Τα όνειρα και η πραγματικότητα του Στέφανου Τσιτσιπά

Περισσότερο και από το παιχνίδι του Στέφανου Τσιτσιπά κόντρα στον Ισπανό Ρομπέρτο Μπαουτίστα – Αγούτ μού άρεσαν οι δηλώσεις του στο τέλος. Ο Τσιτσιπάς κέρδισε τον δαιμόνιο Αγούτ, έναν αληθινό μαραθωνοδρόμο, χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά πολύ και το μυαλό του. Οταν στο τρίτο σετ βρέθηκε να χάνει με 2-4 σταμάτησε να κάνει δύσκολα και εξεζητημένα πράγματα για να δείξει στο παγκόσμιο κοινό ότι δικαίως έγινε θέμα συζήτησης γιατί απέκλεισε τον Φέντερερ και πρώτα από όλα βελτίωσε το σερβίς του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, κάθε φορά που δεν περνούσε το πρώτο σερβίς ο Ισπανός τού έβαζε δύσκολα. Από το σημείο αυτό και μετά το ματς άλλαξε.

Κάνοντας τέσσερα γκέιμ στη σειρά ο Τσιτσιπάς πήρε το τρίτο σετ, προηγήθηκε με 2-1 και στο τέταρτο φρόντισε απλά να σερβίρει όπως ξέρει: είχε τη δυνατότητα να τελειώσει το ματς πριν από το τάι μπρέικ, αλλά αυτό είχε μικρή σημασία. Το βασικό ήταν ότι με τους άσους του είχε χτίσει μια τρομερή αυτοπεποίθηση. Ετσι στο τάι μπρέικ όχι απλά κέρδισε, αλλά διέλυσε τον τίμιο Ισπανό που πανικοβλήθηκε. Αλλά τι σχέση έχουν αυτά με τις δηλώσεις του;

Ιδρώτας

Στις δηλώσεις των αθλητών καταλαβαίνεις τον τρόπο που προσεγγίζουν τα πράγματα. Οταν ο Τσιτσιπάς ρωτήθηκε αν ζει ένα όνειρο, κομψά και εύστροφα απάντησε ότι για να φτάσει στα ημιτελικά ενός Γκραν Σλαμ δούλεψε πάρα πολύ κι έκανε θυσίες καθόλου συνηθισμένες. Με την ωραία του αυτή απάντηση έδειξε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι άφησε πίσω του τη νίκη κόντρα στον Ρότζερ Φέντερερ – ένα όνειρο πραγματικό – κι επέστρεψε στην πραγματικότητα σε χρόνο – ρεκόρ.

Και, δεύτερον, ότι έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του: το τένις του, μας είπε εμμέσως πλην σαφώς, δεν είναι αποτέλεσμα μόνο του ταλέντου του και οι νίκες του δεν οφείλονται σε διαστρικές συνωμοσίες. Εξηγούνται γιατί βασίζονται σε δουλειά, ιδρώτα και κόπο. Και κάμποση στρατηγική, προσθέτω, έχοντας δει ξημερώματα το παιχνίδι του κόντρα στον 30χρονο Αγούτ που μόνο τον τελευταίο μήνα έχει κερδίσει τον Τζόκοβιτς στην Ντόχα και τον Μάρεϊ και τον Τσίλιτς στη Μελβούρνη, σκαρφαλώνοντας στο νούμερο 20 του παγκόσμιου ταμπλό.

Ναδάλ

Τώρα ο κόσμος αναρωτιέται αν ο Ελληνας μπορεί να τα καταφέρει και με τον Ράφα Ναδάλ, νούμερο 2 στο τουρνουά, αλλά πραγματικό θρύλο του αθλήματος. Η λογική λέει ότι το προβάδισμα του Ισπανού είναι μεγάλο: στη Μελβούρνη δεν έχει χάσει ακόμα έστω ένα σετ και κανένα παιχνίδι του δεν έχει ξεπεράσει σε διάρκεια τις δύο ώρες. Ο Ναδάλ έχει επίσης κερδίσει και τα δύο ματς που έχει δώσει με τον νεαρό Στέφανο. Τον κέρδισε στη Βαρκελώνη και στο Τορόντο το προηγούμενο καλοκαίρι, όμως προσοχή: στο δεύτερο ματς, αυτό που έγινε στον Καναδά, ο Τσιτσιπάς είχε δείξει τεράστια βελτίωση. Μπορεί να έχασε και στις δύο περιπτώσεις με 2-0 σετ, αλλά τα δύο ματς δεν συγκρίνονται.

