Σε δεινή θέση ο Τσίπρας αναζητά σανίδα σωτηρίας στις 120 δόσεις

Το τελευταίο χαρτί της για να διασωθεί στις ευρωεκλογές, παίζει η κυβέρνηση ρίχνοντας στο τραπέζι όλα τα όπλα του. Χθες, απόγευμα Κυριακής το υπουργείο Οικονομικών γέμισε από δημοσιογράφους, μια εικόνα πρωτόγνωση καθώς το οικονομικό επιτελείο και η Εφη Αχτσιόγλου έσπευσαν να ανακοινώσεις το νομοσχέδιο για τις 120 δόσεις.

Στη λογική Μαυρογιαλούρου, κι ενώ η κυβέρνηση κατέρρεε από τις εικόνες της τραγωδίας στο Μάτι που ήρθαν ξανά στο φως, εσπευσμένα κατατέθηκε το νομοσχέδιο τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές.

Ο στόχος προφανής. Ο εκμαυλισμός συνειδήσεων, η υφαρπαγή όσων περισσότερων ψήφων μπορούν και η αλλαγή της ατζέντας που καθόλου δεν συνέφερε αυτή την ώρα το Μέγαρο Μαξίμου. Το Μάτι, ο Πολάκης και το σκάνδαλο Παππάς – Πετσίτης είχαν ρίξει στο καναβάτσο την κυβέρνηση και είχαν τσακίσει τόσο το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς όσο και το προφίλ του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.

Ειδικά με την αποκάλυψη της πλήρους ανικανότητας της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την τραγωδία των πυρκαγιών στην Ανατολική Αττική, ουσιαστικά μπήκε ταφόπλακα στα όποια όνειρα έκαναν στο Μαξίμου για νίκη στις ευρωεκλογές. Τώρα, πλέον η διαχειρίσιμη ήττα είναι αυτό που ενδιαφέρει το πρωθυπουργικό περιβάλλον και το νομοσχέδιο για τις 120 δόσεις είναι το ιδανικό στοιχείο για να το πετύχουν, όπως τουλάχιστον πιστεύουν.

Αφού τσάκισαν τους Ελληνες στους φόρους, αφού τα ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία και τα ταμεία εκτοξεύτηκαν στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ και το κίνημα «δεν πληρώνω περιμένοντας ρύθμιση» έγινε κανόνας παντού, έρχονται τώρα προκειμένου να «σώσουν» τους οφειλέτες.

Πρώτα ανάγκασαν τον κόσμο να μην πληρώνει επιβάλλοντας εξοντωτικούς φόρους και τώρα έρχονται να τα ρυθμίσουν στη λογική «εμείς σε σώζουμε, εσύ δώσε μας την ψήφο σου».

Στη λογική αυτή θα κινηθεί και ο πρωθυπουργός το επόμενο τριήμερο στη Βουλή. Η πρόταση μομφής κατά του Παύλου Πολάκη, που μετατρέπεται σε πρόταση παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση είναι για τον κ. Τσίπρα το «βήμα» για να μιλήσει ξανά για την «αριστερή ηθική», τη μάχη κατά της διαπλοκής και του παλιού πολιτικού συστήματος.

Θα κατηγορήσει πάλι τα μέσα ενημέρωσης για fake news, τους μιντιάρχες ότι τον πολεμούν, τη ΝΔ ότι είναι ακροδεξιά και κάπως έτσι θα κινηθεί σε όλη την προεκλογική περίοδο.

Από σήμερα αναμένεται εκρηκτικό το κλίμα στη Βουλή, ειδικά μετά την εσπευσμένη ανακοίνωση της ρύθμισης για τις 120 δόσεις. Η προφανής προσπάθεια αλλαγής της ατζέντας ώστε να μη συζητηθούν οι αθλιότητες του Πολάκη και οι ντροπές του περασμένου καλοκαιριού στο Μάτι.

Μόνο θράσος

Η εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο δρόμο προς τις κάλπες περιγράφεται στο ρεπορτάζ του Βήματος της Κυριακής και του Αγγελου Κωβαίου.

Συγκεκριμένα, όπως τονίζεται, «με μοναδικό του εφόδιο το πολιτικό θράσος, όπως εκφράζεται και από τον εναγκαλισμό με τον Παύλο Πολάκη, ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου αναμένουν τις εκλογικές αναμετρήσεις της 26ης Μαΐου και της 2ας Ιουνίου.

