Από ποιο ποίημα εμπνεύστηκε ο Κοτζιάς τα «καρφιά» κατά Τσίπρα

Ένα «πάντρεμα» του μεγάλου έλληνα συνθέτη, στιχουργού και ερμηνευτή, Διονύση Σαββόπουλου και του ποιητή, Ντίνου Χριστιανόπουλου περιείχε το μήνυμα του Νίκου Κοτζιά στο Twitter, λίγη ώρα μετά την παραίτηση του από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών.

Έρχεται η στιγμή, λέει ο ποιητής, να αποφασίσεις με ποιούς θα πας και ποιούς θα αφήσεις. Ο ΠΘ και σειρά Υπουργών έκαναν στο χθεσινό ΥΣ τις επιλογές τους και εγώ κατοπιν τις δικές μου. Είναι καλό να θυμούνται, όμως, τον στίχο: βαθιά να με θάψουν θέλησαν, ξέχασαν οτι είμαι σπόρος

— Nikos Kotzias (@NikosKotzias) October 17, 2018

Το μήνυμα ξεκινάει με τον στίχο «έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις», ο οποίος προέρχεται από το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου «οι παλιοί μας φίλοι» που κυκλοφόρησε το 1966, σε στίχους και μουσική του ίδιου, ενώ έχουν τραγουδήσει και οι Μαρίζα Κωχ και Αλκίνοος Ιωαννίδης.

Το μήνυμα του, το οποίο αφήνει «αιχμές» για τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, κλείνει με τον στίχο «βαθιά να με θάψουν θέλησαν, ξέχασαν οτι είμαι σπόρος».

Ο συγκεκριμένος στίχος είναι μία παραλλαγή του γνωστού ποιήματος του Ντίνου Χριστιανόπουλου «και τι δεν κάνατε για να με θάψετε / όμως ξεχάσατε πώς ήμουν σπόρος».  Το μικρό αυτό δίστιχο ποίημα γραμμένο το 1978 και ενταγμένο στον κύκλο ποιημάτων «Το κορμί και το σαράκι» έχει μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες ενώ το 1995 εντάχθηκε και σε συλλογή σε μετάφραση στα αγγλικά από τον Νίκολας Κόστις.

Εμφανίζεται επίσης στην συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων του Χριστιανόπουλου το 1998 ενώ οριστικά καταχωρήθηκε στα «Μικρά ποιήματα» που κυκλοφόρησαν το 2004.