρονικού διαστήματος.

Το πρώτιστο που ζητά η ελληνική κοινωνία από εκείνον είναι να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αξιώματός του και να πραγματοποιήσει το ταχύτερο δυνατόν τις ευτυχώς λελογισμένες προεκλογικές εξαγγελίες του.

Του ζητά να αλλάξει επιτέλους την Ελλάδα κηρύσσοντας απλώς την επανάσταση του αυτονόητου, υιοθετώντας τη βέλτιστη πρακτική που ακολουθούν τα προηγμένα κράτη της Δύσης σε κρίσιμους τομείς της κοινωνίας, όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική πρόνοια και η ασφάλεια των πολιτών.

Του ζητά να αποκηρύξει ρητώς και εμπράκτως το «δήθεν», το «περίπου», το «οχ αδερφέ» και το «δε βαριέσαι».

Του ζητά να κινηθεί πέρα και πάνω από διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος, πέρα και πάνω από πρόσωπα και ιδεολογίες τού χθες.

Αυτά επιθυμούν στην πλειονότητά τους οι έλληνες πολίτες σήμερα, κι όχι να αλλάξουν την Ευρώπη, όπως εσφαλμένα και υπερφίαλα ισχυριζόταν παλαιότερα ο εν αποδρομή πλέον Αλέξης Τσίπρας.