Με βάση τα αποτελέσματα, θα ληφθούν αποφάσεις για τον χρόνο των βουλευτικών εκλογών και θα επιχειρηθούν οι τελευταίες κινήσεις με στόχο τη διαχείριση της επόμενης ημέρας.

Εν όψει αυτών, καθημερινώς πλέον καταφαίνεται ότι η απόσταση του Αλέξη Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας από την πολιτική πραγματικότητα μεγαλώνει με ρυθμούς ιλιγγιώδεις. Η περιοδεία του Πρωθυπουργού στην Κρήτη, σε συνδυασμό με τις πασχαλινές του διακοπές, ανέδειξε το πρόβλημα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας το δίδυμο Τσίπρα – Πολάκη αποδύθηκε σε μια προκλητική επίδειξη καλοπέρασης στην εκλογική περιφέρεια του αμφιλεγόμενου αναπληρωτή υπουργού Υγείας. Ηταν μια ξεκάθαρη επιλογή του Πρωθυπουργού, ο οποίος θέλησε να παράσχει στήριξη στον πολιτικό και προσωπικό του φίλο και ενώ εκείνος δέχεται πυρά και από το εσωτερικό του κόμματος.

Η περιοδεία στην Κρήτη σημαδεύτηκε από αλλεπάλληλες κοινές εμφανίσεις των δύο ανδρών, χορούς, τραγούδια, γλέντια και μαντινάδες. Οι εκδηλώσεις αυτές προκάλεσαν αμηχανία στους τοπικούς βουλευτές, λόγω της πρωτοφανούς και αποκλειστικής πολιτικής στήριξης εκ μέρους του Πρωθυπουργού στον «εκλεκτό» του.

Πλην όμως, συνέπεσαν με μια ατυχή για την κυβέρνηση συγκυρία. Οσο οι Τσίπρας και Πολάκης χόρευαν και γλεντούσαν, στη δημοσιότητα έρχονταν νέες αποκαλύψεις και επιβεβαιώσεις για τις τραγικές ευθύνες της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού το βράδυ της 23ης Ιουλίου 2018, όσο εξελισσόταν η τραγωδία στο Μάτι.

Τα όσα δημοσιοποιήθηκαν μέσω της έρευνας του ΣΚΑΪ κατέδειξαν μια εξαιρετικά δυσμενή συνθήκη υπό την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση οδεύουν προς τις εκλογές. Οσο και αν επιχειρούν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα, οι μεγάλες τους πολιτικές αμαρτίες θα τους στοιχειώνουν έως την τελευταία ώρα.

Πώς κόπηκαν τα πανηγύρια για Σάντσεθ

Παρά τη φαινομενική άνεση με την οποία ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται δημοσίως και επιχειρεί να πείσει για την επικοινωνιακή του υπεροχή, οι σπασμωδικές κινήσεις των τελευταίων ημερών άλλα φανερώνουν.

Χαρακτηριστικός ήταν ο άτσαλος τρόπος με τον οποίο ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση επιχείρησαν να εμφανιστούν περίπου ως συμμέτοχοι της εκλογικής νίκης των Σοσιαλιστών του Πέδρο Σάντσεθ στην Ισπανία. Ανακοινώσεις εκδόθηκαν, θριαμβολογίες ακούστηκαν σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, όμως η παραφωνία ήταν ενοχλητική και οδήγησε σε αντίθετα αποτελέσματα. Εν τέλει επικράτησε η αίσθηση της ενοχλητικά άκομψης προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει πως αγνοεί τον καταποντισμό των Podemos, του αδελφού κόμματος του Πάμπλο Ιγκλέσιας, με τον οποίο ο κ. Τσίπρας θα έφερνε τάχα την αλλαγή στην Ευρώπη.

Παρά ταύτα, το βεβιασμένο αριστερό πανηγύρι έλαβε άδοξο τέλος όταν δημοσιοποιήθηκαν ομιλίες και αναρτήσεις του Πέδρο Σάντσεθ στα κοινωνικά δίκτυα, όπου απερίφραστα χαρακτήριζε ψεύτη τον έλληνα πρωθυπουργό.

