Εκλογές ΗΠΑ : Τι θα αλλάξει για Τραμπ-Δημοκρατικούς

Στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα οι midterm εκλογές έχουν πάντα τη σημασία τους. Συμπίπτουν με το μέσο της προεδρική θητείας και σε αυτές εκλέγεται το σύνολο των 435 μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων και 35 από τις 100 θέσεις γερουσιαστών. Με αυτή την έννοια το αποτέλεσμά τους θα παίξει σημαντικό ρόλο στη δυνατότητα του αμερικανού Προέδρου να περάσει τις πολιτικές που θέλει, αλλά και την ικανότητα των Δημοκρατικών να προσπαθήσουν να υψώσουν αναχώματα στην πολιτική του.

Ο ίδιος ο Τραμπ έχει πάρει ενεργό μέρος στην προεκλογική εκστρατεία. «Αισθάνομαι σαν να είμαι και εγώ στο ψηφοδέλτιο» έχει πει στην προσπάθειά του να στηρίξει τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους. Ένα καλό αποτέλεσμα θα τους επιτρέψει άλλωστε να δηλώσει ότι εκπροσωπεί τη λαϊκή βούληση απέναντι σε όσους εξακολουθούν ακόμη να τον εμπλέξουν στην υποτιθέμενη ρωσική ανάμειξη στις εκλογές.

Άλλωστε, το Ρεπουμπλικανικό κόμμα κατεβαίνει σε αυτές τις εκλογές αρκετά διαφορετικό. Το γεγονός ότι 44 βουλευτές δεν διεκδικούν επανεκλογή, προεξάρχοντος του νυν προέδρου της Βουλής Πολ Ράιαν, είναι ενδεικτικό μιας συνολικότερης αλλαγής που έχει επέλθει μετά την εκλογή Τραμπ στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που πλέον δείχνει να στρατεύεται περισσότερο στο πλευρό του. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν ο Τραμπ τελικά που πέτυχε το μεγάλο όνειρο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος που ήταν η διαμόρφωση μιας σαφούς συντηρητικής πλειοψηφίας στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Τα οικονομικά στο προσκήνιο

Ο Τραμπ στηρίζεται κυρίως στην βελτίωση των οικονομικών. Με την ανεργία στο 3,5%, ένα ποσοστό πολύ κοντά στην σύγχρονη έννοια της «πλήρους απασχόλησης», την Ουόλ Στριτ σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να υπερηφανεύεται ότι σε πείσμα όσων των κατηγορούν ότι με τους «εμπορικούς πολέμους» διακυβεύει την ανάπτυξη, αυτός έχει ανεβάσει την αμερικανική οικονομία, ενώ πέτυχε και την επαναδιαπραγμάτευση της ζώνης ελεύθερου εμπορίου με τον Καναδά και το Μεξικό.

Παράλληλα, ο Τραμπ έχει επενδύσει πολύ στην αντιμεταναστευτική πολιτική, με όρους που ξενίζουν ακόμη και τις πιο μετριοπαθείς φωνές μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Ο πολεμικός τρόπος με τον οποίο έχει αντιμετωπίσει το καραβάνι των μεταναστών που διασχίζει το Μεξικό και πρόκειται να φτάσουν στις ΗΠΑ, είναι ενδεικτικός. Η πολιτική του επένδυσε σε έναν βαθιά ριζωμένο ρατσισμό και ο λαϊκισμός της άποψης ότι έτσι θα ενισχυθεί η θέση των «αμερικανών εργατών» έχουν προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις.

Τέλος, ας μην υποτιμήσουμε και την υποστήριξη που έχει από τους συντηρητικούς ευαγγελικούς χριστιανούς, μια ιδιαίτερα κρίσιμη εκλογική δεξαμενή σε διάφορες περιοχές.

