δεκεμβριανά

Από τη στιγμή που η Αριστερά ακολούθησε το Δεκέμβρη του ’44 την οδό της ρήξης και όχι την οδό της αποστράτευσης των αντιστασιακών οργανώσεων και της παραμονής της στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ήταν αναμενόμενο ότι το αντίπαλο στρατόπεδο θα επιχειρούσε παντί τρόπω και πάση δυνάμει να αντισταθεί και να επικρατήσει, όπως άλλωστε έπραξε και η ίδια η Αριστερά

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Η βιαιότητα της σύγκρουσης, που θα τροφοδοτήσει τη μετέπειτα «πτωματολογία» που θα αποτελέσει στοιχείο της επίσημης ιδεολογίας μέχρι και την εποχή της χούντας, αντιστοιχούσε ακριβώς στον χαρακτήρα των κοινωνικών δυναμικών που αναπτύχθηκαν. Τμήμα ενός ευρύτερου πανευρωπαϊκού κύκλου ταξικών και πολιτικών συγκρούσεων, στην Ελλάδα η αντιπαράθεση θα πάρει ακόμη πιο βίαιη μορφή

Παναγιώτης Σωτήρης

Ήταν Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου, λίγο πριν τις 9 το βράδυ. Ύστερα από φραστική αντιπαράθεση με τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα o 16χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από πυροβολισμό

Βασίλης Βρυώνης

Καταγράφοντας γεγονότα και μαρτυρίες, ο βρετανικός Observer αναφέρεται στα Δεκεμβριανά, υπό τον τίτλο: «Αθήνα 1944: Το βρώμικο μυστικό της Βρετανίας». Στο αφιέρωμα περιλαμβάνεται η μαρτυρία του Μανώλη Γλέζου, ο οποίος για πρώτη φορά αποκαλύπτει ότι ο ίδιος μαζί με άλλους συντρόφους του ήταν εκείνοι που είχαν τοποθετήσει δυναμίτη κάτω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια, όπου βρισκόταν η βάση της βρετανικής διοίκησης. Ωστόσο, το σινιάλο για την ανατίναξη δεν δόθηκε, καθώς διαπιστώθηκε ότι εκεί είχε καταλύσει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.