Βασική αιτία παιδικής θνησιμότητας ο πρόωρος τοκετός

Ένα στα δέκα παιδιά γεννιέται πλέον πρόωρα, ενώ περισσότερα από 3.000 νεογνά αποβιώνουν καθημερινά λόγω των επιπλοκών που συνεπάγεται ο πρόωρος τοκετός, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου The Lancet, επιστημονική ομάδα της Σχολής Δημόσιας Υγείας Bloomberg του Πανεπιστημίου Τζονς Χοπκινς, με επικεφαλής τον Δρ Ρόμπερτ Μπλακ, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας υπολόγισε ότι από τους συνολικά 6,3 εκατομμύρια θανάτους παιδιών κάτω των πέντε ετών που συνέβησαν το 2013, σχεδόν το 1,1 εκατομμύριο θάνατοι (17,4%) αποδίδονται σε επιπλοκές εξαιτίας του πρόωρου τοκετού.

Συγκεκριμένα, οι θάνατοι που συνέβησαν κατά τις πρώτες 28 ημέρες μετά τον πρόωρο τοκετό του νεογνού, λόγω επιπλοκών, ανήλθαν σε 965.000, ενώ άλλοι 125.000 θάνατοι συνέβησαν έως την ηλικία των πέντε ετών, λόγω έμμεσων επιπλοκών.

Στο παρελθόν οι λοιμώξεις αποτελούσαν τη βασική αιτία θανάτου των παιδιών, κάτι που πλέον δεν ισχύει, καθώς η ανθρωπότητα έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να καταπολεμήσει τους παθογόνους μικροοργανισμούς.

Οι χώρες με τους περισσότερους θανάτους παιδιών έως πέντε ετών λόγω επιπλοκών του πρόωρου τοκετού είναι η Ινδία (361.000 θάνατοι το 2013), η Νιγηρία (98.300), το Πακιστάν (75.000), το Κογκό (40.600) και η Κίνα (37.200). Αναλογικά με τον πληθυσμό, τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων καταγράφονται στις χώρες της Δυτικής Αφρικής, ιδίως αυτές που πλήττονται από τον ιό Έμπολα, όπως η Σιέρα Λεόνε και η Λιβερία.

Στην Ευρώπη τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων λόγω πρόωρου τοκετού (στο σύνολο των παιδικών θανάτων) καταγράφονται κατά σειρά στην ΠΓΔΜ, τη Σλοβενία, τη Δανία, τη Σερβία, τη Βρετανία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία.

Η παγκόσμια παιδική θνησιμότητα παιδιών κάτω των πέντε ετών έχει μειωθεί δραστικά από τους 76 θανάτους ανά 1.000 γεννήσεις το 2000, σε 46 θανάτους το 2013 (ετήσια μείωση 3,9%). Ένα μεγάλο μέρος αυτών των μειώσεων οφείλεται στις επιτυχίες κατά της πνευμονίας, της διάρροιας, του ιού HIV του AIDS, του τέτανου, της ελονοσίας κ.α. Όμως, οι θάνατοι λόγω προωρότητας μεταξύ 2000 και 2013 μειώθηκαν με τον μισό σχεδόν ετήσιο ρυθμό (μόνο 2%).

Καθώς αυξάνεται το ποσοστό των νεογνών που γεννούνται πρόωρα ξεπερνώντας το 10% παγκοσμίως, το ζήτημα της προωρότητας ανεβαίνει σιγά – σιγά στη διεθνή ατζέντα. Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη τέσσερις μεγάλες επιστημονικές έρευνες για να διαπιστωθεί γιατί έχουν αυξηθεί τόσο οι πρόωροι τοκετοί, οι οποίοι τείνουν να εξελιχθούν σε σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως.

Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών δεν αναμένονται νωρίτερα από την προσεχή πενταετία. Σε τρία έως πέντε χρόνια ελπίζεται ότι οι έρευνες αυτές θα έχουν αποδώσει αποτελέσματα.

Εκτός από τον πρόωρο τοκετό, άλλες βασικές αιτίες της παιδικής θνησιμότητας είναι η πνευμονία (935.000 θάνατοι παιδιών κάτω των πέντε ετών το 2013) και οι επιπλοκές κατά τον φυσιολογικό τοκετό (720.000 θάνατοι, από τους οποίους οι 662.000 κατά την πρώτη ημέρα ζωής του νεογνού).

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή

health.in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