«Rainer Werner Fassbinder: Πληθωρικός και ενοχλητικός»

Παρουσιάζοντας το αφιέρωμα «Rainer Werner Fassbinder: Πληθωρικός και ενοχλητικός», με 15 ταινίες του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, η Ταινιοθήκη της Θεσσαλονίκης συνεχίζει τα αφιερώματά της σε αξιόλογους σκηνοθέτες. Ο Φασμπίντερ υπήρξε σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της μεταπολεμικής περιόδου στη Γερμανία.

Γεννημένος το 1945 κατάφερε να γυρίσει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία στα 1969 δηλαδή σε ηλικία μόλις 24 χρόνων. Ήταν το «Η αγάπη είναι πιο κρύα από το θάνατο». Έκτοτε ακολούθησαν άλλες 40 ταινίες ως το θάνατό του, λόγω υπερβολικής δόσης βαρβιτουρικών και κοκαΐνης, το 1982, σε ηλικία μόλις 37 ετών.

Το ρεκόρ αυτό -41 ταινίες σε 13 χρόνια – δεν έχει καταρριφθεί ως τώρα! Ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρεύματος που αναπτύχθηκε στη Γερμανία από τα τέλη της δεκαετίας του ΄60 και ονομάστηκε Νέος Γερμανικός Κινηματογράφος. Ο ίδιος υπήρξε επίσης σκηνοθέτης του θεάτρου, ηθοποιός και συγγραφέας θεατρικών έργων. γεγονός που επηρέασε εξαιρετικά και τη δραστηριότητά του στο θέατρο.

Έντονες επιρροές είχε από τον σκηνοθέτη Ντάγκλας Σερκ, κορυφαίο στο μελόδραμα, στην κλασική εποχή του Χόλιγουντ. Μελόδραμα, σκοτεινοί τόνοι, μηδενιστική διάσταση. Τα βασικά συστατικά του ύφους που τον καθιέρωσε. Οι ήρωές του -άνδρες και γυναίκες, ομοφυλόφιλοι ή ετεροφυλόφιλοι- ζουν καταπιεσμένοι στο περιθώριο, σε κατάσταση απόγνωσης. Η ανθρώπινη φθορά, ο πόνος, η αδυναμία έκφρασης των συναισθημάτων, η βία σε όλες τις εκφάνσεις της, τα αδιέξοδα ερωτικά πάθη, είναι στην καρδιά του φασμπιντερικού μελοδράματος.

Η ηθική παρακμή της μεταπολεμικής Γερμανίας, διαφαίνεται καθαρά μέσα από τις ταινίες του Φασμπίντερ, τόσο με τα θέματα που επιλέγει όσο και με τους σκούρους τόνους που κινηματογραφεί.

Η σύντομη ζωή του ήταν βίαιη και ταραχώδης. Επέμενε να ζει και να δρα στα όρια, αντιμέτωπος τόσο με εσωτερικούς όσο και εξωτερικούς δαίμονες. Η δύσκολη συμφιλίωση με τη σεξουαλική του ταυτότητα, η μοναχική και καταπιεσμένη ζωή ενός ομοφυλόφιλου άνδρα, η ροπή του προς τα ναρκωτικά, η αυτοκαταστροφικότητά του, ήταν αυτά που καθόρισαν το κινηματογραφικό τοπίο του Φασμπίντερ.

Οι ταινίες του αφιερώματος

Η αγάπη είναι πιο κρύα από τον θάνατο / Liebe ist kälter als der Tod (1969)
Ο Έλληνας γείτονας / Katzelmacher (1969)
Γιατί έπιασε αμόκ τον Κύριο Ρ;/ Warum läuft Herr R. Amok (1969)
Οι θεοί της πανούκλας / Götter der Pest (1970)
Ο έμπορος των 4 εποχών / Händler der vier Jahreszeiten (1971)
Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ / Die bitteren Tränen der Petra von Kant (1972)
Ο φόβος τρώει τα σωθικά / Angst essen Seele auf (1974)
Έφι Μπριστ / Fontane Effi Briest (1974)
Το παιχνίδι της τύχης / Faustrecht der Freiheit (1975)
Η μάνα Κιούστερς ανεβαίνει στον ουρανό / Mutter Küsters’ Fahrt zum Himmel (1975)
Κινέζικη ρουλέτα / Chinesisches Roulette (1976)
Η γυναίκα του σταθμάρχη / Bolwieser (1977)
Η χρονιά με τα 13 φεγγάρια / In einem Jahr mit 13 Monden (1978)
Η τρίτη γενιά / Die dritte Generation (1979)
Βερόνικα Φος / Veronika Voss (1982)