Από το «δεν πληρώνω» στο «ξεπουλάω» τη ΔΕΗ

Η επαναστατική γυμναστική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν ζημίωσε μόνο τη χώρα, με αποκορύφωμα τα capital controls, αλλά και τη μεγαλύτερη βιομηχανία της, τη ΔΕΗ.

Οι προεκλογικές προτροπές του κινήματος «δεν πληρώνω», που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης, αλλά και η σιωπηρή ανοχή των δύο Πάνων (Λαφαζάνη και Σκουρλέτη), που πέρασαν από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στους κακοπληρωτές του ρεύματος εκτόξευσαν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στα 2,7 δις. ευρώ.

Τα όποια προγράμματα διακανονισμών απλά συγκράτησαν τα χρέη. Οι δανειακές δε, υποχρεώσεις μόνο για τη διετία 2018-2019 υπολογίζονται σε τουλάχιστον 1,8 δις. ευρώ.

Η εταιρία, με πελατολόγιο 7,3 εκατομμυρίων νοικοκυριών κι επιχειρήσεων, ασφυκτιά… Κι επιπλέον δεν έχει έσοδα από καμία άλλη δραστηριότητα πέραν εκείνης του μονοπωλίου ρεύματος…

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε, επίσης, και ακύρωσε τον νόμο για την πώληση της «μικρής ΔΕΗ». Ήθελε να είναι πιστή στις δεσμεύσεις της περί διατήρησης του δημοσίου χαρακτήρα της επιχείρησης καθώς και να αποδείξει την αποφασιστικότητά της στην αποτροπή του «εθνικού εγκλήματος». Φράση που χρησιμοποιούσε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.

Η Ε.Ε., όμως, χρόνια πριν τη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δρομολόγησε αποφάσεις για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας προς όφελος του ανταγωνισμού. Τα στελέχη τους ήξεραν!

Όπως γνώριζαν και την καταδικαστική σε βάρος της χώρας απόφασης για το μονοπώλιο της ΔΕΗ στον λιγνίτη! Για τους λόγους αυτούς άλλωστε οι κυβερνήσεις «Γ. Παπανδρέου» και «Σαμαρά – Βενιζέλου» προχωρούσαν το σχέδιο της «μικρής ΔΕΗ». Ο νόμος το 2014 ψηφίστηκε και περιελάμβανε ένα «πακέτο» με μονάδες παραγωγής ρεύματος με καύσιμα τον λιγνίτη, το φυσικό αέριο και το νερό. Αντιστοιχούσε στο περίπου 30% της δημόσιας επιχείρησης.

Είχε επίσης τμήμα πελατολογίου αλλά και μέρος των χρεών της ΔΕΗ. Το «καλάθι» αυτό ήταν ελκυστικό για τους ιδιώτες επενδυτές που ήθελαν πραγματικά να ανοίξει η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Η μητρική ΔΕΗ δε, θα εισέπραττε υψηλό τίμημα. Κάποιοι – αρμόδιοι πάντως – λένε και για άνω του 1,5 δις. ευρώ.

Η ιδεοληπτική εμμονή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ άγγιξε τα όρια του στρουθοκαμηλισμού… Κι αυτό επειδή ταυτόχρονα έβλεπαν το κύμα αλλαγών που δρομολογούσε η Ε.Ε. σε ό,τι αφορά το περιβάλλον. Ο λόγος για την απανθρακοποίηση της ενιαίας αγοράς. Ιδίως μετά τη συμφωνία στο Παρίσι, τον Δεκέμβριο του 2015, μία μετά την άλλη χώρα, μία μετά την άλλη μεγάλη ευρωπαϊκή εταιρία ενέργειας διακηρύττει την παύση ρυπογόνων δραστηριοτήτων τους. Ήδη τα δικαιώματα για την αγορά ρύπων CO2 από τα 5 με 7 ευρώ τον τόνο πέρυσι έχουν εκτιναχθεί στα 13 με 14 ευρώ τον τόνο. Και οι τάσεις συνεχίζουν να είναι ανοδικές με τις εκτιμήσεις να λένε ακόμη και για 20 με 30 ευρώ τον τόνο στην προσεχή διετία.

Όλα δείχνουν ότι η πώληση των λιγνιτικών μονάδων (Μεγαλόπολη και Μελίτη), μπορεί να έχει επενδυτές, αλλά το τίμημα θα είναι εξαιρετικά χαμηλό. Παρά το γεγονός ότι σε αυτές δεν μεταφέρθηκε μέρος του δανεισμού της επιχείρησης αλλά και ούτε όλο το προσωπικό. Το timing της απόφασης αυτής ήταν λάθος και είναι λάθος.

Και το «πουλάμε με το πιστόλι στον κρόταφο» που είχε πει ο πρόεδρος της εταιρίας Μανόλης Παναγιωτάκης, δεν αποτελεί άλλοθι.

Η ΔΕΗ δε, μένει κουτσή… κουβαλώντας αστρονομικά ποσά χρεών και υποχρεώσεων.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θα έχει τεράστιες ευθύνες στο αν τελικά οι σταθμοί αυτοί ξεπουληθούν…

Και αν τελικά – που το απευχόμαστε – συμβεί αυτό, τότε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που κατακεραύνωνε το «εθνικό έγκλημα» της πώλησης της ΔΕΗ, θα είναι εκείνος και η κυβέρνηση του που θα το έχουν διαπράξει… Χάριν της επαναστατικής γυμναστικής…