Υπάρχει μία ανησυχητική αναβίωση στερεοτυπικών τάσεων και αντιλήψεων που μπορεί να απομακρύνει τις δύο πλευρές από τη λύση (δραστηριότητα στο Αιγαίο, περίεργα βέτο στην ΕΕ. κ.ά.).
Τι σημαίνει η κατάργηση του δικαιώματος άσκησης βέτο στην Ευρώπη για μικρότερες χώρες όπως είναι η Ελλάδα;
Αν και είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλέψει κάποιος τη συμπεριφορά Ερντογάν (που είναι δομικώς άτσαλη), ωστόσο το πιθανότερο σενάριο είναι ότι τίποτα το ιδιαίτερα θεατρικό δεν πρόκειται να συμβεί
Καθώς αρχίζει ο «νέος αιώνας», μείζων πρόκληση παραμένει για την Τουρκία η μεταρρύθμιση της εύθραυστης εσωτερικής της διάρθρωσης ως δυνητικής ισλαμικής δημοκρατίας
Αυτό διδάσκουν η νέα (καταδικαστέα) έκρηξη βίας μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς αλλά και η περίπτωση του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Και οι δύο χώρες χρειάζονται άλλα μέσα, δομές και υποδομές, ασφάλεια και προστασία που απαιτούν πόρους (και πολύπλευρη συνεργασία - πολιτική προστασία κ.λπ.).
Για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης έχουμε έναν οδικό χάρτη (roadmap) για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων
Με τη δύναμη των λέξεων ξαναρχίζει η προοπτική της προσέγγισης στη ζωή των δύο χωρών
Ανακύπτει ένα ζήτημα ευθύνης και για την ηγεσία της Ενωσης (προέδρων Επιτροπής και Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) για την (ελλιπή) σύνθεση της συνάντησης των Αθηνών
Η Ελλάδα θα πρέπει να στοχασθεί για τη γενικότερη μεγάλη εικόνα. Είναι η χώρα που έχει χερσαία σύνορα με τέσσερεις χώρες: Τουρκία, Βουλγαρία, Β. Μακεδονία, Αλβανία
Η βελτίωση των ελληνοτουρκικών και ευρωτουρκικών σχέσεων μπορεί και πρέπει με κατάλληλους χειρισμούς να λειτουργήσει ως ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού
Ο αρμόδιος επίτροπος Φρανς Τίμερμανς έχει προειδοποιήσει: ο κόσμος υπνοβατεί προς την ολική καταστροφή και αδυνατεί να το αντιληφθεί.
Διαπραγμάτευση χωρίς κάποιες υποχωρήσεις / συμβιβασμούς εκατέρωθεν δεν νοείται
Ολοι αλλάζουν κάτω από τη δύναμη της βούλησης και την πίεση της ανάγκης που επιβάλλουν οι σεισμικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Ανάγκα και οι θεοί πείθονται.
Τι περιμένουμε από τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν
Η Τουρκία στην Ελλάδα και η θέση της Ευρώπης
Η νέα κυβέρνησης της Τουρκίας και οι σχέσεις με την Ελλάδα και τη Δύση
Η ελληνική πολιτική τάξη μάλλον δεν έχει «πιάσει» επαρκώς την ισχυρή, άτσαλη αλλά και ευάλωτη εγωκεντρικότητα του προέδρου Ερντογάν
Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν θα συνεχίσει τον ιδιαίτερο δρόμο της ως sui generis χώρα της Δύσης που επιδιώκει την εμπέδωσή της στον ρόλο της ως περιφερειακής δύναμης με ικανότητα να συνομιλεί με Ρωσία και ΗΠΑ
Στην Ελλάδα οι εκλογές της Κυριακής θα επιβεβαιώσουν (εκτός δραματικού απροόπτου) την ακριβώς αντίστροφη τάση: την κυρίαρχη θέση του πολιτικού Κέντρο
Η Τουρκία θα συνεχίσει να βρίσκεται στην ασταθή θέση της πολιτικής και γεωπολιτικής αμφιταλάντευσης
Ενα κρίσιμο ζήτημα θα είναι η κατάργηση της ομοφωνίας στη λήψη των αποφάσεων, περιλαμβανομένης και της κοινής εξωτερικής πολιτικής (ΚΕΠΠΑ), ζήτημα ιδιαίτερα ευαίσθητο για την Ελλάδα
Η Λευκωσία επιδιώκει τώρα την «πρωταγωνιστική εμπλοκή» της ΕΕ, εμπλοκή που ως γνωστόν απορρίπτει η τουρκοκυπριακή πλευρά και η Τουρκία, αλλά σε κενό στρατηγική
