Εκλογές στην Ισπανία: Ο Σάντσεθ μπορεί να μην είναι ο Iron Man αλλά και πάλι θα σχηματίσει κυβέρνηση στην Ισπανία

Ο Πέδρο Σάντσεθ έριξε τα ζάρια και έφερε εξάρες.

Μπορεί το Σοσιαλιστικό κόμμα του (PSOE) να μην τερμάτισε πρώτο, αλλά το Λαϊκό κόμμα (PP) του Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχό που βγήκε μπροστά έχει λιγότερες πιθανότητες να σχηματίσει κυβέρνηση, γιατί κανείς άλλος δεν θέλει να συνεργαστεί με το ακροδεξιό Vox, με το οποίο μαζί δεν κατάφεραν να φτάσουν τις απαιτούμενες 176 έδρες για να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία της Ισπανίας.

Και μπορεί και οι Σοσιαλιστές με τη συμμαχία των αριστερών κομμάτων Sumar να μην τους βγαίνει επίσης το σωστό άθροισμα για να σχηματίσουν κυβέρνηση, αλλά μπορούν κάλλιστα να απευθυνθούν στον πρώην ηγέτη της Καταλονίας, Κάρλες Πουτζντεμόν, για να έχουν τη στήριξη του κόμματος Junts, την ώρα που η αυτονομιστική παράταξη Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας (ERC) δήλωσε ήδη ότι θα κάνει ότι απαιτείται για να μείνει η Ισπανία στον δρόμο της προόδου και να μην γυρίσει στο σκοτάδι του παρελθόντος της.

Και στην τελική, αν όλα τα παραπάνω αποτύχουν, οι Ισπανοί θα πάνε στις κάλπες ξανά για έκτη φορά τα τελευταία 8 χρόνια.

Μια επιτυχημένη ζαριά

Οι εκλογές στην Ισπανία που προκηρύχθηκαν πρόωρα από τον Σάντσεθ μετά την πανωλεθρία των Σοσιαλιστών στις τοπικές και τις περιφερειακές εκλογές ολοκληρώθηκαν χωρίς να εκπληρωθεί το χειρότερο δυνατό σενάριο. Το συντηρητικό Λαϊκό κόμμα κέρδισε, αλλά η Σοσιαλιστική παράταξη δεν καταποντίστηκε, ενώ το ακροδεξιό Vox δεν έκανε το άλμα που προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις.

Αν οι Ισπανοί φοβήθηκαν τη σκληροπυρηνική ρητορική του, ιδιαίτερα όσον αφορά τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και των γυναικών ή αν εκτίμησαν τη βελτίωση της ισπανικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να το πει κανείς. Το σίγουρο είναι, όπως σχολίασε και ο διάσημος τηλεπαρουσιαστής, Τζόρντι Έβολε, «VIVA ESPAÑA σήμερα περισσότερο από ποτέ!».

Συγκεκριμένα στην αναμέτρηση της Κυριακής το Λαϊκό Κόμμα (PP) εξασφάλισε 136 έδρες στο Congreso de los Diputados, το ισπανικό κοινοβούλιο, ενώ το Vox, μοναδικός δυνητικός του κυβερνητικός εταίρος, άλλες 33. Από την άλλη πλευρά, οι Σοσιαλιστές κατέλαβαν 122 έδρες και η αριστερή συμμαχία Sumar, στην οποία απορρίφθηκε το Unidas Podemos, άλλες 31.

Τώρα ο Φεϊχό πολύ θα ήθελε να τρέξει τα πράγματα και να σχηματίσει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, αλλά για να συμβεί αυτό απαιτείται η αποχή των Σοσιαλιστών, ώστε να εξασφαλίσει ψήφο εμπιστοσύνης.

Σκόνταψε… η ακροδεξιά

Ο Σάντσεθ, που αμφισβητήθηκε πολύ για την απόφαση του να τα παίξει και πάλι όλα για όλα, προκειμένου να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους της αριστεράς στο πλευρό του, από τη στιγμή που έφερε ένα καλό αποτέλεσμα, δεν πρόκειται να του κάνει τη χάρη. Μάλιστα, δεσμεύεται ότι το σημερινό αδιέξοδο δεν θα κρατήσει για πολύ και ότι σύντομα η Ισπανία θα έχει νέα κυβέρνηση με τον ίδιο και πάλι πρωθυπουργό, μια εξέλιξη, που παρότι δεν θα είναι ούτε εύκολη, ούτε άμεση, ευφραίνει τις καρδιές όλων των Ευρωπαίων, που φοβήθηκαν την πιθανή είσοδο την ακροδεξιάς και στην κυβέρνηση της τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης.

Το πρόσφατο σχόλιο της Τζόρτζια Μελόνι, που θεωρείται το it girl της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, ότι «έφτασε η ώρα των πατριωτών στην Ισπανία», έναν χρόνο περίπου πριν τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Μάιο του 2024 και αφού τα ακροδεξιά κόμματα είναι ήδη στην κυβέρνηση της  Ιταλίας, της Φιλανδίας, της Σουηδίας, της Πολωνίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας και στη βουλή της Ελλάδας έκανε πολλούς αναλυτές να πουν για τη χθεσινή αναμέτρηση ότι δεν κρίνει μόνο το μέλλον της Ισπανίας, αλλά και όλης της Ευρώπης.

Από αυτή την άποψη και η Ισπανία επέζησε για να παλέψει το θεριό μια άλλη μέρα και η Ευρώπη κέρδισε χρόνο για να του κόψει επιτέλους το κεφάλι.

Όπως είχε σχολιάσει σχετικά πριν από μια εβδομάδα στον Observer, ο πολιτικός οικονομολόγος, Γουίλ Χάτον, πρόεδρος της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών, η Ευρώπη μπορεί να κλίνει προς τα δεξιά, αλλά το λαϊκίστικό κύμα θα συρρικνωθεί το επόμενο χρονικό διάστημα, γιατί στο τέλος θα επικρατήσει η διάθεση των ανθρώπων για ευημερία, ασφάλεια και δικαιοσύνη, όχι οι ακροδεξιές πολιτικές που στοχεύουν στην καταστολή τους.