Ο γιος του μπάρμπα Νίκου και άλλες ιστορίες για αγρίους

Πριν από ένα χρόνο, με απόφαση του υπουργού Μεταφορών, Χρήστου Σπίρτζη, αναλαμβάνει πρόεδρος του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης ο Στέλιος Παππάς. Είναι ο πατέρας του Νίκου Παππά, νυν υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, ο οποίος τοποθετείται εκεί για να κάνει εκκαθάριση στην εταιρεία και να λειτουργήσει κανονικά ένας δημόσιος ΟΑΣΘ.

Στις πρώτες του δηλώσεις ο κ. Παππάς λέει: «Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν καλές δημόσιες συγκοινωνίες». Σε συνέντευξή του στην ΕΦΣΥΝ ο πρόεδρος του ΟΑΣΘ λέει: «Πρόκειται για μια μάχη που πρέπει να διεξάγουμε με επιτυχία. Είναι ένα στοίχημα που πρέπει η Αριστερά να κερδίσει ως υπόδειγμα συνολικής οργάνωσης της κοινωνίας, αφού έχει ως διακύβευμα τα κοινά αγαθά, όπως οι δημόσιες συγκοινωνίες.

Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν καλές δημόσιες συγκοινωνίες. Εχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε μέχρι το τέλος του 2019. Η ανάθεση αυτού του καθήκοντος σε εμένα είναι σημαντική ευθύνη και πρέπει να στεφθεί με επιτυχία. Θα πρέπει να σηματοδοτήσουμε τη μάχη που θα δοθεί και η οποία έχει καθαρά κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό και αποδέχτηκα την πρόταση που μου έγινε».

Ο πατέρας του Νίκου Παππά, εξεγείρεται βεβαίως όταν του λένε ότι τοποθετήθηκε με… βύσμα και τονίζει με στόμφο: «Εγώ δεν είμαι πατέρας του Νίκου, είμαι γιος του μπάρμπα Νίκου. Είμαι περήφανος για τον πατέρα μου, σημασία έχει οι γιοι να σέβονται τους πατέρες».

Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Μα γιατί απλά χθες το υπουργείο Μεταφορών, δηλαδή ο Χρ. Σπίρτζης, κατέθεσε νυχτερινή τροπολογία με την οποία εκχωρείται σε ιδιώτες μέρος του έργου του ΟΑΣΘ. Πρόκειται δηλαδή για το πρώτο βήμα της ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού που προφανώς θα έχει και συνέχεια, και στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Αν μάλιστα πρόκειται για μια προσεκτική ιδιωτικοποίηση που θα έχει ως στόχο τη βελτίωση των υπηρεσιών προς τους πολίτες τότε είναι καλοδεχούμενη. Όχι, βεβαίως να επιστρέψουμε στην εποχή των Σταμουλοκολλάδων, τότε που ξεβράκωναν οδηγούς λεωφορείων στη μέση του δρόμου.

Ο γιος του μπάρμπα Νίκου, ο Στέλιος Παππάς λοιπόν είναι αυτός που αναλαμβάνει να ανοίξει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του ΟΑΣΘ.

Ξεχάστηκαν οι δημόσιες συγκοινωνίες, ξεχάστηκαν οι αγώνες της Αριστεράς, ξεχάστηκε το καθήκον και η ευθύνη. Και ξεκινά ιδιωτικοποίηση, αντιδράσεις, απεργίες εργαζόμενων και όλα τα καλά που έχουμε ζήσει τόσο καιρό.

Αποδεικνύεται έτσι για άλλη μια φορά ότι το ψέμα, η απάτη και η αυταπάτη δεν κάνουν διακρίσεις. Μπορεί να είσαι ιστορικό στέλεχος, να έχεις δώσει αγώνες, να τιμάσαι γι’ αυτό με μια… αμισθί θέση σε δημόσιο οργανισμό, αλλά όταν έρχεται η ώρα να κάνεις κυβίστηση. Ποτέ δεν είναι αργά ή μήπως είναι γιατί τα στερνά τιμούν τα πρώτα;