Στην υγεία των… κορόιδων

«Αγαπάς την Ελλάδα ; Απόδειξη». Αυτό ήταν ένα από τα πλέον γνωστά και αγαπητά σλόγκαν που αφορούσε την οικονομική πολιτική του Στέφανου Μάνου όταν εμπνεύστηκε την πρώτη καμπάνια ευαισθητοποίησης για το θέμα της φοροδιαφυγής από τη μη έκδοση αποδείξεων, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, στην μετάβαση στο πλαστικό χρήμα.

Από τα πιο σημαντικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός οικονομικών επί της διακυβέρνησής της το 1992 και 1993 με πρωθυπουργό τότε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, πατέρα του νυν Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο οποίος έχει θέσει (ορθότατα) ως έναν εκ των βασικών στόχων της κυβέρνησής του την πάταξη της φοροδιαφυγής σε μια πολύ δύσκολη οικονομικά περίοδο για τη χώρα όπου εκατομμύρια κόσμος περνάει πολύ δύσκολα.

Όμως αυτοί που νιώθουν τα μεγαλύτερα κοροϊδα είναι οι συνεπείς φορολογούμενοι που πληρώνουν και το τελευταίο τους ευρώ στις εκάστοτε ΔΟΥ και ακούνε το κλασσικό σύνθημα που κυκλοφορεί από τους «έξυπνους» που φοροδιαφεύγουν και το οποίο είναι «Στην υγεία των κοροϊδων».

Όπου κοροΐδα είναι οι συνεπείς φορολογούμενοι αλλά και η εκάστοτε κυβέρνηση που δεν μπορεί (ή δεν θέλει…) να επιβάλλει το νόμο.

Στο νέο νομοσχέδιο η πάταξη της φοροδιαφυγής είναι σε πολύ υψηλό σημείο και οι οδηγίες είναι αυστηρές με μέτρα όπως δημιουργία ειδικων τμημάτων στην ΑΑΔΕ που θα ασχολούνται με τη φοροδιαφυγή η οποία στην ηλεκτρονική εποχή που ζούμε θα έπρεπε να είναι σχεδόν αδύνατη εάν υπήρχε πραγματική πολιτική βούληση.

Από 100 έως 3000 ευρώ θα πριμοδοτείται κάθε πολίτης που θα «καρφώνει» στο κράτος μια παράνομη απόδειξη ενώ δεν θα υπάρχει πλέον ελεύθερος επαγγελματίας που να μπορεί να δηλώνει ετήσιο εισόδημα κάτω από (σχεδόν) 10.000 ευρώ.

Και όμως την ίδια ώρα αγνοεί ελεύθερους επαγγελματίες (όπως λογίζονται οι αθλητές και των ερασιτεχνικών σωματείων) με…μηδενικά συμβόλαια, σχεδόν δηλαδή χωρίς έσοδα και απλά με κάποια πενιχρά οδοιπορικά.

Και μάλιστα σε σωματεία που πρωταγωνιστούν στα πρωταθλήματά τους και στην Ευρώπη.

Αλήθεια εάν αποδειχθούν οι πολύ σοβαρές κατηγορίες που έκανε η διοίκηση του ερασιτέχνη Ολυμπιακού δια στόματος του προέδρου του Μιχάλη Κουντούρη για συστηματική φοροδιαφυγή των βασικών ανταγωνιστών των Ερυθρολεύκων στις διοργανώσεις των ερασιτεχνικών αθλημάτων τι…πρίμ θα πρέπει να πάρει συνολικά ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός από την ΑΑΔΕ ;

Φανταζόμαστε είναι το πιο εύκολο να ελεγχθούν οι σοβαρότατες αυτές καταγγελίες με ένα απλό έλεγχο στις ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές των σωματείων σε βόλεϊ, πόλο, χάντμπολ κλπ.

Για να μη νιώθει και ο Ολυμπιακός (που μόνο την τελευταία τριετία έχει καταβάλλει κοντά στα 2.000.000 ευρώ εφορία μόνο για τους αθλητες και τις αθλήτριές του) το κοροϊδο της υπόθεσης αλλά και ενδεχομένως και άλλες ομάδες όπως για παράδειγμα η γυναικεία ομάδα μπάσκετ των Χανίων που αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Α1 λόγω οικονομικών δυσκολιών.

