«Πλυντήριο» η Βουλή για τις αμαρτίες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τα κονδύλια του προσφυγικού

«Είμαστε σάρκα από τη σάρκα αυτού του λαού, είμαστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας και αυτό θα υπηρετήσουμε μέχρι τέλους».

Αυτό δήλωνε με περίσσια συγκίνηση ο Αλέξης Τσίπρας στις προγραμματικές του δηλώσεις το 2015. Λίγη ώρα αργότερα η νέα πρόεδρος της Βουλή, Ζωή Κωνσταντοπούλου, τόνιζε στις δικές της ανακοινώσεις: «Δεν πρέπει να επαναληφθούν φαινόμενα όπως η κατάχρηση του κατεπείγοντως και των τροπολογιών. Δεν θα γίνονται άσχετες τροπολογίες ή εκπρόθεσμες, όπως και νομοσχέδια που δεν τηρούν της απαραίτητες προϋποθέσεις, βάσει του Συντάγματος».

Βεβαίως, η κ. Κωνσταντοπούλου προσπάθησε στην ολιγόμηνη θητεία της να σταματήσει αυτό το απαράδεκτο, άκρως αντιδημοκρατικό φαινόμενο, το οποίο όλες οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν ως εργαλείο ρουσφετολογικών διευθετήσεων ή για να νομιμοποιήσουν σκάνδαλα βάζοντας τους κοινοβουλευτικό μανδύα.

Το να φωνάζουν τώρα τα μεγάλα κόμματα όπως η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ για τη βροχή τροπολογιών, άσχετων με νομοσχέδια, είναι σα να δείχνουν και τις δικές τους ευθύνες για το φαινόμενο που δημιούργησαν.

Ωστόσο, όταν η πρώτη φορά Αριστερά βγαίνει με συνθήματα τύπου «θα είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος», και την ίδια ώρα σκίζουν το Σύνταγμα αντί τα μνημόνια, τότε υπάρχει σοβαρό ζήτημα και την ευθύνη την έχει ο πρωθυπουργός.

Τι έλεγαν παλιά

Να θυμηθούμε μόνο τι έγινε το 2013 σε μια ανάλογη περίπτωση. Ο τότε βουλευτής Ζακύνθου, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Στ. Κοντονής έλεγε:

«Καταθέσαμε ως ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητήσεις σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής κατά της εισαγωγής από την κυβέρνηση ασχέτων τροπολογιών στον νόμο για την αυθαίρετη δόμηση και ιδίως της τροπολογίας για την κατάργηση φορέων του Δημοσίου με προεδρικά διατάγματα.

» Οι τροπολογίες αυτές παραβιάζουν κατάφωρα το άρθρο 74 παρ. 5 εδάφιο γ’ Συντάγματος  και τις σχετικές διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής και συνεχίζουν μια απαράδεκτη αντικοινοβουλευτική πρακτική διεμβόλισης των νομοσχεδίων με τα πιο άσχετα θέματα προς το κύριο θέμα τους. Αλλά και επί της ουσίας, είναι σαφώς αντισυνταγματική η εξουσιοδότηση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ουσιαστικά στην κυβέρνηση να καταργεί με προεδρικό διάταγμα διατάξεις νόμου που παράγεται από το κοινοβούλιο και να αλλοιώνει έτσι την συνολική έννομη τάξη.

» Όλα αυτά τα πραγματοποιεί η μνημονιακή κυβέρνηση χωρίς καμία πραγματική λογική εξορθολογισμού και προκειμένου να αποδιαρθρώσει πλήρως την λειτουργία του Δημοσίου και να οργανώσει χιλιάδες απολύσεις και την επιστροφή των εργαζομένων στον εργασιακό Μεσαίωνα».

Ενώ το 2014 ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ είχαν αποχωρήσει από τη Βουλή καταγγέλλοντας ότι νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ είχε μόλις 15 άρθρα στην αρχική του μορφή, ενώ με την πρωτοφανή προσθήκη τροπολογιών το τελικό κείμενο που έγινε δεκτό και δημοσιεύτηκε αποτελείται από 61 άρθρα. Από τις 43 τροπολογίες οι 16 είναι υπουργικές, κι οι 27 βουλευτικές, αρκετές από τις οποίες άσχετες με το νόμο και με σαφή προεκλογικό χαρακτήρα.

Ο ίδιος ο Τσίπρας, απών χθες από τη Βουλή, είχε πει κάποτε για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα: «Το 2014 είχατε καταθέσει 270 τροπολογίες. Εμείς καταθέσαμε φέτος παραπάνω, αλλά εσείς σε εξήντα νομοσχέδια, ενώ εμείς σε περισσότερα από ενενήντα». Ανωτάτη… μπακαλική δηλαδή ή παραδοχή «είμαστε όλοι ίδιοι».