Οι σπασμωδικές αυτές απόπειρες του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα να υποδυθούν τους φορείς της ελπίδας της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας φαίνεται πάντως ήδη ότι οδηγούν σε αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Κυρίως σε τοπικό επίπεδο και εν όψει αυτοδιοικητικών εκλογών, η ενίσχυση του ΠαΣοΚ – ΚΙΝΑΛ είναι αισθητή και προμηνύει τη διαμόρφωση μιας διαφορετικής πολιτικής πραγματικότητας από εκείνη την οποία φαντάζονται στην Ηρώδου Αττικού και στην Κουμουνδούρου.

Δίκοπο μαχαίρι η αλλαγή της πρότασης μομφής

Με βάση τις υπάρχουσες ενδείξεις, οι διαφαινόμενες καλές εκλογικές επιδόσεις των υποψηφίων του ΚΙΝΑΛ θεωρούνται από τις κομβικές παραμέτρους της πολιτικής περιόδου και μια πιθανή συνθήκη για τη δημιουργία νέων δεδομένων εν όψει εθνικών εκλογών. Στην περίπτωση δε κατά την οποία η κάλπη των ευρωεκλογών αποκαλύψει τις σοσιαλδημοκρατικές χίμαιρες του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι αρχίζουν να βλέπουν ανατροπές και στο πολιτικό σκηνικό εν γένει.

Υπό τις συνθήκες αυτές, το επόμενο διάστημα θεωρείται καθοριστικής σημασίας. Μόλις 20 ημέρες πριν από τη δοκιμασία της κάλπης ο κ. Τσίπρας είναι αναγκασμένος να προσέλθει στη Βουλή και να υποστηρίξει για μία ακόμη φορά δημοσίως τον Παύλο Πολάκη. Παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, ο δήθεν ελιγμός του κ. Τσίπρα να μετατρέψει την πρόταση μομφής της ΝΔ σε συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, ενδέχεται να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι.

Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν πρόκειται να κινδυνεύσει, όμως ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του αφενός θα βρεθούν σε θέση απολογούμενου εφ’ όλης της ύλης λίγο πριν από τις εκλογές, αφετέρου θα μιλούν υπερασπιζόμενοι κάποιον με τον οποίο οι περισσότεροι δεν επιθυμούν να ταυτίζονται.

Κυβέρνηση χωρίς σκοπό και περιορισμένου ορίζοντα

Με τον χρόνο να μετρά ούτως ή άλλως αντίστροφα εν όψει εκλογών, η κυβέρνηση ετοιμάζει το τελευταίο της απεγνωσμένο ποντάρισμα. Το έχει ονομάσει «αποκατάσταση αδικιών», όμως είναι φανερό ότι πρόκειται για ένα προεκλογικό πακέτο παροχών με μοναδική επιδίωξη την αποτροπή μιας εκλογικής συντριβής.

Οι διαδικασίες αυτές και οι περιορισμένες δυνατότητες ελιγμών του Πρωθυπουργού αναδεικνύουν μια εικόνα πολύ διαφορετική από εκείνη την οποία περιγράφουν τα κυβερνητικά ΜΜΕ και τα κομματικά στελέχη.

Η πάλαι ποτέ κυβέρνηση ειδικού σκοπού και «εθνικής σωτηρίας» έχει πλέον μετατραπεί σε κυβέρνηση χωρίς σκοπό και περιορισμένου ορίζοντα. Μοναδική επιδίωξή της είναι η αποφυγή μιας εκλογικής συντριβής και η διασφάλιση συνθηκών πολιτικής επιβίωσης στο μετεκλογικό σκηνικό. Εξ ου και οι δημόσιες αναφορές με τις οποίες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θεωρητικολογούν και προσπαθούν να πείσουν για κάτι το οποίο δεν υφίσταται: την ηγεμονία στον «προοδευτικό χώρο» γενικώς και αορίστως.

Οι απόπειρες αυτές προσκρούουν ούτως ή άλλως στην εικόνα της ταύτισης του Πρωθυπουργού με τις πρακτικές, το ύφος και τον πολιτικό λόγο Πολάκη, αλλά και με άλλες πολιτικές συγγένειες. Οπως αυτή με το καθεστώς Μαδούρο στη Βενεζουέλα, το οποίο εξακολουθούν να υπερασπίζονται το Μέγαρο Μαξίμου, η Κουμουνδούρου, τα κομματικά έντυπα και όλα ανεξαιρέτως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.