Το νέο αφήγημα του Τσίπρα: Δύο μέτρα – έκπληξη στο τραπέζι του πρωθυπουργού

«Βρείτε νέο αφήγημα να πάμε για εκλογές το φθινόπωρο». Την εντολή αυτή έχει δώσει ο πρωθυπουργός στους υπουργούς και το επιτελείο στο Μαξίμου θέλοντας να αφήσει πίσω του την υπόθεση των Πρεσπών, η οποία καταγράφεται ιδιαίτερα αρνητικά στα γκάλοπ, αλλά και τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που δημιουργήθηκαν με τις… γκαζόζες και τα άλλα αστεία περιστατικά στη Βουλή.

Η εντολή να μην αλλάξει τίποτε στον κανονισμό της Βουλής, ώστε να μην ευτελιστεί εντελώς το πολιτικό σύστημα δε σημαίνει ότι περιορίζονται οι κραδασμοί στην κυβέρνηση. Αλλωστε, αυτή η αθλιότητα και η συμπαιγνία μεταξύ Τσίπρα και Καμμένου συνεχίζεται με τους βουλευτές των δύο Κ.Ο. Που ανήκουν σε κόμμα που έχει φύγει από την κυβέρνηση αλλά ψηφίζουν τα νομοσχέδια.

Η κοινωνία έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι τα όσα συμβαίνουν δεν είναι απλά περιστατικά κακής διαχείρισης των προβλημάτων. Αλλά ότι πρόκειται για τον πανικό που έχει καταλάβει την κυβέρνηση βλέποντας ότι δεν αντιστρέφεται το κλίμα στην κοινωνία.

Κι αν οι… α λα Μαξίμου δημοσκοπήσεις προσπαθούν να περιορίσουν την εντύπωση που έχει δημιουργηθεί στον κόσμο περί σίγουρης ήττας για τον ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές, αυτό που θέλει τώρα ο Αλέξης Τσίπρας είναι να κάνει ένα… δυνατό φίνις. Να αλλάξει το κλίμα με ένα διαφορετικό αφήγημα που θα συσπειρώσει τον αριστερό κόσμο που ακόμη αντιμετωπίζει με προβληματισμό το κυβερνών κόμμα και ταυτόχρονα να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό ανάχωμα στη Δεξιά που έρχεται.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι παρά τις εισηγήσεις για εκλογές το Μάιο, ο πρωθυπουργός επιθυμεί να εξαντληθεί η τετραετία και οι επόμενοι 7 μήνες να είναι η περίοδος που θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό υπέρ της κυβέρνησης.

Τα δύο μέτρα

Για το λόγο αυτό ο Αλέξης Τσίπρας ζητά προτάσεις με φιλολαϊκό προφίλ, όχι μόνο αυτές που έχουν ήδη προαναγγελθεί (120 δόσεις, επιδότηση ενοικίου) αλλά και κάποιες που θα κάνουν «γκελ» στην κοινωνία.

Ένα τέτοιο μέτρο θα ήταν π.χ. η ανακοίνωση με τον πιο επίσημο τρόπο, και με νομοσχέδιο, της επαναφοράς των δώρων στους εργαζόμενους του δημόσιου.

Αλλωστε, αν οι δικαστικές αποφάσεις είναι τέτοιες που θα κρίνουν οριστικά αντισυνταγματικές τις περικοπές λόγω μνημονίων, οποιαδήποτε κυβέρνηση θα πρέπει να συμμορφωθεί. Γιατί όχι στην παρούσα φάση να μην το κάνει και με την ανακοίνωση της επιστροφής των δώρων που ασφαλώς είναι ένα μέτρο που μπορεί να προκαλέσει ενθουσιασμό;