Στην περίπτωση των Ελληνοτουρκικών το πρώτο βήμα μπορεί να είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, εύρος χωρικών υδάτων)
Τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σε κράτη-μέλη της Ενωσης έχουν ενισχύσει τις ανησυχίες για την ευρωστία της ευρωπαϊκής δημοκρατίας
Η άβολη αλήθεια για την Ελλάδα είναι ότι από την οπτική της προσέγγισης η επανεκλογή Ερντογάν εμφανίζεται ως η σχετικά καλύτερη περίπτωση εάν λάβει κάποιος υπόψη (και) τις μάλλον δηλητηριώδεις αντιδράσεις του Τύπου της κεμαλικής αντιπολίτευσης
Η προσέγγιση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αποκτά δυναμική (ενταφιάζοντας την περίοδο του «Μητσοτάκης γιοκ»). Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει βέβαια εάν η δυναμική αυτή θα έχει διάρκεια στον χρόνο
Γιατί η ελληνική επιλογή είναι περισσότερο σημαντική από την αντίστοιχη της Τουρκίας για υποστήριξη της ελληνικής υποψηφιότητας για μια μη μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την περίοδο 2025-2026
Η εμφάνιση και ομιλία του προέδρου Πούτιν (για την κατάσταση του έθνους) έναν χρόνο μετά την απεχθή εισβολή στην Ουκρανία δεν είχε τίποτα το θριαμβευτικό
Είναι θλιβερό να διαπιστώνει κάποιος ότι χρειάζεται ένα τόσο τραγικό γεγονός για να συνειδητοποιήσουμε την κοινή μοίρα που συνδέει τις δύο χώρες, τους δύο λαούς.
Η κρίση των Ιμίων μπορεί ενδεχομένως (δεν το γνωρίζουμε με βεβαιότητα) να ήταν μια σκηνοθετημένη κίνηση από πλευράς Τουρκίας προκειμένου να θέσει επίσημα (όπως έκανε με τη ρηματική διακοίνωση της 29ης Ιανουαρίου 1996) το ζήτημα των γκρίζων ζωνών. Αλλά 27 χρόνια μετά προσφέρει χρήσιμα διδάγματα.
Η Αθήνα φαίνεται να αυτοπαγιδεύτηκε σε ένα αφήγημα που θέλει την Ελλάδα ως την πανίσχυρη χώρα-κλειδί στην περιοχή και την Τουρκία ως περίπου ανίσχυρη, ανυπόληπτη, άχρηστη για τη διεθνή κοινότητα
Η αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας εκδηλώνεται σε μια περίοδο που η Δύση καταδικάζει τέτοιες προσεγγίσεις ως αποτέλεσμα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία
Το Κόσοβο για πολλοστή φορά από το 2008 όταν μονομερώς ανακήρυξε την ανεξαρτησία του (UDI) βρίσκεται και πάλι στο χείλος ένοπλης σύγκρουσης με τη Σερβία
Η μονομερής οριοθέτηση της Αιγύπτου επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Λιβύη και Τουρκία παρανομούν βάναυσα καθώς προχώρησαν σε οριοθέτηση (τουρκολιβυκό μνημόνιο) που αγνοεί πλήρως τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν θα πρέπει να βρίσκονται εις το διηνεκές στην αιχμή της «μη ειρήνης, μη πολέμου» σε μια δυνητικώς επικίνδυνη «εξίσωση πολέμου».
Η αδυναμία να δούμε (και εννοιολογήσουμε) την Τουρκία στις σωστές της διαστάσεις οδηγεί μοιραίως σε εντελώς εσφαλμένες αντιλήψεις που στρεβλώνουν πολιτική και στρατηγική
Ποιο είναι το διαρθρωτικό θεσμικό πρόβλημα που μπορεί και πρέπει να επιλυθεί θεσμικά
Είμαστε προσηλωμένοι στην πράσινη μετάβαση και στην... Exxon Mobil; Πώς λέγεται αυτή η ηθική;
Οι έρευνες για τη διερεύνηση κοιτασμάτων φυσικού αερίου νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου και της Κρήτης
Διάλογος τελικά μπορεί και πρέπει να γίνει όχι κατ' ανάγκη πάνω σε απαράδεκτες, εκτός διεθνούς δικαίου αξιώσεις της Τουρκίας που πλήττουν την ελληνική κυριαρχία
Το ισχυρότερο κοινό σημείο Ελλάδας και Ουκρανίας: η υψηλή αίσθηση πατριωτικού καθήκοντος απέναντι σε κάθε επιβουλή...
H Εκθεση σε αρκετά σημεία της αναγνωρίζει ότι η Τουρκία ως key partner είναι χώρα χρήσιμη και αναγκαία για την Ενωση και δεν πρέπει συνεπώς να αποξενωθεί.