Χθες, Πέμπτη, στη Βουλή επικράτησε χάος. Κάθε υπουργός έφερνε υπό μάλης και μια τροπολογία άσχετη με το νομοσχέδιο. Μια τέτοια τροπολογία μάλιστα ήταν… 70 σελίδες κι έπρεπε να ψηφιστεί μέσα σε 10 λεπρά. Όχι μόνο οι βουλευτές αλλά και οι ίδιοι οι υπουργοί πιθανότατα να μην ήξεραν τι ψήφιζαν, τι περιείχε η τροπολογία που κατέθεταν.

Μεγάλο μέρος των (ν)τροπολογιών εισήλθε μ’ αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο γιατί τώρα θυμήθηκε η διοίκηση ότι λήγουν κάποιες προθεσμίες. Όμως, το εξωφρενικό ήταν οι φωτογραφικές διατάξεις για τα κονδύλια του προσφυγικού. Σε νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής δεν κατατέθηκαν ούτε μία ούτε δύο, αλλά 22 υπουργικές τροπολογίες και πολλές ακόμη βουλευτικές. Και οι 22 θα ψηφίζονταν με τη διαδικασία τού «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε».

Ένα απέραντο πλυντήριο ξεπλύματος μικρών ή μεγαλύτερων σκανδάλων με απευθείας αναθέσεις και εκατομμύρια ευρώ χαμένα στο λαβύρινθο υπηρεσιών κι εταιρειών που κανείς δεν ξέρει που ανήκουν και πώς επελέγησαν.

Με τις (ν)τροπολογίες αυτές η κυβέρνηση απλά παραδέχθηκε αναδρομικά ότι 1,6 δις ευρώ φαγώθηκαν μέχρι το μεδούλι και κανείς δεν ξέρει που πήγαν. Σίγουρα όχι στη βελτίωση της ζωής των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, αν κρίνει κανείς από την επιστολή – γροθιά στο στομάχι του 16χρονου που θέλει να αυτοκτονήσει ακριβώς γιατί οι συνθήκες διαβίωσης είναι τραγικές.

Ποια ευαισθησία;

Η Αριστερά που πάντα έδειχνε ευαισθησία στο προσφυγικό – μεταναστευτικό και κατηγορούσε τους άλλους για κολαστήρια και Αμυγδαλέζες – Γκουαντάναμο, τώρα κάνει τα ίδια και χειρότερα.

Μοιράζει φωτογραφικά κι εν κρυπτώ σε ημετέρους απίστευτα κονδύλια και την ίδια ώρα οι πρόσφυγες και μετανάστες ζουν σε άθλιους καταυλισμούς – ντροπή για μια πολιτισμένη, ευρωπαϊκή χώρα. Δύο στα δύο για την πρώτη φορά Αριστερά και για τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του που κόπτονται για την τύχη των ανθρώπων αυτών που ήρθαν για να γλιτώσουν πολέμους ή φτώχεια κι έπεσαν στην αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας.

Όμως, η υπόθεση των τροπολογιών, τις οποίες κανείς δεν προλαβαίνει να διαβάσει, αποτελεί όχι μόνο κοινοβουλευτικό σκάνδαλο. Χρήζει περαιτέρω διερεύνησης από τη Δικαιοσύνη για το πού πήγαν εκατοντάδες εκατομμύρια και γιατί έρχεται τώρα η κυβέρνηση να νομιμοποιήσει την απάτη αναδρομικά.

Πρωταγωνιστής στο μείζον σκάνδαλο είναι ασφαλώς το υπουργείο Αμυνας, όπου οι κ. Πάνος Καμμένος και Δ. Βίτσας επιχειρούν να ξεπλύνουν περίεργες υποθέσεις για τις οποίες έχουν γράψει και ξένα ΜΜΕ αλλά και έλληνες δημοσιογράφοι οι οποίοι μηνύθηκαν και συνελήφθησαν κατ’ απαίτηση του υπουργού Αμυνας.

Για παράδειγμα από τα 4,5 εκατ. ευρώ που αφορούν στο εν λόγω υπουργείο, τα 2 εκατ. αφορούν την εταιρεία «Πιετρής» για τη σίτιση στα κέντρα υποδοχής Σάμου κι όχι μόνο. Ο Βίτσας νομιμοποιεί εκ των υστέρων μισθώσεις ακινήτων στη Βόλβη αντί 1,35 εκατ. ευρώ για τις οποίες πιθανότατα να μην έγινε ποτέ διαγωνισμός. Και με τον υπουργό να μονολογεί «γράφω εκεί που ξέρετε τις ποινικές ευθύνες».

Με τη στάση του ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι έγινε ίδιος και χειρότερος από τους προηγούμενους στην κατάθεση άσχετων τροπολογιών. Αλλά απέδειξε ότι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς έγινε κουρελόχαρτο και δεν μπορεί να ξεπλυθεί στο κοινοβουλευτικό πλυντήριο που έστησε η κυβέρνηση.