Την ίδια στιγμή όσα σωματεία θεωρούν ότι θίγονται από τις κατηγορίες της διοίκησης του ερασιτέχνη Ολυμπιακού είναι πολύ εύκολο να βγουν μπροστά και να βγάλουν στοιχεία που θα διαψεύδουν τους ισχυρισμούς του Μιχάλη Κουντούρη ο οποίος πρώτος είπε ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα ζητήσει συγγνώμη.

Ομως η πολιτεία δεν μπορεί να περιμένει και κυρίως να «σφυρίζει» αδιάφορα για μια ακόμα φορά.

Σε μια κοινωνία οικονομικής εξαθλίωσης δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ για να πάει χαμένο.

Σαφέστατα και οι ομοσπονδίες των αθλημάτων τω ν ερασιτεχνικών σωματείων θα πρέπει να δουν σοβαρά το θέμα και ενδεχομένως να καταγγέλλουν και αυτές παραβάσεις εφόσον τις διαπιστώνουν και όχι απλά να ενδιαφέρονται να γίνει όπως όπως το πρωτάθλημα.

Θα προσθέσουμε και ένα άλλο απλό παράδειγμα που έχει να κάνει με το κεφάλαιο
«Διαφήμιση, χορηγία και ερασιτεχνικός αθλητισμός»

Επιτρέπεται από τον αθλητικό νόμο στα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία να συνάπτουν συμβάσεις χορηγίας ή διαφήμισης με φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Ωστόσο ο ίδιος ο νόμος κρύβει μία παγίδα η οποία μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση τα αθλητικά σωματεία του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Απαγορεύεται αυστηρά λοιπόν σε κάθε ερασιτεχνικό σωματείο κινήσεις, όπως η χορηγία στην επωνυμία ενός σωματείου του ερασιτεχνικού αθλητισμού, όπως έχει αποφανθεί το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ).

Συγκεκριμένα απαγορεύεται για εμπορική χρήση ή και οικονομική εκμετάλλευση, η παραχώρηση χρήσης:

• Της επωνυμίας

• Του εμβλήματος

• Των λοιπών στοιχείων που διακρίνει ένα σωματείο

Όπως επίσης απαγορεύεται η με κάθε τρόπο μερική ή ολική εκποίηση και αλλαγή χρήσης των αθλητικών εγκαταστάσεων των σωματείων.

Ο λόγος αυτής της κάθετης απαγόρευσης σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του αθλητικού νόμου, έγκειται στην αποφυγή της -υπό το προσωπείο του αθλητικού σωματείου- κάλυψης οποιασδήποτε εμπορικής δραστηριότητας.

Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι ο αθλητικός νόμος θεωρεί τις εμπορικές δραστηριότητες ασυμβίβαστες με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Ως εκ τούτου απαγορεύει αυστηρά την έμμεση εμπορική εκμετάλλευση της επωνυμίας και του εμβλήματος ενός σωματείου, θεωρώντας ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο συνιστά παραβίαση της φορολογικής νομοθεσίας. Αυτό στην πράξη και εφόσον διαπιστωθεί από τις φορολογικές αρχές σημαίνει ότι θα επιβληθούν βαρύτατα και δυσβάσταχτα πρόστιμα.

Στο πόλο και στο χάντμπολ για παράδειγμα στα αποτελέσματα των αγώνων βλέπουμε πολλές ομάδες να έχουν διπλή ονομασία με χορηγό. Κάτι το οποίο όμως δεν θα το βρει κανείς στα επίσημα φύλλα αγώνα των ομάδων αυτών όπου αναφέρεται μόνο το αρχικό (και καταγεγραμμένο στο μητρώο) όνομα του σωματείου.

Η πολιτεία έχει στα χέρια της μια καταγγελία βόμβα που είναι υποχρεωμένη να ελέγξει. Διότι εάν αποδειχθεί όχι μόνο αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό στον ύψιστο βαθμό αλλά και εκατομμύρια ευρώ χαμένα για τα δημόσια έσοδα τη στιγμή που υποτίθεται κυνηγάνε με το…ντουφέκι το κάθε χαμένο (φορολογικά) ευρώ.

Το λόγο έχει η πολιτική ηγεσία μέχρι το πιο υψηλό επίπεδο.