Εργατικοί: Αύξηση των δαπανών για την άμυνα. Προώθησαν έναν νέο αντιτρομοκρατικό νόμο που αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία. Ο νόμος δίνει το δικαίωμα στον υπουργό Εσωτερικών να διατάσσει – ύστερα από συνεννόηση με τον αρμόδιο δικαστή- την κατ οίκον κράτηση υπόπτων για συμμετοχή σε τρομοκρατική δραστηριότητα ακόμα και χωρίς καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου. Ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν απαραίτητος ακόμα και αν δεν βρέθηκαν όπλα μαζικής καταστροφής. Ενίσχυση της νέας ιρακινής ηγεσίας. Χωρίς χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των Βρετανών στρατιωτών.
Συντηρητικοί: Αύξηση των δαπανών για την άμυνα. Αντιμετωπίζουν με επιφυλάξεις την κατ οίκον κράτηση και θεωρούν απαραίτητο να διοριστεί υπουργός υπεύθυνος για την Εθνική Ασφάλεια με αυξημένες αρμοδιότητες, στο πρότυπο του Αμερικανού υπουργού που διορίστηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, αλλά με ευθύνες στον πρωθυπουργό για τις ανακρίβειες στο θέμα των όπλων μαζικής καταστροφής.
Φιλελεύθεροι:. Κατά του πολέμου στο Ιράκ, σχέδιο αποχώρησης των Βρετανών στρατιωτών με την λήξη της εντολής του ΟΗΕ στα τέλη του 2005. Μόνο με την απόφαση δικαστών η κράτηση υπόπτων για τρομοκρατική δράση. Κατηγορούν την κυβέρνηση ότι νομοθετεί «κεφαλαιοποιώντας» το αίσθημα του φόβου που επικρατεί στην κοινή γνώμη για το ενδεχόμενο η Αλ Κάιντα να χτυπήσει εντός της χώρας.