Ο Πετσίτης, τα θαλασσοδάνεια, οι συνειρμοί…

Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά κάποιος πρέπει να ενημερώσει την ηγεσία της κυβέρνησης ότι όλα αυτά που έχουν επιλέξει να λένε και να διακινούν για την υπόθεση Πετσίτη και την σχέση τους μαζί του, δεν στέκουν και πολύ…

Λέει τώρα και ο Νίκος Παππάς, ο φίλος του, ο συμμαθητής του, ο συνταξιδιώτης του, ότι ο Μανώλης Πετσίτης από τις αρχές του 2016 εργαζόταν σε εταιρείες με τις οποίες είχε συγκρουστεί η κυβέρνηση.

Μάλιστα.

Αν ξεπεράσουμε το κατά πόσον συγκρούστηκε και πού κατέληξε η σύγκρουση, υπάρχει μία άλλη μεγάλη απορία που πρέπει να απαντηθεί. Γιατί πήγε ο φίλος, ο συμμαθητής, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μεσουρανούσε και αυτός μπαινόβγαινε στο Μαξίμου, να εργαστεί στις εταιρείες με τις οποίες συγκρουόταν η κυβέρνηση;

Τσακώθηκαν; Δυσαρεστήθηκε με κάτι ο άνθρωπος; «Εκανε προσωπικές επιλογές», λένε.

Τι είδους προσωπικές επιλογές ήταν αυτές;

Και τι σύμπτωση, έπειτα από αυτές τις προσωπικές επιλογές του Πετσίτη, να καταλήγει η σύγκρουση της κυβέρνησης με τις επιχειρήσεις αυτές σε ευνοϊκές ρυθμίσεις…

Υπάρχουν επίσης τόσες πολλές φωτογραφίες και στιγμιότυπα του προσώπου μέσα στο Μαξίμου, δίπλα στον Πρωθυπουργό, μαζί με τον Πρωθυπουργό, που κάνουν το σενάριο των προσωπικών επιλογών ακόμη πιο χλωμό.

Το άλλο αλλοπρόσαλλο που συνεχίζουν να λένε στον ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στην υπόθεση του φίλου, συμμαθητή και συνταξιδιώτη του Παππά, είναι ότι τα κόμματα πρέπει να απαντήσουν αν θα φέρουν πίσω τα λεφτά από τα θαλασσοδάνεια.

Μία κλασική απάντηση του τύπου «κι εσείς βασανίζατε τους ιθαγενείς».

Τα δάνεια των κομμάτων, γνωστά και καταγεγραμμένα, είναι ως γνωστόν σε ρύθμιση. Θέλοντας και μη εξυπηρετούνται. Και ας μην λησμονείται ότι όπως έχει αποκαλυφθεί, σε καλό δρόμο βρίσκεται και ο ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετώντας την τακτική των εγγυήσεων μέσω των ποσών της κρατικής επιχορήγησης.

Συνεπώς η προσπάθεια της κυβέρνησης να πει ότι οι άλλοι επιχειρούν αντιπερισπασμό μέσω του Πετσίτη, μάλλον καταρρέει από τον τρόπο με τον οποίο καταφεύγει σε μία τόσο φτηνή και εντελώς άσχετη επιχειρηματολογία. Και κυρίως, από το ότι προσπαθούν απεγνωσμένα να πουν ότι δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν γνώριζαν.

Εκτός και αν συνειρμικά οδηγούνται μόνοι τους στο να συσχετίζουν τα δύο ζητήματα. Αν υπάρχει κάποιου είδους συνάφεια, που μόνο εκείνοι μπορούν να γνωρίζουν και όλοι οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονται…

Όσο περνάει ο καιρός, το κουβάρι θα ξετυλίγεται. Και κατά τα φαινόμενα οι άκρες του θα φανεί πού καταλήγουν μετά τις εκλογές.