Ποιος χαίρεται για την κρίση στην Τουρκία;

Η κρίση στην Τουρκία κάνει πολλούς να χαμογελούν. Ίσως όχι τους ψαράδες των  ακριτικών νησιών, που βλέπουν τον τουρκικό αλιευτικό στόλο να εισβάλλει καθημερινώς στα θαλάσσια χωράφια τους, αλλά κάποιους άλλους στην κυβέρνηση, οι οποίοι με τις επιφανειακές τους αναλύσεις βλέπουν και πάλι μία αναβάθμιση της Ελλάδας σε γεωπολιτικό παράγοντα της περιοχής.

Καλό θα είναι να μη βιάζεται κανείς.

Τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως φαίνονται ή όπως ονειρεύονται κάποιοι στην χώρα μας.

Κατ΄αρχάς, η υποτίμηση της τουρκικής λίρας θα έχει σε πρώτη φάση μάλλον αρνητικές συνέπειες γενικευμένες.

Οι τουρκικές εξαγωγές και υπηρεσίες θα γίνουν πολύ πιο ανταγωνιστικές και ελκυστικές.

Οι εξαγωγές της ΕΕ και της Ελλάδας προς την Τουρκία θα υποχωρήσουν, η προσέλκυση τουριστών προς τα ανατολικά παράλια του Αιγαίου θα γίνουν ευκολότερες, υπό την προϋποθέση φυσικά ότι δεν θα υπάρξουν άλλου είδους εντάσεις και εξελίξεις.

Μία τέτοια εξέλιξη βολική δεν θα είναι, ούτε για την Ευρώπη, ούτε για την Ελλάδα και καλό θα είναι οι σχεδιασμοί να γίνονται με βάση αρνητικά σενάρια και όχι τον επιφανειακό εφησυχασμό.

Σε πολιτικό επίπεδο, τίποτε δεν μπορεί να θεωρείται βέβαιο. Η σημερινή ένταση μεταξύ Τραμπ και Ερντογάν, μπορεί αύριο να μετεξελιχθεί σε μία ειδική σχέση, καθώς και οι δύο πρόεδροι είναι απρόβλεπτοι και πολύ εύκολα αλλάζουν θέσεις και κατευθύνσεις στην πολτική τους. Τίποτε δεν είναι μόνιμο και πάντως τα δεδομένα της Ελλάδας δεν επιτρέπουν την μετατροπή της σε γεωπολιτικό παράγοντα ανάλογης τάξης μεγέθους με την Τουρκία. Καλύτερα να είναι όλοι οι υπεύθυνοι και αρμόδιοι πιο προσεκτικοί…

Σε ό,τι αφορά το πεδίο της οικονομίας, οι εξελίξεις στην Τουρκία δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ευνοϊκές. Η Ελλάδα υποτίθεται ότι εισέρχεται σε μία περίοδο κατά την οποία θα αναζητεί πόρους από τον διεθνή δανεισμό.

Η Τουρκία την ίδια στιγμή μπαίνει σε μία κρίση, η οποία όμως δεν περιορίζεται στο εσωτερικό της χώρας. Η αστάθεια στην γειτονική οικονομία είναι εξαιρετικά πιθανό να πυροδοτήσει μία αναστάτωση διαρκείας στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα και το όνειρο του φθηνού δανεισμού να τελειώσει πολύ νωρίτερα από ό,τι νομίζουμε.

Όσον αφορά δε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η εγρήγορση είναι επιβεβελημένη. Το ενδεχόμενο να αποπειραθεί ο Ερντογάν να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον εν μέσω οικονομικής κρίσης, μόνο απίθανο δεν είναι και οι πρώτες ενδείξεις υπάρχουν. Εστω κι αν είχαμε τη θετική εξέλιξη με τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς.

Με λίγα λόγια, καλό θα είναι έστω για μία φορά, έστω και στο τέλος της θητείας της, η ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να προσπαθήσει να διαβάσει σωστά, ή τουλάχιστον προσεκτικά, τις εξελίξεις…