Το ερώτημα είναι αν θα το δεχθούν οι δανειστές καθώς εκτιμάται ότι το δημοσιονομικό κόστος μπορεί να φτάσει τα 800 εκατ. με 1 δις ευρω ετησίως. Αυτά τα χρήματα θα πρέπει με κάποιο τρόπο να βρεθούν κι όχι βεβαίως με νέους φόρους. Ας μην ξεχνά κανείς ότι αν ένα κόμμα υποσχεθεί προεκλογικά ένα τέτοιο μέτρο, με τέτοιο κόστος, δεν είναι απαραίτητο να το εφαρμόσει και μετεκλογικά, επικαλούμενο π.χ. τις αντιρρήσεις των δανειστών. Αλλωστε, αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώσει επιστροφή δώρων γιατί να δεσμευτεί μια κυβέρνηση της ΝΔ;

Το δεύτερο, και ποιο σοβαρό μέτρο που μπορεί να δημιουργήσει ένα mega – αφήγημα αφορά στα εκατοντάδες χιλιάδες δάνεια, όχι μόνο τα «κόκκινα» αλλά και τα εξυπηρετούμενα.

Πρόσφατα ο Γιάννης Δραγασάκης έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τα NPL’ s επαναφέροντας ακόμη και τα σενάρια περί κουρέματος καταθέσεων αν οι τράπεζες δεν αντέξουν.

Το ερώτημα είναι γιατί το είπε αυτό προεκλογικά όπου συνήθως προαναγγέλλονται θετικά μέτρα; Γιατί να πανικοβάλει τους καταθέτες άραγε;

Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν το έκανε μόνο ως «λαγός» των αλλαγών που έρχονται στο νόμο Κατσέλη, αλλά και ως προάγγελος των μεγάλων ανατροπών που σχεδιάζονται σχετικά με τα χρέη των ιδιωτών στις τράπεζες.

Κούρεμα δανείων

Πώς θα αντιμετωπιζόταν άραγε η ανακοίνωση για κούρεμα… όχι καταθέσεων αλλά δανείων; Κι όχι μόνο εκείνων που έχουν κοκκινήσει αλλά και πολλών από εκείνα που οι δανειολήπτες πληρώνουν κανονικά τις δόσεις τους, είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους;

Ασφαλώς θα ήταν ένα εξαιρετικά θετικό, ουσιαστικά και επικοινωνιακά, μέτρο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εικόνα μιας κυβέρνησης που θα δείχνει το φιλολαϊκό της πρόσωπο. Και προεκλογικά, το να κουρευτούν δάνεια βεβαίως θα έδινε «μπόνους» στον πρωθυπουργό.

Και η πρόταση αυτή φυσικά μπορεί να συνδυαστεί με τη δημιουργία bad bank όπου θα μεταφερθούν τα «κακά» δάνεια για να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί των τραπεζών μέσω και της μαζικής πώλησης των δανείων σε ξένα funds.

Το ερώτημα είναι αν είναι εφικτό ένα τέτοιο σενάριο που θα κουρεύει και καλά δάνεια. Μπορούν οι τράπεζες δηλαδή να «χαρίσουν» χρήματα χωρίς να πληγούν καίρια;

Και είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει ανοικτή σύγκρουση με τους δανειστές για το θέμα αυτό, αν και στο Μαξίμου δεν θα έβλεπαν με κακό μάτι μια προεκλογική ρήξη με την τρόικα ώστε να δείξουν στον ελληνικό λαό ότι τα μνημόνια τέλειωσαν και η κυβέρνηση επανέφερε την εθνική κυριαρχία.

Όλα αυτά είναι σκέψεις που κατατίθενται σε κυβερνητικές συσκέψεις προκειμένου να χτιστεί το νέο αφήγημα που αναζητά ο Τσίπρας. Κι επειδή όλα αυτά απαιτούν χρόνο, μόνο με εκλογές το φθινόπωρο μπορούν να γίνουν.

Στην παρούσα φάση, πάντως στην κυβέρνηση επικρατεί ηττοπάθεια, βλέπουν ότι έχουν υποστεί ζημιά από τις Πρέσπες και από τα καραγκιοζιλίκια της Βουλής με τους αλληλοεκβιασμούς και τις μετακινήσεις βουλευτών προκειμένου να διασωθεί η πλειοψηφία. Και γι’ αυτό αναζητούν σανίδα σωτηρίας σε μέτρα – έκπληξη που, όπως προείπαμε, δε σημαίνει ότι πάντα εφαρμόζονται.