Σόου

Στο χώμα της Βαρκελώνης ο Τσιτσιπάς παρακολούθησε το σόου του Ναδάλ χάνοντας 6-2, 6-1, όπως θα συνέβαινε πιθανότατα με οποιονδήποτε άλλο παίκτη στον κόσμο: στο χώμα ο Ισπανός παραμένει απλησίαστος. Στο Τορόντο, όμως, λίγες μόλις εβδομάδες αργότερα, ο Στέφανος ήταν άλλος παίκτης. Μπορεί να έχασε πάλι με 2-0, ωστόσο πάλεψε μέχρι τον τελευταίο πόντο για το καλύτερο δυνατό επιδιώκοντας να μεγαλώσει τη διάρκεια του αγώνα. Σε εκείνο το παιχνίδι η απώλεια του πρώτου σετ τον πείσμωσε. Ο Τσιτσιπάς δεν τα παράτησε, κι είχε μια σπουδαία αντίδραση, μολονότι βρέθηκε να χάνει με 5-3 στο δεύτερο. Ο Ναδάλ σέρβιρε για να τελειώσει το ματς, αλλά ο Τσιτσιπάς παίζοντας πολύ επιθετικά και με τεράστια ψυχραιμία έκανε μπρέικ, βγήκε από τη δύσκολη θέση, ισοφάρισε σε 5-5 και λίγο αργότερα προηγήθηκε με 6-5, τρέχοντας ένα αναπάντεχο 3-0 στα γκέιμ. Ο ισπανός υπερπαίκτης σέρβιρε για να μείνει στο σετ, αλλά το έκανε πολύ νευρικά ξαφνιασμένος από την αντίδραση του Ελληνα. Ο Στέφανος είχε σετ πόιντ στη διάθεσή του, αλλά δεν μπόρεσε να το αξιοποιήσει και το ματς οδηγήθηκε στο τάι μπρέικ. Εκεί «μίλησε» η εμπειρία και η κλάση του Ράφα, ο οποίος το κέρδισε με 7-4, ολοκληρώνοντας και το ματς. Τότε φάνηκε ότι ο έλληνας παίκτης είχε πολύ στο μυαλό του το ότι δεν αξιοποίησε το σετ πόιντ που είχε στη διάθεσή του – μπορεί να συμβεί. Τώρα πάει στο ματς έχοντας σίγουρα περισσότερη πίστη στο τένις του: ο σεβασμός στον Ναδάλ είναι δεδομένος.

Φόρχαντ

Μπορεί να τα καταφέρει; Μολονότι έχει το προγνωστικό εναντίον του, αν παίξει το τένις που έπαιξε σε εκείνο το ηρωικά χαμένο δεύτερο σετ στο Τορόντο, τίποτα δεν αποκλείεται. Ο Τσιτσιπάς πρέπει να  καταφέρει αρχικά να επιμηκύνει πολύ το ματς: αν είναι δυνατόν να παίξει με τον Ναδάλ πάνω από τρεισήμισι ώρες τεστάροντας και τις αντοχές του. Αυτό είναι το μυστικό για να μεγαλώσει τις ελπίδες του. Ο Ναδάλ φτάνει στον ημιτελικό έχοντας κάνει μέχρι τώρα περιπάτους: φέτος στη Μελβούρνη μέχρι στιγμής δεν του πήρε σετ ούτε ο Τσέχος Τόμας Μπέντριχ που σε αυτή την επιφάνεια θεωρείται και σπεσιαλίστας. Ο Τσιτσιπάς αντιθέτως έφτασε μέχρι τα ημιτελικά παλεύοντας, όπως ωραία χθες εξήγησε. Ισως αυτό παίξει τελικά κάποιον ρόλο – το γράφω αναγνωρίζοντας ότι τρόμαξα με την εμφάνιση του Ναδάλ κόντρα στον Αμερικανό Φράνσις Τιάφο στον δικό του προημιτελικό. Ο Ισπανός μοιάζει να ξανάγινε 25 χρονών! Χθες ο μεγάλος Ματς Βιλάντερ, σχολιαστής σήμερα της σουηδικής τηλεόρασης, έλεγε ότι ο Ισπανός μοιάζει τόσο γεμάτος ενέργεια «ώστε μπορεί να κομπλάρει τα νέα παιδιά, απλά τρίβοντας τα χέρια του»!

ΜάκΕνρο

Οπως και να έχει το πράγμα είναι υπέροχο που τα διεθνή Μέσα ασχολούνται με έναν έλληνα πρωταθλητή. Βρίσκω επίσης καταπληκτική τη σχέση που γεννιέται ανάμεσα στον Τσιτσιπά και τον μοναδικό Τζον ΜάκΕνρο. «Στην ελληνική μυθολογία οι θεοί δεν χάνουν από τους ανθρώπους. Στη μυθολογία του τένις ο θεός Φέντερερ έχασε από έναν Ελληνα» είπε χθες ο Αμερικανός. «Ξέρω πως το παράκανα με τη φράση περί αλλαγής φρουράς και επίσης ξέρω πως αυτό δεν άρεσε στον Ρότζερ Φέντερερ, αλλά πρέπει να παραδεχθούμε πως αυτός ο μικρός Ελληνας με το μακρύ μαλλί θα είναι το επόμενο big thing στον χώρο του τένις. Μπορεί να προέρχεται από την Ελλάδα, τη χώρα του Πλάτωνα και του Σωκράτη, αλλά στο γήπεδο όταν θυμώνει παρουσιάζεται λιγότερο φιλοσοφημένος. Δάκρυσα όταν διάβασα ότι έβρισε έναν διαιτητή πρόσφατα. Χρησιμοποίησε τα ίδια λόγια που έλεγα και εγώ όταν αγωνιζόμουν. Χαίρομαι που υπάρχει κάποιος για να συνεχίσει την κληρονομιά μου» τόνισε. Αλλοι διέκριναν αυτοσαρκασμό, εγώ πάλι λέω ότι ο Μακ μιλάει σαν απλός οπαδός του Στέφανου…