«Ατλαντες» : Η μνημειώδης εγκατάσταση του Bosco Sodi στο Μεξικό

Ο Ατλας στην ελληνική μυθολογία και κατά τον Ησίοδο ήταν γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδας Κλυμένης. Κατά την Τιτανομαχία υπήρξε αρχηγός των Τιτανιδών (υιών των Τιτάνων) καθώς ήταν ο πιο δυνατός και ο πιο ικανός. Μετά τη νίκη του, ο Δίας τον τιμώρησε, υποχρεώνοντάς τον να σηκώνει για πάντα τον Ουράνιο Θόλο, δηλαδή τον Ουρανό.

Η κεντρική ιδέα του μύθου του Ατλαντα αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης του Μεξικανού καλλιτέχνη Bosco Sodi για την επιβλητική εγκατάσταση στην ακτή Oaxacan του Μεξικό, «Ατλαντες».

Πρόκειται για μια κατασκευή, που αποτελείται από 64 κύβους, ύψους δύο μέτρων και συνολικού βάρους 700 τόνων. Κάθε κύβος είναι κατασκευασμένος από 1.600 χειροποίητα «τούβλα» από πηλό, ξύλο, σπόρους και περίβλημα καρύδας. Για τη σύνθεση του έργου χρειάστηκαν δύο χρόνια.

Οι «Ατλαντες» δημιουργούν την εικόνα μιας σχεδόν πραγματικής πόλης που αποτελείται από κύβους. Και δίνουν την αίσθηση μιας μάζας που παραπέμπει στην απόλυτη σταθερότητα. Είναι η σταθερότητα που χρειάζεται για να «σηκώσουν» στις πλάτες τους οι 64 Ατλαντες τον ουρανό.

Τα σημεία επαφής μεταξύ γης και ουρανού στην εγκατάσταση που βρίσκεται δίπλα στην θάλασσα «ψιθυρίζουν» το μυστικό ότι ο ουρανός είναι πολύ βαρύς και το βάρος αυτό πρέπει να καταμεριστεί. Και πως η ανθρώπινη εφευρετικότητα μπορεί να αντικαταστήσει τον ηρωισμό ενός θεού, αλλά όχι χωρίς μεγάλη προσπάθεια.

Παρά το γεγονός ότι η εγκατάσταση δημιουργεί μια επιβλητική εικόνα και μοιάζει να μην μπορεί να την αγγίξει τίποτα, είναι αναμενόμενο ότι με την πάροδο του χρόνου θα υποστεί φθορές λόγω των καιρικών συνθηκών και της παράκτιας τοποθέτησής της.

Έτσι, οι «Ατλαντες» θα εξελιχθούν. Το «σώμα» τους θα διαβρωθεί, θα αναπτυχθούν φυτά και θα φιλοξενήσουν ζωντανούς οργανισμούς.

Από καλλιτεχνικό έργο μιας συγκεκριμένης περιόδου αναμένεται να μετατραπεί σε ένα είδος τέχνης αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και τελικά θα επιστρέψει στην φύση, ως σκόνη.