Οταν ο Τζανακόπουλος έκανε μαθήματα νομικών στον Σταύρο Τσακυράκη

Ο Σταύρος Τσακυράκης έφυγε από τη ζωή αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στο χώρο του. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος αποχαιρέτησε έναν σπουδαίο νομικό, έναν αγωνιστή της Δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Και ήταν ο Τσακυράκης πραγματικός αγωνιστής, κι όχι σαν κι αυτούς που εσχάτως έχουν ενσκήψει στην πολιτική ζωή του τόπου και απλά είναι ό,τι δηλώσουν.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έγραψε: «Αγωνιστής της Δημοκρατίας, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μαχητικά αντίθετος στη χούντα και διακεκριμένος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, ο Σταύρος Τσακυράκης αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στο μέτωπο της προόδου».

Ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει: «Ο Σταύρος Τσακυράκης υπήρξε  συνεπής υπερασπιστής της ελευθερίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου,  παλιός «Ρηγάς», αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα, που βασανίστηκε επί Χούντας στα κολαστήρια της  ΕΑΤ–ΕΣΑ.Μας αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη ένα πλούσιο επιστημονικό έργο αλλά, κυρίως, το υπόδειγμα της αγωνιστικής στάσης ζωής του».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, δεν έκανε δήλωση, προφανώς τον καλύπτουν τα παραπάνω.

Όμως, ας θυμηθούμε μια διδακτική ιστορία με πρωταγωνιστές τον εκλιπόντα Σταύρο Τσακυράκη και τον κ. Τζανακόπουλο.

Πέρυσι, λοιπόν, όταν έχει φουντώσει η συζήτηση για το αν ένας κορυφαίος υπουργός παρανομεί όταν είναι σε ανοικτή γραμμή με έναν βαρυποινίτη. Για το αν ένας πολιτικός μπορεί να παίρνει έναν φυλακισμένο και να κάνει κουβέντα μαζί του.

Ο Τσακυράκης, λοιπόν, έγραψε τότε ένα κείμενο με το οποίο απαντούσε στον κ. Τζανακόπουλο ο οποίος λάβρος είχε επιτεθεί στους επικριτές του εν λόγω υπουργού και της κυβέρνησης.

Γράφει ο εκλιπών σπουδαίος συνταγματολόγος: «Ρωτάει ο Τζανακόπουλος αν υπάρχει κανένας νόμος που του απαγορεύει να μιλήσει με έναν υπόδικο. Η απάντηση είναι φυσικά και υπάρχει, το απαγορεύει η συνταγματική διάταξη της διάκρισης των εξουσιών. Από τη στιγμή που κάποιος είναι όχι φυλακισμένος αλλά απλά κατηγορούμενος η εκτελεστική εξουσία πρέπει να απέχει από οποιαδήποτε επαφή μαζί του, από οποιαδήποτε ανάμιξη στο έργο της δικαιοσύνης».

Αυτή ήταν η άποψη ενός σπουδαίου νομικού, αγωνιστή της Δημοκρατίας.

Λογάριαζε χωρίς τον κυβερνητικό εκπρόσωπο όμως, ο οποίος του απάντησε με το γνωστό θρασύ, υπεροπτικό ύφος του ανθρώπου που νομίζει ότι τα ξέρει όλα. Του έγραψε ο Τζανακόπουλος λοιπόν, κουνώντας του το δάκτυλο:

«Με ενημέρωσαν ότι ο αξιότιμος κύριος καθηγητής Τσακυράκης σε σχετικό post στο fb συμπέρανε ότι από την αρχή της διάκρισης των εξουσιών απορρέει και απαγόρευση επικοινωνίας μέλους της εκτελεστικής εξουσίας με κρατούμενο. Πρόκειται περί καινοφανούς ερμηνευτικού ισχυρισμού που μετατρέπει την αρχή της διάκρισης των εξουσιών σε λάστιχο, προφανώς για να δικαιώσει την απέλπιδα προσπάθεια της αντιπολίτευσης να παρουσιάσει την κυβέρνηση ως δήθεν παρεμβαίνουσα στο έργο της Δικαιοσύνης. Είναι δεδομένο ότι είναι η πολιτική στράτευση του κύριου καθηγητή και όχι η νομική πειθαρχία που υπαγόρευσε την ψευδοερμηνεία του. Το Σύνταγμα όμως δεν είναι το wishlist του κ. Τσακυράκη».

Αυτά δεν τα είπε κάποιος τυχαίος που έχει άγνοια των νομικών θεμάτων. Δεν είναι ο Τζανακόπουλος οικονομολόγος, πολιτικός μηχανικός ή μπακάλης στη γειτονιά που του έτυχε να βρίσκεται στη θέση που βρίσκεται. Νομικός είναι και ο ίδιος, με πτυχία και μεταπτυχιακά και απάντησε με αυτό τον τρόπο στον Τσακυράκη. Ποιος; Ο Τζανακόπουλος απάντησε στον Τσακυράκη. Από μόνο του είναι αστείο. Όπως αστείο είναι να αμφισβητεί την επιστημοσύνη του εκλιπόντος καθηγητή λέγοντας ότι η πολιτική του στράτευση τον οδήγησε στη θεωρία για τη σχέση πολιτικού και βαρυποινίτη.

Γιατί τα γράφουμε αυτά; Μα απλά γιατί η ιστορία χαρακτηρίζει τους κυβερνώντες. Δείχνει την ποιότητα του χαρακτήρα τους και κυρίως επιβεβαιώνει όλους εκείνους που λένε ότι η λογική της κυβέρνησης να βάζει απέναντι όσους διαφωνούν μαζί της, είναι εγκληματική. Η θεωρία του «εσείς κι εμείς», του «θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», λειτουργεί διαλυτικά, διχαστικά στη χώρα.

Και στο κάτω – κάτω, ποιος είναι ο Τζανακόπουλος; Ή μήπως ισχύει αυτό που είπε κάποτε ο Γεώργιος Παπανδρέου: «Το είπε αυτός, δεν έχει καμιά σημασία;»