Προσάρτηση του Κιρκούκ στο αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν

«Περιμέναμε δέκα χρόνια το δημοψήφισμα. Τώρα έχει τελειώσει» λέει ο Μασούντ Μπαρζανί διαμηνύοντας ότι δεν υπάρχει επιστροφή μετά την πλήρη ανάληψη του ελέγχου του Κιρκούκ και άλλων διαφιλονικούμενων περιοχών στο βόρειο Ιράκ από τις κουρδικές δυνάμεις λόγω της αποχώρησης του ιρακινού στρατού μπροστά στην προέλαση των τζιχαντιστών.

Η προσάρτηση του Κιρκούκ στο αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν έρχεται να περιπλέξει τις προσπάθειες των ΗΠΑ για τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας -από σιίτες, σουνίτες και κούρδους- ως ανάχωμα στην προέλαση των σουνιτών ισλαμιστών της οργάνωσης Σουνιτικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε (ISIS).

Σε κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Παρασκευή με τον Βρετανό υπουργό Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ, ο οποίος επισκέπτεται την περιοχή, ο πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν Μασούντ Μπαρζανί δήλωσε ότι οι Κούρδοι «είχαν επιδείξει μέχρι τώρα υπομονή».

«Κάναμε υπομονή δέκα χρόνια με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για να λύσουμε τα προβλήματα αυτών των περιοχών. Υπήρχαν ιρακινές δυνάμεις σε αυτές τις περιοχές, στη συνέχεια υπήρξε ένα κενό ασφαλείας και οι πεσμεργκά ήρθαν να κλείσουν το κενό. Τώρα το θέμα έληξε» δήλωσε.

Οι κουρδικές δυνάμεις, πεσμεργκά, έθεσαν υπό τον έλεγχό τους το Κιρκούκ και γύρω χωριά στις 12 Ιουνίου αφότου οι ιρακινές κυβερνητικές δυνάμεις τράπηκαν σε φυγή μπροστά στην προέλαση των ισλαμιστών μαχητών. Οι διαφιλονικούμενες περιοχές στις οποίες αναφέρεται ο Μπαρζανί εκτείνονται από τη μεθόριο μεταξύ του Ιράκ και το Ιράν ως τα σύνορα με τη Συρία.

Ο Ουίλιαμ Χέιγκ πραγματοποίησε την Παρασκευή επίσκεψη στο ιρακινό Κουρδιστάν και συζήτησε με τον πρόεδρο της αυτόνομης περιοχής σχετικά με την προέλαση των ισλαμιστών και την κατάσταση των προσφύγων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Κουρδιστάν εξαιτίας των μαχών.

Βάσει του Άρθρου 140 του ιρακινού Συντάγματος που καταρτίστηκε το 2005, δύο χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος Σαντάμ, θα καθοριζόταν μέσω δημοψηφίσματος το καθεστώς του Κιρκούκ και χωριών στις επαρχίες Νινευή, Ντιγιάλα και Σαλαχεντίν που διεκδικούν αμφότερες η κεντρική κυβέρνηση και οι αρχές του αυτόνομου ιρακινού Κουρδιστάν.

Ωστόσο, η ψηφοφορία ουδέποτε πραγματοποιήθηκε λόγω αστάθειας στις περισσότερες από τις διαφιλονικούμενες περιοχές.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