καθαρά χέρια

Η Ιταλία δείχνει τον δρόμο. Μόνον που αυτός θέλει προσοχή. Οι επιχειρήσεις «καθαρά χέρια» προϋποθέτουν αδιάφθορους δικαστές σαν τον Ντι Πιέτρο, διάκριση εξουσιών και μια τεράστια πολιτική βούληση που να μη συγχέεται με τον ρεβανσισμό που οδηγεί σε αρένες για το διψασμένο κοινό.

Δημήτρης Ν. Μανιάτης

Σημείο καμπής για τη διάλυση της Πρώτης Ιταλικής (μεταπολεμικής) Δημοκρατίας ήταν η επιχείρηση «Καθαρά Χέρια» που ξεκίνησε το 1992, όταν μια ομάδα δικαστικών υπό τον Αντόνιο ντι Πιέτρο άρχισε να ερευνά υποθέσεις σκανδάλων. Αρχικά στο Μιλάνο και στη συνέχεια σε όλη την Επικράτεια. Κόμματα διαλύθηκαν, πολιτικοί και επιχειρηματίες συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν, αυτο-εξορίστηκαν ή ακόμα και αυτοκτόνησαν.

Ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος δεν δίστασε να χαιρετίσει ναζιστικά, μιλώντας στη νεολαία του κόμματός του, υποστηρίζοντας ότι μπορεί «καμιά φορά» τα μέλη του κόμματος του να χαιρετούν κατ' αυτόν τον τρόπο, «αλλά έχουν καθαρά χέρια» γιατί δεν έχουν κλέψει. Αντιδράσεις κομμάτων.

Σημείο καμπής για τη διάλυση της Πρώτης Ιταλικής (μεταπολεμικής) Δημοκρατίας ήταν η επιχείρηση «Καθαρά Χέρια» που ξεκίνησε το 1992, όταν μια ομάδα δικαστικών υπό τον Αντόνιο ντι Πιέτρο άρχισε να ερευνά υποθέσεις σκανδάλων. Αρχικά στο Μιλάνο και στη συνέχεια σε όλη την Επικράτεια. Κόμματα διαλύθηκαν, πολιτικοί και επιχειρηματίες συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν, αυτο-εξορίστηκαν ή ακόμα και αυτοκτόνησαν.