Θέμις Μπαζάκα: «Ο Λάνθιμος σκέφτεται διαφορετικά»

Ήρωας δεν είναι . Ήρωας είναι στο δικό της μυαλό, αφού είναι μια γυναίκα που προσπαθεί σε μια δύσκολη κοινωνική συνθήκη να μεγαλώσει δύο παιδιά. Δεν μπορεί, όμως, να δει τις ιδιαιτερότητές τους. Η Λόρα είναι ένα κορίτσι εσωστρεφές με επικοινωνιακή δυσκολία και η μητέρα της πιέζοντάς την να βγει έξω, σε συνθήκες που δεν ευνοούν τη μικρή, την κάνει χειρότερα. Σε αυτό το έργο τονίζεται η έλλειψη επικοινωνίας. Ευθύνονται και οι τρεις πρωταγωνιστές και παράλληλα είναι αθώοι.

Στο έργο βλέπουμε τους ήρωες να καταφεύγουν σε ψευδαισθήσεις. Έχετε νιώσεις κι εσείς αυτή την ανάγκη;
Συμβαίνει πολλές φορές και σ’εμένα. Τα όνειρα και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι πιο εύκολα από τον ωμό ρεαλισμό. Δεν μπορείς να αντέξεις ωμό ρεαλισμό γιατί πολλές φορές με αυτό αγγίζεις τον κυνισμό. Επίσης, μεγάλο πρόβλημα είναι να καταφεύγεις συνέχεια σε ψευδαισθήσεις.

Tι σας θλίβει περισσότερο στον τωρινό ρεαλισμό;
Η ελπίδα, γιατί νομίζω αυτό έχει στερηθεί ο κόσμος. Δεν ελπίζεις ότι το παιδί σου θα βρει δουλειά, ότι θα πάρεις σύνταξη, ότι θα πας διακοπές και άλλα πολλά. Αυτό έχει τραγικά αποτελέσματα στον ψυχικό κόσμο των κατοίκων της χώρας μας.

Εσάς προσωπικά τι σας λείπει περισσότερο αυτή την εποχή;
Μου λείπει το ότι θα δυσκολευτώ να κάνω διακοπές, να βγάλω το μήνα, ό,τι συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους. Φυσικά υπάρχουν άνθρωποι σε χειρότερη κατάσταση. Δεν είμαι άνεργη, έχω εργασία, που κατά 90% πληρώνομαι, έχω προοπτική εργασίας για του χρόνου. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να κάνω εύκολα διακοπές, να επισκεφθώ το παιδί μου στο εξωτερικό.

«Πηγαίνοντας» στις Κάννες, τι έχετε να δηλώσετε για τη βράβευση του Γιώργου Λάνθιμου στο Φεστιβάλ; O «Κυνόδοντας», το 2009, πώς σας φάνηκε;
Χαίρομαι πολύ. Μου άρεσε πολύ ο «Κυνόδοντας». Έχει μια παραξενιά αυτός ο καλλιτέχνης. Είναι original. Σκέφτεται διαφορετικά. Ο «Κυνόδοντας» κάτι έλεγε με πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Με προκαλεί σαν καλλιτέχνη να πηγαίνω σε κάτι που δεν είναι αυτονόητο. Με ξυπνάει. Αγαπώ πολύ όλες τις τέχνες, και σε όλους τους τομείς υπάρχουν δυσνόητα έργα με την πρώτη ανάγνωση. Επιμένω όμως. Μέσα σε όλα αυτά φυσικά και υπάρχουν «δηθενιές», οι οποίες δεν με αγγίζουν. Δεν πάω με ανοιχτό το στόμα σε οτιδήποτε σύγχρονο.

Πώς πιστεύετε ότι αντιλαμβάνεται ο κόσμος τους πειραματισμούς στο θέατρο;
Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να το δεχτεί. Yπάρχει μια μεγάλη αναστάτωση στη χώρα. Καταλαβαίνω τον κόσμο που είναι αγανακτισμένος, δεν κλείνει τα κινητά του και βλέπω φωτεινές οθόνες. Δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό, όμως, αποσπά την προσοχή του ηθοποιού, και ότι δεν πρέπει να έχει σύνδεση με τον έξω κόσμο εάν θέλει να έχει σύνδεση με τον κόσμο στον οποίο μπήκε. Δεν είναι μόνο από τη μεριά του ηθοποιού να κερδίσει τον κόσμο. Έχουμε ίδιο μερίδιο ευθύνης στην επικοινωνία. Ο κόσμος δεν κάνει πια προσπάθεια, πολύ λίγοι προσπαθούν.

Η τηλεόραση φιλοξενεί πλέον «δευτέρας διαλογής» προγράμματα;
Φυσικά. Μπορεί κανείς να βγει άρρωστος εάν βλέπει από το πρωί μέχρι το βράδυ τα προγράμματα της τηλεόρασης. Δεν μπορείς όλη την ημέρα να μιλάς για μαλλιά, νύχια και σεξ. Όμορφο δεν είναι μόνο μια ψηλή ξανθιά, το όμορφο βρίσκεται στο διαφορετικό. Όλες οι κοπέλες που βλέπω στην τηλεόραση είναι ίδιες. Πιστεύω ότι μια κακή θεατρική παράσταση είναι καλύτερο από το να βλέπεις 10 ώρες τηλεόραση.

Θα συμμετείχατε σε κάποια τηλεοπτική σειρά;
Έχω κάνει πολύ τηλεόραση, 23 σίριαλ. Και θα ήθελα πολύ να το ξανακάνω. Δεν υπάρχει όμως διάθεση από την άλλη πλευρά για να δημιουργήσουμε κάτι που να μην είναι «φθηνό».

Θα θέλατε να μιλήσετε για τις παραστάσεις πάνω στις οποίες δουλεύετε τώρα και για τα μελλοντικά σας σχέδια;
Τώρα κάνω πρόβες για την παράσταση «Textilen» της Μαρίας Ευσταθιάδη στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Θα παιχτεί 5 και 6 Ιουλίου στην Πειραιώς 260 . Από 1 Σεπτεμβρίου θα πάω στο Εθνικό Θέατρο για να παίξω τη Μαργαρίτα στον «Ριχάρδο Γ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, και το Μάρτιο θα κάνω επανάληψη το «Γυάλινο Κόσμο» με τον Δημήτρη Καταλειφό. Πάντα είμαι ανοιχτή στον κινηματογράφο, συζητώ κάποιες ταινίες που ίσως γίνουν από την άνοιξη.

Πώς κρίνετε τα φετινά δρώμενα του Φεστιβάλ Αθηνών;
Το φεστιβάλ Αθηνών με τη διεύθυνση του Γιώργου Λούκου μάς έκανε να γνωρίσουμε ωραία πράγματα. Ξέρω με πόσο κόπο έχει καταφέρει να φέρει παραγωγές. Το φεστιβάλ έχει μια ποικιλία, νέα παιδιά και αυτό είναι καταπληκτικό.

Συνέντευξη: Ελισάβετ Σταμοπούλου