οικοσυστήματα

Οικοσυστήματα που ακμάζουν στο αιώνιο σκοτάδι βασίζονται στη χημική ενέργεια ανόργανων ουσιών που αναβλύζουν από γεωλογικά ενεργές ρωγμές του βυθού.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Οι χώρες-μέλη της ΕΕ ενέκριναν την πρόταση της Κομισιόν για τον λύκο, του οποίου ο πληθυσμός έχει αυξηθεί.

Η απώλεια των νυχτερίδων λόγω επιδημίας μύκητα στην Αμερική φαίνεται ότι προκάλεσε ένα φαινόμενο ντόμινο και αύξησε τη βρεφική θνησιμότητα.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Ο κανονισμός εξασφάλισε επαρκή στήριξη χάρη στην αυστριακή υπουργό Περιβάλλοντος, η οποία αψήφισε τη γραμμή της κυβέρνησής της και ψήφισε υπέρ.

Κάθε χώρα-μέλος υποχρεούται να λάβει μέτρα για το 30% των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων της, όπως λιβάδια, ποτάμια και δάση.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Οι ζωονόσοι, όπως ονομάζονται οι ασθένειες ή μολύνσεις που μεταφέρονται από τα ζώα στους ανθρώπους, δεν είναι κάτι καινούριο

Στην Κεντρική Μακεδονία, στις δυτικές ακτές του Θερμαϊκού κόλπου, βρίσκεται ένα από τα πιο σημαντικά οικοσυστήματα της Ελλάδας, το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα. Η προστατευόμενη αυτή περιοχή, με έκταση 338 τ.χλμ, περιλαμβάνει τα δέλτα και τις εκβολές τεσσάρων ποταμών, τη λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου και Αλυκής Κίτρους, τον υγρότοπο της Νέας Αγαθούπολης και την κοίτη του Αξιού έως και το φράγμα της Έλλης.

Παρά τις προειδοποιήσεις για σοβαρές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και τις ακτογραμμές, η Ινδία φέρεται έτοιμη να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο για τη σύνδεση δεκάδων ποταμών της χώρας. Αυτό που θα προέκυπτε θα ήταν ένα υδάτινο δίκτυο διπλάσιο σε μήκος από τον Νείλο, το μακρύτερο ποτάμι του κόσμου.

Ένα ζελατινώδες πλάσμα σαν μέδουσα, το οποίο είχε προκαλέσει παλαιότερα κατάρρευση των ιχθυαποθεμάτων στη Μαύρη Θάλασσα, πολλαπλασιάζεται εκτός ελέγχου στην Αδριατική και απειλεί τόσο την αλιευτική βιομηχανία όσο και τα οικοσυστήματα.

To 1859, ένας βρετανός άποικος στην Αυστραλία είχε τη φαεινή ιδέα να απελευθερώσει κουνέλια ώστε να μπορεί να απολαμβάνει το αγαπημένο του χόμπι, το κυνήγι. Σύντομα, όμως, ο πληθυσμός των χαριτωμένων τρωκτικών έφτασε τα 10 δισεκατομμύρια κουνέλια και προκάλεσε ανυπολόγιστες ζημιές στα οικοσυστήματα. Δεκαετίες μετά, η κατάσταση δείχνει να βελτιώνεται λόγω ενός σοβαρού επιστημονικού λάθους.

Σοβαρότερες επιπτώσεις στα θαλάσσια οικοσυστήματα επιφέρουν τελικά τα πλαστικά που κολυμπούν στις θάλασσες, καθώς σύμφωνα με επιστήμονες έχουν οδηγήσει σε μια τρομακτική αλλαγή της τροφικής αλυσίδας. Όπως αποκαλύπτει βίντεο ειδικών, το ζωοπλαγκτόν τρέφεται με πλαστικά.

Η ζωή όχι μόνο υπάρχει αλλά μπορεί και συντηρείται σε ενεργά οικοσυστήματα με πλούσια ποικιλότητα μέσα στο αφιλόξενο, ψυχρό και απολύτως σκοτεινό περιβάλλον των νερών που είναι κλεισμένα κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Αυτό αποδεικνύει η μελέτη των μικροοργανισμών στα δείγματα νερού από τη «σφραγισμένη» μέσα στον πάγο της Δυτικής Ανταρκτικής λίμνη Γουίλανς.

Τα ευαίσθητα οικοσυστήματα της Ανταρκτικής απειλούνται από τα ξένα είδη που μεταφέρουν άθελά τους οι τουρίστες αλλά και από την κατασκευή νέων ερευνητικών βάσεων, προειδοποιούν ειδικοί από την Αυστραλία.

Τα αντικαταθλιπτικά που αποβάλλονται με τα ούρα, ή απλώς πετάγονται κατευθείαν στην τουαλέτα, δεν εξουδετερώνονται από τα συστήματα βιολογικού καθαρισμού και επηρεάζουν υδρόβιους οργανισμούς όπως τα μαλάκια και τα αμφίποδα, προειδοποιεί μία ακόμα μελέτη.