Μεγάλη ευθύνη για τις τραγωδίες που συμβαίνουν στις ελληνικές θάλασσας με πρόσφυγες / μετανάστες ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ενωση
Γενικότερα, ο πρόεδρος Ερντογάν εμφανίστηκε στη Γενική Συνέλευση με τον αέρα του αναβαθμισμένου ηγέτη στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, ηγέτη που διαδραματίζει ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις.
H συμμετοχή του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη συνάντηση της Πράγας (6 Οκτωβρίου) στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας παρέχει μια ευκαιρία για παρέμβαση της Ενωσης προς την κατεύθυνση εκτόνωσης της κρίσης
Η δύσκολη διπλωματία της εκτόνωσης και του διαλόγου - με τον οποίο θα πρέπει να απαντηθούν τελικά οι ιταμές απειλές Ερντογάν - απαιτεί ευελιξία, φαντασία και κυρίως ευρηματικές πρωτοβουλίες.
Μια πιο «ευρωπαϊκή» Ελλάδα σημαίνει, παράλληλα με την προώθηση σειράς μπλοκαρισμένων μεταρρυθμίσεων, την επιδίωξη δέσμης προτεραιοτήτων
«Οταν αλλάζουν τα δεδομένα, αλλάζω τη σκέψη μου και την πολιτική μου» έλεγε ο Τζον Μέιναρντ Κέινς. Επομένως Δύση και Ευρώπη θα πρέπει να ξανασκεφθούν ορισμένα βασικά γύρω από τον πόλεμο.
Εχουν φθάσει στο σημείο να μη μιλούν, να μην επικοινωνούν μεταξύ τους οι δύο χώρες.
Ο Αμπντούλ Χαμίντ ήταν ο τελευταίος σουλτάνος της αυτοκρατορίας. Και έτσι ονόμασε το νέο γεωτρύπανο που απέκτησε η χώρα του.
Ως αυταρχικό καθεστώς δυσκολεύεται να καταλάβει μια εξωτερική πολιτική αξιών.
Ο πρόεδρος Ερντογάν ως ευφυής ηγέτης δεν μπορεί παρά να λάβει υπ’ όψιν του ορισμένες καίριες διαπιστώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία
Η Μελόνι ως πιθανή πρωθυπουργός (η πρώτη γυναίκα στην Ιταλία) είναι γνωστή από τη θητεία της ως πρόεδρος του κόμματος των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (European Conservatives and Reformists Party) για τις αντι-ευρωπαϊκές ιδέες της.
Και τώρα, 48 χρόνια μετά τη βάρβαρη εισβολή, βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν για δίκαιη και βιώσιμη λύση.
Το Brexit αποδεικνύεται τοξική πηγή πολιτικής αστάθειας και παρακμής για το Ηνωμένο Βασίλειο. Πλήρης αποτυχία. Η λαϊκή πλειοψηφία θεωρεί τώρα ότι το Brexit ήταν ένα λάθος. Κατά κάποιον τρόπο η Ευρώπη εκδικείται.
Αυτό που διεκδικούμε από την Τουρκία είναι να εγκαταλείψει εξωφρενικές θέσεις και διεκδικήσεις (όπως casus belli, γκρίζες ζώνες κ.λπ.) και να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο
Ευρωβουλευτές από άλλες πολιτικές ομάδες έθεσαν ειδικότερα ζητήματα για τα οποία κατηγορείται η Ελλάδα, απωθήσεις προσφύγων, περιορισμούς στην ελευθεροτυπία.
στο μέτρο που η οργή και το μένος καταλαγιάζουν και με τις πιέσεις που ασκούνται, εύλογο είναι να περιμένει κάποιος ότι θα πέσουν οι τόνοι και θα επανέλθει κάποια κανονικότητα επικοινωνίας στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας
Και μόνο ότι πέρασαν πενήντα χρόνια με την ατζέντα να διευρύνεται από την Τουρκία δραματικά εις βάρος μας (για να μην πούμε τίποτα για την Κύπρο) πιστοποιεί την αποτυχία της ελληνικής πολιτικής.
Η Ελλάδα σε γενικές γραμμές αντιδρά με ήπια αποφασιστικότητα, αυτοσυγκράτηση και νηφαλιότητα, επισημαίνοντας την ανάγκη σεβασμού του διεθνούς δικαίου και των κανόνων καλής γειτονίας
Το πώς χειρίζεσαι έναν strongman, έναν νταή (Πούτιν, Ερντογάν) είναι ένα τεράστιο ερώτημα με το οποίο βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη όλη η Δύση
Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και το μέλλον
Εχοντας ως αφετηρία το γεγονός ότι η ανεξαρτησία της Ουκρανίας έχει κερδηθεί από τη σθεναρή αντίσταση των Ουκρανών και η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ήδη δρομολογηθεί
Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος
Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη
Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.
Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος
Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673
ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232442
