βραχογραφίες

Οι βραχογραφίες «μαρτυρούν την απαρχή της ανθρώπινης φαντασίας μέσα σε ένα από τα πιο αφιλόξενα τοπία της Γης», σημειώνουν οι ερευνητές που τις εντόπισαν

Η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιήθηκε για ζωγραφική και το πρώτο έργο πουλήθηκε σε τιμή -ρεκόρ. Τώρα δημιουργεί νέα έργα συνδυάζοντας προϊστορικές βραχογραφίες και γκράφιτι.

Οι Νεάντερταλ ήταν καλλιτέχνες και μάλιστα, όπως αποκαλύπτεται τώρα, αυτοί ήταν κατά πάσα πιθανότητα οι δημιουργοί των αρχαιότερων βραχογραφιών που έχουν βρεθεί σε σπήλαιο της Ευρώπης και χρονολογούνται πριν από σχεδόν 65.000 χρόνια, τουλάχιστον 20.000 χρόνια νωρίτερα από την εμφάνιση των σύγχρονων ανθρώπων (Homo sapiens) στη «γηραιά» ήπειρο.

«Άτεχνη σκηνοθετημένη ιστορία με σκοπό να αποσπαστεί η προσοχή των Ελλήνων από αυθαίρετα οικονομικά μέτρα» χαρακτήρισε την ανασκαφή της Αμφίπολης ο γενικός γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας, ακαδημαϊκός, Βασίλειος Πετράτος, κατά την παρουσίαση του έργου της Εταιρείας το 2014.

Ένας από τους πιο εντυπωσιακούς χώρους στη νότια Γαλλία θα ανοίξει τις πύλες του για το κοινό στις 25 Απριλίου. Πρόκειται για το πιστό αντίγραφο του φημισμένου Σπηλαίου Σοβέ, στο οποίο έχουν βρεθεί οι αρχαιότερες βραχογραφίες στον κόσμο, ηλικίας 37.000 ετών. Η Σπηλιά Πον Ντ' Αρκ, όπως θα ονομάζεται η ρεπλίκα κόστους 55 εκατ. δολαρίων, εκτιμάται πως θα προσελκύει έως και 400.000 επισκέπτες ετησίως, ενώ ήδη έχουν πωληθεί 40.000 εισιτήρια.

Η Ασία διεκδικεί πλέον με αξιώσεις από την Ευρώπη τον επίζηλο τίτλο της κοιτίδας της ανθρώπινης τέχνης, καθώς σε σπήλαια στην Ινδονησία ανακαλύφθηκαν βραχογραφίες ηλικίας τουλάχιστον 40.000 ετών, οι οποίες μπορεί να είναι οι αρχαιότερες που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.

Οι πρώτοι καλλιτέχνες της ηπείρου μας δεν ανήκαν στο δικό μας είδος. Μια από τις αρχαιότερες βραχογραφίες στην Ευρώπη -γεωμετρικά σχέδια σκαλισμένα σε μια σπηλιά του Γιβραλτάρ- πρέπει να δημιουργήθηκαν από τους Νεάντερταλ, και αποδεικνύουν ότι τα εξαφανισμένα ξαδέλφια μας είχαν αναπτύξει αφηρημένη, συμβολική σκέψη.

«Πικάντικες» αρχαίες επιγραφές ανακάλυψε στην Αστυπάλαια αρχαιολόγος, οι οποίες ρίχνουν φως στην ερωτική ζωή των αρχαίων Ελλήνων. Όπως δηλώνει στον Guardian ο καθηγητής Ανδρέας Βλαχόπουλος, ο οποίος ξεκίνησε την έρευνα στο νησιού του Αιγαίου πριν από τέσσερα χρόνια, οι επιγραφές χρονολογούνται από τον 5ο και τον 6ο αιώνα π.Χ. και πολλές έχουν ως θέμα τους την ίδια την ερωτική πράξη.

Σημαντικά, παρά την κρίση που μαστίζει και τον τομέα των αρχαιολογικών ερευνών, ήταν τα αποτελέσματα των ανασκαφών τη χρονιά που πέρασε, όπως τα παρουσίασε ο γενικός γραμματέας της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, ακαδημαϊκός Βασίλειος Πετράκος.

Οι βραχογραφίες της Αλταμίρα, του Ελ Καστίγιο και του Τίτο Μπουστίγιο, τριών σπηλαίων της Ισπανίας που φιλοξένησαν προϊστορικές κοινότητες ανθρώπων, είναι χιλιάδες χρόνια αρχαιότερες από ό,τι είχε εκτιμηθεί ως σήμερα, διαπίστωση που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να δημιουργήθηκαν από τους Νεάντερταλ, οι οποίοι αποίκισαν την Ευρώπη πολύ νωρίτερα από τον άνθρωπο.

Αμέσως μόλις του ήρθε η έμπνευση για ζωγραφική, ο Homo sapiens έσπευσε να σχεδιάσει το αιώνιο αντικείμενο του πόθου του: μια βραχογραφία που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε σπήλαιο της νότιας Γαλλίας, και είναι πιθανώς το αρχαιότερο σχέδιο του κόσμου, απεικονίζει σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ένα... αιδoίο.

Οι προϊστορικές βραχογραφίες που βρέθηκαν σε σπήλαιο στη Γαλλία είναι έργο παιδιών τριών ετών και πάνω, αναφέρει έρευνα. Οι ραβδώσεις βρέθηκαν στο Σπήλαιο των Εκατό Μαμούθ στη Ρουφινιάκ, δίπλα σε προϊστορικές βραχογραφίες που χρονολογούνται πριν από 13.000 χρόνια. Μπορεί να επρόκειτο για «τελετή μύησης» ή απλά «για μία ενασχόληση για τις βροχερές ημέρες» αναφέρουν οι αρχαιολόγοι.

Εδώ και περίπου 46.000 χρόνια, οι διάσημες βραχογραφίες του Μπράντσο στην Αυστραλία διατηρούν τα χρώματά τους ασυνήθιστα ζωντανά. Αυτό συμβαίνει επειδή το χρώμα είναι κυριολεκτικά ζωντανό, δείχνει νέα έρευνα: τα σχέδια συντηρούνται από χρωματιστά βακτήρια και μύκητες.

Οι προϊστορικές βραχογραφίες που απαντώνται σε όλη την Ευρώπη δεν είναι απλές, στατικές απεικονίσεις, υποψιάζονται Βρετανοί και Αυστριακοί ανθρωπολόγοι. Πιστεύουν ότι πρόκειται για αλληλουχίες εικόνων που διηγούνται ιστορίες σε ένα είδος πρωτόγονης «οπτικοακουστικής παράστασης», η οποία θα μπορούσε μάλιστα να αναδημιουργηθεί στο εργαστήριο.