Όμως, ταυτόχρονα ο Τραμπ αναμένεται να συναντήσει και δυσκολίες. Καταρχάς παραδοσιακά στις ΗΠΑ οι ψηφοφόροι προτιμούν στις midterm elections να περιορίζουν κάπως τα περιθώρια του Προέδρου, ψηφίζοντας σε αντίθετη κατεύθυνση.

Έπειτα, ο Τραμπ μπορεί να συγκινεί με τη ρητορική του και την αντιμεταναστευτική πολιτική, όμως προκαλεί και αντισυσπειρώσεις που μπορεί να επηρεάσουν τις εκλογές. Από τις αντιδράσεις των ψηφοφόρων μεταναστευτικής καταγωγής, των γυναικών ψηφοφόρων όπως και των εκπροσώπων της LGBTQI κοινότητας αναμένεται να ψηφίσουν σε πιο μεγάλα ποσοστά, μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά το αποτέλεσμα.

Την ίδια στιγμή πάγιες θέσεις των Ρεπουμπλικανών όπως η ανάκληση της μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας που είχε ψηφίσει ο Μπαράκ Ομπάμα (το Obamacare), δεν παιρνούν εύκολα προς τους ψηφοφόρους, ενώ δυσκολίες συναντούν και στην απήχηση στη νεολαία.

Κρίση ταυτότητας

Την ίδια στιγμή το Δημοκρατικό Κόμμα έχει να αντιμετωπίσει την ίδια την κρίση φυσιογνωμίας που έχει ήδη από τις προηγούμενες προεδρικών εκλογών και τη μάχη των προκριματικών ανάμεσα στη Χίλαρι Κλίντον και τον Μπέρνι Σάντερς, δηλαδή τη σύγκρουση ανάμεσα σε μια πιο «συστημική» και μια πιο «προοδευτική» πτέρυγα. Δεν είναι τυχαίο ότι η στροφή προς κοινωνικά θέματα όπως η υπεράσπιση του Obamacare ήρθε σχετικά καθυστερημένα, ενώ για μεγάλο διάστημα η επένδυση ήταν στο λεγόμενο Russiagate το οποίο δεν είχε και τη μεγαλύτερη απήχηση στην ίδια την αμερικανική κοινή γνώμη.

Ως προς τα προγνωστικά, οι Δημοκρατικοί ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να πάνε καλά στη Βουλή των Αντιπροσώπων όπου οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τους δίνουν ένα προβάδισμα.

Αντίθετα, οι Ρεπουμπλικάνοι δύσκολα θα χάσουν το προβάδισμα που έχουν στη Γερουσία, ενώ είναι πιθανόν και να το διευρύνουν.

Αυτό σημαίνει ότι οι Δημοκρατικοί θα μπορούν ίσως να δοκιμάσουν να περάσουν κάποια νομοθετήματα, όμως την ίδια στιγμή θα κινδυνεύουν να συναντήσουν το προεδρικό βέτο. Από την άλλη οι Ρεπουμπλικάνοι θα διατηρήσουν τη δυνατότητα να διορίζουν αυτούς που θέλουν στα ομοσπονδιακά αξιώματα.

Όλα αυτά θα κριθούν σε μεγάλο βαθμό και από τη συμμετοχή. Ο Τραμπ και με την αντιμεταναστευτική ρητορική και με την προσωπική του συμμετοχή και με την επένδυση στους Ευαγγελικούς χριστιανούς, προσπαθεί να έχει έναν συμπαγή κορμό υπέρ των Ρεπουμπλικάνων, που θα επηρεάσει σημαντικά το αποτέλεσμα εάν η συμμετοχή είναι πιο χαμηλή.

Από την άλλη, οι Δημοκρατικοί θα κριθούν από το εάν θα μπορέσουν να κινητοποιήσουν τους ψηφοφόρους από τις κατηγορίες που ο Τραμπ αποξενώνει με τη ρητορική και την πρακτική του, όπως είναι οι γυναίκες και οι νεότεροι ηλικιακά ψηφοφόροι.