Η καλύτερη ομάδα που έχει δει ο Γκουαρντιόλα είναι… Ρεάλ

Με το στόμα ανοικτό άφησε πολλούς με τις δηλώσεις του στη συνέντευξη του «εφ’ όλης της ύλης» στον παλαίμαχο θρύλο της Ρεάλ Μαδρίτης, Χόρχε Βαλδάνο.

Ο 47χρονος μίλησε μίλησε για τον «έρωτα» του με τον αείμνηστο Γίοχαν Κρόιφ, τους… φυγάδες Φίγκο και Λάουντρουπ, αλλά και την καλύτερη ομάδα που έχει δει ποτέ του η οποία είναι η… Ρεάλ Μαδρίτης.

Αναλυτικά όλα όσα είπε:

Για τον Γιόχαν Κρόιφ: «Ήταν όλη η παρουσία του με τα γυαλιά Ray Ban και φοβόσουν. Δεν συμφωνείς; Εκεί είναι η πόρτα. Ίσως όταν είσαι 16 ετών κι όλος ο κόσμος σου λέει ότι είσαι ο καλύτερος να το πιστεύεις. Πάντα σκεφτόμουν πολλά πράγματα που έλεγε και δεν τα πίστευα. Αλλά, σε έκανε να τα πιστεύεις με αυτόν τον τρόπο. Δεν είχε μέθοδο προετοιμασίας. Άλλοι ήταν επιφορτισμένοι με τον τρόπο προπόνησης. Αλλά, είχε μέθοδο παιχνιδιού. Δεν πήγαινε στο plan B, αλλά ενδυνάμωνε το plan A. Όλα ήταν καινούρια. Ο Κρόιφ δεν με έπεισε, τον ερωτεύτηκα».

Για την καλύτερη ομάδα που είδε ποτέ: «Η Ρεάλ της La Quinta del Buitre (1980-1990), με όλο το σεβασμό, είναι το καλύτερο που έχω δει. Εμείς χαρήκαμε γιατί η Μίλαν του Σάκι τους απέκλειε στην Ευρώπη. Ο Κρόιφ πάντα μας έλεγε ότι ήμασταν καλύτεροι. Πριν το ματς με την Τενερίφη, για παράδειγμα, μας έλεγε ότι η Ρέαλ θα χάσει».

Για τον Λάουντρουπ και τον Φίγκο: «Στις πρώτες μου σεζόν, όταν μου ερχόταν η μπάλα έψαχνα τον Λάουντρουπ. Αργότερα, όταν τα πράγματα γινόταν δύσκολα, η μπάλα στον Φίγκο».

Για τον Σέρχιο Μπουσκέτς: «Μετά από τρεις ημέρες προπόνησης μαζί μας, ο Μέσι μου είπε για τον Μπουσκέτς: Αυτός είναι καλός».

Για το μέλλον του: «Θα καταλήξω εκεί, από όπου ξεκίνησα, τα τελευταία βήματα της καριέρας μου θα είναι στις ακαδημίες και μακάρι να είναι στην Μπαρτσελόνα».

Για τον Σιμεόνε: «Όταν ήταν στην Αργεντινή, πριν πιάσει δουλειά στην Ατλέτικο, ήλθε να δει προπονήσεις μας στην Μπαρτσελόνα. Και με μάγεψε. Μιλήσαμε, σχολιάσαμε το ποδόσφαιρο και μου είπε: Εμένα, αυτό το στυλ (της Μπαρτσελόνα) δεν μου αρέσει, δεν το συμμερίζομαι. Είπα από μέσα μου. Τι καλά. Έτσι, βλέπει το ποδόσφαιρο»

Για τις κριτικές: «Υπάρχει κόσμος που με θέλει και κόσμος που δεν με γουστάρει καθόλου. Ίσως για τον τρόπο που εκφράζομαι ή τοποθετούμαι. Θα τελειώσω την προπονητική μου καριέρα χωρίς μεσοβέζικες τοποθετήσεις».

Για τις αλλαγές: «Εάν είμαι τόσο καλός, γιατί δεν κατάλαβα να βάλω τον Ντελφ στα άκρα την πρώτη σεζόν. Μερικές φορές χρειάζεσαι χρόνο…»

Για το κίνητρο: «Ο φόβος να χάσεις είναι αυτός που σου δίνει κίνητρο. Να μην απογοητεύσεις τον κόσμο σου».

Για την Bundesliga: «Τους παίκτες που είχα στην Μπαρτσελόνα, ούτε με το να τους δολοφονούσες δεν τους έπαιρνες την μπάλα. Στη Γερμανία έπρεπε να ελέγξω περισσότερο τις αντεπιθέσεις των αντιπάλων, γιατί δεν μπορούσαμε να έχουμε τόση κατοχή, δεν υπήρχε τόση ποιότητα».

Για την Premier League: «Η Premier League μοιάζει καλύτερη έτσι όπως πωλείται και αναμεταδίδεται το προϊόν».

Για τη Μάντσεστερ Σίτι: «Αισθάνομαι καλά. Προστατευμένος ποδοσφαιρικά. Είμαι στην ομάδα που με ενδιαφέρει με τον Φεράν Σοριάνο, τον Τσίκι Μπεγκιριστάιν, ανθρώπους που γνωρίζω από τις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Δεν αισθάνομαι ότι κρίνομαι από μία ήττα ή μία νίκη».

Για τον Ντε Μπράινε: «Ο Ντε Μπράινε τα κάνει όλα και τα κάνει όλα καλά, αλλά έχει περιθώρια να βελτιωθεί. Πριν λίγο καιρό γνώρισα τους γονείς του και κατάλαβα γιατί είναι φανταστικό παιδί».

Για τον Τύπο: «Μετά τη θητεία στην Μπαρτσελόνα, όλα είναι πιο διαχειρίσιμα. Η κακία και η σκληρότητα που υπάρχει στον ισπανικό Τύπο δεν υπάρχει ούτε στην Αγγλία, ούτε στη Γερμανία. Το ίδιο ισχύει και με τα καλά λόγια, που είναι δυσανάλογα. Στην Αγγλία σου ασκούν κριτική, στην Ισπανία θα σου κάνουν ζημιά».

Για την πιθανότητα να δουλέψει σε εθνική ομάδα: «Εάν μου δοθεί ευκαιρία, θέλω να δουλέψω σε εθνική ομάδα. Σίγουρα, θέλω να δοκιμάσω. Την Αργεντινή; Όχι, σας παρακαλώ (γέλια)».

Για τον εθισμό στο ποδόσφαιρο: «Βλέπω λίγο ποδόσφαιρο. Πολύ λίγο. Αυτό που μου αρέσει είναι να δω το ματς που έχουμε κάνει και να δω σε τι μπορούμε να βελτιωθούμε, όπως και τον αντίπαλο με τον οποίον θα παίξουμε. Στην Αγγλία, καθώς για οκτώ μήνες μετά τις τέσσερις είναι ήδη νύχτα, θέλω να είμαι με την οικογένειά μου».

Για τον Ρομπέρτο Μπάτζο: «Ο Ρομπέρτο Μπατζο είναι από τους πιο απίστευτους συμπαίκτες που είχα. Είχε δύο χειρουργεία, περπατούσε κουτσός και πάντα ήταν εκεί που φανταζόμουν ότι έπρεπε να είναι. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν σε καλή κατάσταση και περιτριγυρισμένος από καλούς παίκτες».