Το «ένα βήμα τη φορά» του Κλοπ που γιγάντωσε ξανά τη Λίβερπουλ

Αν το 2015 έλεγε κάποιος πως η Λίβερπουλ θα μπορέσει να χωθεί σφήνα στη Μάντσεστερ Σίτι και την Τσέλσι για την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ, ή τις Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπάγερν Μονάχου για τον τίτλο του Champions League σίγουρα όλοι θα τον πέρναγαν για…τρελό.

Ωστόσο εν έτει 2018 κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν φαντάζει με σενάριο «επιστημονικής φαντασίας», αλλά αποκτά όλο και περισσότερες πιθανότητες όσο περνάει ο καιρός.

Ύστερα από 6 αγωνιστικές στο ανταγωνιστικότατο περιβάλλον της Πρέμιερ Λιγκ οι «ρεντς» φιγουράρουν μόνοι στην κορυφή της βαθμολογίας διατηρώντας το απόλυτο των 18 βαθμών. Και δεν είναι τόσο το επίτευγμα που προκαλεί εντύπωση, όσο η κυνικότητα με την οποία έχει προέλθει. Και όλα αυτά την εποχή που η «διαστημική» Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα είναι επίσης παρούσα.

Μετά από 3 σεζόν με τον Γιούργκεν Κλοπ στο «τιμόνι» της ομάδας, η Λίβερπουλ δείχνει πως τα «πέτρινα» χρόνια ανήκουν στο παρελθόν και βαδίζει ξανά στον δρόμο της επιτυχίας.

Η ομάδα του «Μέρσεϊσάιντ» έχει μεταμορφωθεί εμπνέοντας πλέον σιγουριά αλλά και σταθερότητα, έχοντας ισχυρές προσωπικότητες σε όλες τις γραμμές.

Ο Άλισον συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων τερματοφυλάκων του κόσμου, ο Φαν Ντάικ είναι ο «ογκόλιθος» τον οποίο έψαχνε η Λίβερπουλ απεγνωσμένα τα τελευταία χρόνια για να ηγηθεί της αμυντικής της γραμμής, ενώ η τριάδα Χέντερσον, Φαμπίνιο και Κεϊτά στον χώρο του κέντρου εμπνέει σιγουριά τόσο δημιουργικά, όσο και ανασταλτικά.

Τέλος, η τριπλέτα της επιθετικής γραμμής των Σαλάχ, Μανέ και Φιρμίνο θεωρείται μια από τις καλύτερες -αν όχι η κορυφαία- και πιο παραγωγικές στον κόσμο του ποδοσφαίρου.

Αυτή η επιτυχία πρέπει να πιστωθεί αποκλειστικά στον 51χρονο τεχνικό, καθώς όταν το 2015 ο Γερμανός πήρε τα ηνία από τον Μπρένταν Ρότζερς ανέλαβε μια ομάδα με πολλά ερωτηματικά σε πολλές θέσεις. Από τους παίκτες των «κόκκινων» που αγωνίζονταν στην αρχική ενδεκάδα το 2015, μόλις 2 από αυτούς έχουν και σήμερα θέση στο αρχικό σχήμα (Φιρμίνο, Χέντερσον). Οι υπόλοιποι είτε κρίθηκαν κατώτεροι των προσδοκιών και πουλήθηκαν (Μπεντέκε, Σακό, Σκρτελ, Άιμπ) είτε πλέον βρίσκονται στον πάγκο (Λόβρεν, Μορένο, Μινιολέ).

Στη θέση τους αγοράστηκαν παίκτες που ταίριαζαν στο αγωνιστικό στυλ του πρώην τεχνικού της Ντόρτμουντ, οι οποίοι θα μπορούσαν να αποδώσουν τα αναμενόμενα.

Ακόμα ενισχύθηκε σημαντικά ο πάγκος της ομάδας, έχοντας πλέον την πολυτέλεια να διαθέτει «ενδεκαδάτους» παίκτες στον πάγκο.

Μπορεί το «spending spree» της Λίβερπουλ το καλοκαίρι να κατακρίθηκε από αρκετούς, συμπεριλαμβανομένου του Ζοζέ Μουρίνιο, ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρημάτων προήλθε από την πωλήσεις παικτών μεταξύ των οποίων και του «αδιάλλακτου» Φελίπε Κουτίνιο στη Μπαρτσελόνα.

Εκτός από μια ομάδα που «χορταίνει το μάτι σου» να τη βλέπεις η Λίβερπουλ έχει γίνει ξανά ιδανικός προορισμός για παίκτες παγκοσμίου κλάσης, καθώς τα τελευταία χρόνια είχε μετατραπεί σε «σκαλοπάτι» για πολλούς ποδοσφαιριστές. Πλέον κορυφαίοι παίκτες τη θεωρούν ιδανικό προορισμό ρίχνοντας «άκυρο» σε άλλους τεράστιους συλλόγους, ενώ τα υπάρχοντα αστέρια της επιθυμούν να παραμείνουν σε αυτή.

Μπορεί να είναι αρκετά νωρίς να μιλάμε για «φαβορί» σε οποιαδήποτε διοργάνωση παρόλα αυτά η ομάδα του Λίβερπουλ φαίνεται πως είναι πλήρως εξοπλισμένη να φτάσει μέχρι το «τέλος του δρόμου», τόσο στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, όσο και στην Πρέμιερ Λιγκ.

Πρώτα ήρθε ο τελικός του Europa League, μετά αυτός του Champions League, αύριο ποιος ξέρει…