«Πονοκέφαλος» για την κυβέρνηση της Αργεντινής οι ισπανικές (μη) επενδύσεις στα πετρέλαια

Αντιμέτωπη με ένα εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα βρίσκεται η κυβέρνηση της Αργεντινής με αφορμή την έλλειψη επενδύσεων, όπως υποστηρίζει, από τον πετρελαϊκό κολοσσό Repsol, o οποίος ελέγχει το άλλοτε καμάρι της Αργεντινής YPF.

Tρεις επαρχίες της χώρας, το Τσουμπούτ, το Νεουκέν και η Σάντα Κρους, αποφάσισαν να διακόψουν τα συμβόλαια εκμετάλλευσης που είχε η ισπανική εταιρεία, επικαλούμενες την έλλειψη επενδύσεων.

Η κυβέρνηση της Αργεντινής κατηγορεί την εταιρεία ότι βγάζει από τη χώρα τα κέρδη και δεν επενδύει αρκετά προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή.

Το ζήτημα όμως δεν είναι τόσο απλό, δεδομένου ότι η YPF (την οποία ελέγχουν οι Ισπανοί της Repsol σε ποσοστό 57,43%) είναι η μεγαλύτερη επιχείρηση που δραστηριοποιείται σε όλο το μήκος και πλάτος της αργεντινής επικράτειας, με 13.500 εργαζόμενους.
{{{ map }}}
Επιπλέον, τα χρήματα που εισρέουν στα δημόσια ταμεία αγγίζουν το 1/3 των συνολικών φορολογικών εισπράξεων.

Η Repsol απαντά ότι το 2011 επένδυσε στη χώρα το ποσό των 3 δισ. δολαρίων, ποσό κατά 50% αυξημένο σε σχέση με το 2010.

Το ζήτημα είναι περίπλοκο, αφού έχει να κάνει με την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών μιας ολόκληρης χώρας.

Παρά το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις Κίρσνερ έχουν επανεθνικοποιήσει αρκετές επιχειρήσεις από το 2003, όπως για παράδειγμα τις Αργεντινές Αερογραμμές, στην περίπτωση της Repsol-YPF τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Προτού περάσει στα χέρια των ιδιωτών, το 1992, η YPF ήταν το καμάρι της χώρας. Έκανε έρευνες για υδρογονάνθρακες και στα πλέον απομακρυσμένα σημεία της επικράτειας. Έφτιαχνε δρόμους, γέφυρες, σχολεία, νοσοκομεία και σπίτια για να δουλέψουν και να ζήσουν οι εργαζόμενοι.

«Ήταν σαν τον πατέρα της χώρας που έφερνε τον πολιτισμό και στις πλέον μακρινές γωνιές. Όμως παρά την ιστορική και συναισθηματική της διάσταση, η επιχείρηση δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο με τη στήριξη του Κράτους.

» Στην Αργεντινή το πετρέλαιο δεν ρέει όπως στη Βενεζουέλα. Χρειάζεται τεράστια προσπάθεια και χρήμα για την εξαγωγή του. Και σε αυτό το πεδίο το κράτος δεν ήταν ο καλύτερος εργοδότης» δηλώνει ο Αργεντινός αξιωματούχος.

Ο ίδιος θυμάται και τον ιστορικό ηγέτη της χώρας Χουάν Περόν, ο οποίος χαρακτήριζε «εθνικιστές της πεντάρας» όσους το 1954 υποστήριζαν ότι δεν πρέπει να μπουν ιδιώτες στα πετρέλαια.

Κατά συνέπεια, η Εθνικοποίηση όπως έγινε με άλλες επιχειρήσεις, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση. Μια γερουσιαστής της Αντιπολίτευσης εξήγησε στην El Pais ότι μια τέτοια κίνηση δεν θα έλυνε κανένα πρόβλημα. Και παρά το γεγονός ότι και η ίδια μιλά ανοικτά για τα λάθη των Ισπανών, δεν χαρίζεται ούτε στην κυβέρνηση.

«Το όλο θέμα φέρνει στην επιφάνεια τις λανθασμένες κυβερνητικές επιλογές στα θέματα ενέργειας. Τώρα ψάχνουν να βρουν αποδιοπομπαίο τράγο και ακριβώς επειδή η YPF είναι κάτι σαν εθνικό σύμβολο, καλλιεργούν την αίσθηση ότι στα χέρια του κράτους θα ήταν καλύτερα».

Όσο για την ισπανική επιχειρηματολογία, είναι μάλλον αναμενόμενη: «Όταν μπήκαμε στην YPF το 1999 δεν ξέραμε τι να πρωτο-κάνουμε για να δαμάσουμε αυτό το τέρας που μόνο χασούρα έφερνε. Τώρα ασφαλώς είναι φιλέτο.»

Η ίδια ισπανική πηγή δηλώνει με νόημα στην El Pais: όταν η Repsol αγόρασε την YPF, το 1999, κανείς δεν έφερε αντίρρηση. Ούτε οι νυν κυβερνώντες…

Απόστολος Ρουμπάνης

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