Η «Έντα Γκάμπλερ» του Κωνσταντίνου Ρήγου «έρχεται» στο θέατρο Σημείο

Εξάμβλωμα της φαντασίας, τέρας, παρανοϊκή, ατομίστρια, άτεγκτη, ζηλιάρα, οραματίστρια, φεμινίστρια, ιδεαλίστρια, θύμα των περιστάσεων…, είναι μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που έχουν χρησιμοποιήσει οι κριτικοί για να περιγράψουν την αμφιλεγόμενη ηρωίδα του Ίψεν.

Για το πώς πήρε την απόφαση για το ανέβασμα του συγκεκριμένου έργου o σκηνοθέτης ανέφερε ότι «εδώ και πολλά χρόνια ήθελα να κάνω ένα κλασικό έργο και ο Ίψεν κατά κάποιο τρόπο έρχεται κοντά στην ψυχολογία μου».

«Η αλήθεια είναι ότι οι γυναικείες μορφές με έλκουν περισσότερο από τις αντρικές. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, ίσως προσπαθώ να αντιμετωπίσω τις γυναίκες μέσα από την αντρική ματιά. Και να τις αντιμετωπίσω όχι ως γυναίκες αλλά ως ανθρώπινα όντα, όπως αντιμετωπίζει ο Ίψεν την Έντα Γκάμπλερ, ο οποίος βάζει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν. Είναι ένα έργο περιέργως αυτοβιογραφικό» συμπλήρωσε.

Επίσης ο σκηνοθέτης αναφέρθηκε στη μετάφραση, που υπογράφει η Έρι Κύργια, η οποία έχει γίνει κατευθείαν από τα δανέζικα και νορβηγικά και έχει κάνει το έργο να «μοιάζει ότι έχει γραφτεί χθες. Έχει χρησιμοποιήσει όλους τους τόνους και τους τρόπους του Ίψεν» είπε χαρακτηριστικά.



Η Έντα Γκάμπλερ είναι ανέτοιμη να «υποστεί» τη ζωή που η ίδια επέβαλε στον εαυτό της λέγοντας «ναι» στο γάμο με τον ακαδημαϊκό Γιέργκεν Τέσμαν. Λίγες, μόνο, ώρες μετά την επιστροφή τους από το γαμήλιο ταξίδι, η Έντα έχει την ευκαιρία να διασκεδάσει την πλήξη της παίζοντας με τις τύχες των ανθρώπων γύρω της. Τα περιθώρια στενεύουν, ωστόσο, και για την ίδια, όταν έρχεται αντιμέτωπη με τις μεγαλύτερες φοβίες της. Η τραγική κατάληξη φαντάζει ως μόνη επιλογή…

Η Μαριέττα Σγουρδαίου, δασκάλα του Κωνσταντίνου Ρήγου στη Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, αναφέρθηκε στην πρώτη της συνεργασία με τον μαθητή της αλλά και για το ρόλο της, της οικονόμου-τροφού Μέρτε που όπως είπε χαρακτηριστικά «παρακολουθεί όλο αυτό το στροβίλισμα της αυτοκαταστροφής των ηρώων που ο Ίψεν έχει αποτυπώσει με ένα τρόπο άκρως διεισδυτικό».

Μαρία Παπουτσή