Από τα 50.000 βιζόν που εκτρέφονταν για τη γούνα τους και απελευθερώθηκαν από ακτιβιστές το 2010, πολλά φαίνεται ότι κατάφεραν να επιζήσουν, και έχουν πλέον εξελιχθεί σε πληγή για το λιμναίο οικοσύστημα της Καστοριάς και της γύρω περιοχής.

Τρία στα τέσσερα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα από τους λύκους μέχρι τα λιοντάρια και τις αρκούδες- βρίσκονται σε δραματική παρακμή σε όλο τον κόσμο, μια τάση που απειλεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες παρενέργειες στη λειτουργία των οικοσυστημάτων.

Η δραματική πτώση του pH των ωκεανών είναι μία από τις τρεις απειλές που αντιμετωπίζουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα σε όλο τον πλανήτη, μαζί με την αύξηση της θερμοκρασίας και την πτώση των επιπέδων οξυγόνου. Μέχρι τα τέλη του αιώνα, η οξίνιση θα μπορούσε να είναι τόσο έντονη ώστε τα κοράλλια και τα οστρακοειδή κυριολεκτικά θα διαλύονται.

Βρυόφυτα που παρέμεναν κατεψυγμένα στον Καναδά από τη λεγόμενη Μικρή Εποχή των Παγετώνων άρχισαν να βλασταίνουν ξανά κάτω από εργαστηριακές συνθήκες -μια ανακάλυψη που δείχνει πώς τα οικοσυστήματα μπορούν να ανακάμπτουν από δραστικές αλλαγές στο κλίμα.

Τα θαλάσσια δάση από φύκια στην Αλάσκα είναι οικοσύστημα που αντιμετωπίζει «κρίσιμο κίνδυνο εξαφάνισης»: ο διεθνής οργανισμός που συντάσσει τη λεγόμενη Κόκκινη Λίστα των Απειλούμενων Ειδών καθορίζει τώρα τα κριτήρια για τη δημιουργία μιας αντίστοιχης λίστας για τα οικοσυστήματα.

Από τα 750 εκατομμύρια σκυλιά που εκτιμάται ότι ζουν σήμερα σε όλο τον κόσμο, περίπου επτά στα δέκα είναι αδέσποτα. Και, όπως φαίνεται, ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου δεν είναι και φίλος της άγριας ζωής.

Από την Ευρώπη μέχρι την Αμερική και την Αυστραλία, τα μεγάλα υπεραιωνόβια δέντρα σε όλα τα είδη των δασών πεθαίνουν με αυξανόμενο ρυθμό, εκτιμά διεθνής μελέτη στο Science. Και η απώλεια των μεγαλύτερων και αρχαιότερων ζωντανών οργανισμών του πλανήτη θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα, προειδοποιεί.

Τα απομονωμένα οικοσυστήματα που συνάντησε ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον στα βαθύτερα σημεία των ωκεανών θα μπορούσαν να δώσουν στοιχεία για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στη Γη, ανέφεραν ερευνητές της αποστολής, παρουσιάζοντας τα προκαταρκτικά ευρήματα σε αμερικανικό συνέδριο.

Μετά τα κατσίκια, τις γάτες, τα γουρούνια και τα γαϊδούρια, μια ακόμα μάστιγα πρέπει να αντιμετωπιστεί στα Γκαλάπαγκος, τα μοναδικά νησιά που ενέπνευσαν στον Δαρβίνο τη θεωρία της εξέλιξης: οι αρχές του νησιωτικού συμπλέγματος προσπαθούν τώρα να εξολοθρεύσουν τους εκατοντάδες εκατομμύρια αρουραίους που ανατρέπουν την ισορροπία.

Από τα αμερικανικά βιζόν μέχρι τους καναδικούς κάστορες, δεκάδες ξενικά είδη θηλαστικών έχουν επεκταθεί στην Ευρώπη από τη Νεολιθική Εποχή μέχρι σήμερα, μια εισβολή που συνεχίζεται με αυξανόμενο ρυθμό και απειλεί τα ενδημικά είδη και την ισορροπία των οικοσυστημάτων, προειδοποιεί ακόμα μια μελέτη.

Η Φύση ευτυχώς συνεχίζει να «ξελασπώνει» τους ανθρώπους, οι οποίοι χωρίς διακοπή τής φορτώνουν όλο και περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα. Όμως, αυτή «ρουφάει», κυρίως στους ωκεανούς, στα δάση, αλλά και σε άλλα οικοσυστήματα, περίπου τη μισή από την ποσότητα του συγκεκριμένου «αερίου του θερμοκηπίου», που εκλύεται στην ατμόσφαιρα από τις διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες.