Melanie Ward – Ένα αντίο στη στιλίστρια που συνέβαλε στη μεταμόρφωση της μόδας των 90s
Γνωστή για τις πρωτοποριακές συνεργασίες της με τους Helmut Lang, Calvin Klein και Kate Moss, η Melanie Ward αναδιαμόρφωσε τον τρόπο με τον οποίο μια ολόκληρη γενιά αντιλαμβανόταν την ομορφιά και το στυλ.
«Ως δημιουργός, ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά χωρίς προσποιητό attitude, χωρίς εγωισμό, μόνο με σκληρή δουλειά και αφοσίωση στο επάγγελμά της», δήλωσε η Σοφία Νεοφύτου-Αποστόλου του περιοδικού 10 Magazine.
Η Melanie Ward, μία από τις πιο σεβαστές και παραγωγικές στιλίστριες μόδας της γενιάς της, πέθανε αυτή την εβδομάδα, μετά από μάχη με τον καρκίνο. Η είδηση αποκαλύφθηκε στο επίσημο Instagram της μέσω μιας ανάρτησης την Τετάρτη το βράδυ.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Λονδίνο, η Ward φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και στο Central Saint Martins και αναδείχθηκε από την street scene της πόλης στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του κινήματος grunge στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνέβαλε στον καθορισμό της μινιμαλιστικής αισθητικής που είναι πλέον mainstream για μάρκες όπως οι Helmut Lang, Calvin Klein και Jil Sander.
Το 1995, εντάχθηκε στην αμερικανική έκδοση του Harper’s Bazaar ως συντάκτρια μόδας, θέση που κατείχε για 14 χρόνια.
Από εκεί εργάστηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας και συνεργάστηκε με φωτογράφους όπως οι Juergen Teller, Corinne Day, Inez και Vinoodh, David Sims, Mario Sorrenti, Glen Luchford, Alasdair McLellan και Willy Vanderperre.
Στον εκτενή κατάλογο των πελατών της περιλαμβάνονταν οι Chanel, Louis Vuitton, Dior, Fendi, Gucci, Prada, Hermès, Giorgio Armani, Givenchy, Lanvin, Valentino, Versace, Yves Saint Laurent και Yohji Yamamoto, καθώς και οι Apple, L’Oréal, Nike, Puma, Levi’s και Shiseido.
Διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του κινήματος grunge στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και συνέβαλε στον καθορισμό της μινιμαλιστικής αισθητικής που είναι πλέον mainstream για μάρκες όπως οι Helmut Lang, Calvin Klein και Jil Sander
«Λαμπρή, γλυκιά φίλη»
Σύντομα, το διαδίκτυο αντέδρασε στο θάνατό της με αφιερώματα. «Θα μου λείψεις πολύ, λαμπρή, γλυκιά φίλη», σχολίασε ο Mario Sorrenti στην ανάρτησή του. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ όλες τις αστείες, όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί. Και όλες τις ώρες που περάσαμε στις φωτογραφήσεις. Σ’ ευχαριστώ που ήσουν τόσο καταπληκτική και τόσο ευγενική! Καλό ταξίδι».
Η δημιουργική διευθύντρια Ronnie Cooke Newhouse θυμήθηκε σε μια ιστορία στο Instagram ότι η φιλία και η επαγγελματική της συνεργασία με την Ward ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’90. «Τόσο γέλιο και διασκέδαση. Συνέβαλε τόσο πολύ στον κλάδο μας, αλλά δεν έχει αναγνωριστεί όπως πρέπει», πρόσθεσε.
Η Σοφία Νεοφύτου-Αποστόλου, ιδρύτρια και παγκόσμια αρχισυντάκτρια του 10 Magazine, δήλωσε στο WWD ότι θα της λείψει η καλοσύνη, η ταπεινότητα και η τεράστια καρδιά της Ward.
«Πάντα είχε χρόνο για τους άλλους και χαρακτηριζόταν από ένα αίσθημα σκανταλιάς. Ήταν πολύ αστεία, της άρεσε να γελάει και εμπνεόταν συνεχώς από όλα όσα την περιβάλλαν. Αντλούσε έμπνευση από την καθημερινότητα» είπε η Νεοφύτου-Αποστόλου.
Η Katie Grand, στιλίστρια και ιδρύτρια του περιοδικού Perfect, χαρακτήρισε την Ward «την καλύτερη στιλίστρια και δημιουργική διευθύντρια που υπήρξε ποτέ».
Σε μια ανάρτηση στο Instagram, η Grand είπε ότι δεν ήξερε πραγματικά τι ήταν η στιλίστρια μέχρι που είδε το άρθρο «Summer of Love» του Ward με τη νεαρή Kate Moss στο εξώφυλλο του τεύχους του The Face του Ιουλίου 1990. Τότε συνειδητοποίησε ότι ήθελε να γίνει σαν εκείνη.
«Ακόμα θυμάμαι που μπήκε στο στούντιο φορώντας φόρμα της Adidas και, Θεέ μου, ήταν τόσο cool. Την γνώρισα κανονικά χρόνια αργότερα στο διάσημο σόου του Marc Jacobs, όπου πήγαμε και μεθύσαμε απίστευτα στο Gramercy Park Hotel, και δεν σταματούσα να της λέω πόσο είχε αλλάξει τη ζωή μου και ότι χωρίς την απίστευτη έμπνευσή της δεν θα είχα καταλήξει ποτέ να «κάνω αυτό».
Η συνιδρύτρια και σύμβουλος μόδας Cozette McCreery είπε ότι γνώρισε για πρώτη φορά τη δουλειά της Ward με την Day και αργότερα με τον Lang, όπου και οι δύο δημιουργικοί είχαν μεγάλη επιρροή πάνω της.
«Εκείνη την εποχή, οι επιδείξεις μόδας και τα editorials σχεδόν δεν αναγνώριζαν κανέναν πέρα από τον φωτογράφο, οπότε μου πήρε λίγο χρόνο να ακούσω το όνομά της και να συνειδητοποιήσω ότι ήταν το στυλ της που μου άρεσε.
»Όπως και ο Ray Petri πριν από αυτήν, το μάτι της για τη δημιουργία ενός look άλλαξε σίγουρα τον τρόπο που ντυνόμουν, ενώ ταυτόχρονα υποστήριζε τον τρόπο που ντυνόμουν εκείνη την εποχή: μαύρα PVC παντελόνια, ένα oversize πουλόβερ Lang, μαλλιά σαν να μόλις ξύπνησα, φθαρμένα Converse και ένα καθαρό πρόσωπο ήταν απολύτως η ιδέα μου για το ντύσιμο», θυμάται η McCreery.
«Γνωρίζοντας ότι ήμουν μεγάλη θαυμάστρια της, όταν άρχισε να συνεργάζεται με τον Kim Jones, μας σύστησε. Το πρώτο πράγμα που είπε ήταν “γεια, μου αρέσει πολύ το πώς ταιριάζει το πουκάμισό σου με το σορτς σου!”… Και αυτό ήταν, γίναμε φίλες», συνέχισε η McCreery.
Ο Huw Gwyther, εκδότης μόδας και ιδρυτής των ανεξάρτητων περιοδικών Imagine, Wonderland και Man About Town, δήλωσε ότι το έργο του Ward ενέπνευσε βαθιά την απόφασή του να σπουδάσει σχεδιασμό γυναικείας ένδυσης στο Central Saint Martins τη δεκαετία του ’90 και τροφοδότησε την καριέρα του στη βιομηχανία της μόδας.
Διαχρονική αξία
Η Kerstin Schneider, αρχισυντάκτρια του Harper’s Bazaar Germany, θυμήθηκε την πρώτη της συνάντηση με την Ward στο κατάστημα Balenciaga στο Παρίσι. Και οι δύο δοκίμαζαν το ίδιο παντελόνι που είχε σχεδιάσει ο Nicholas Ghesquière.
«Γελούσαμε και οι δύο και συμβουλευόμασταν η μία την άλλη για το στυλ μας. Ήταν πάντα η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για μένα, καθώς το στυλ της είχε μια άνεση με μια έκπληξη, αλλά ποτέ δεν φαινόταν επιτηδευμένο και οι φωτογραφίες που δημιουργούσε με τις καλύτερες ομάδες πάντα προκαλούσαν συναισθήματα. Οι ιστορίες της ήταν τόσο εμβληματικές για το Harper’s Bazaar και εξακολουθούν να φαίνονται πολύ σύγχρονες» πρόσθεσε η Schneider.