Επαγγελματίες «παραποιητές» της πραγματικότητας

«Ρομαντισμός ή πολιτική». Δύο εντελώς διαφορετικές έννοιες, όμως, το ίδιο ικανές να διαστρεβλώσουν την αλήθεια. Καθώς ο καθένας μας μπορεί να πιστέψει αυτό που θέλει, είτε από ρομαντισμό, είτε από ιδεοληψία, είτε επειδή οι μισές αλήθειες μπορούν να πείσουν. Αλλά για λίγο. Ως ψέμα.

Η πραγματικότητα δε χρειάζεται επικοινωνία• όλα τα υπόλοιπα είναι πομπώδης ρομαντισμός ή πολιτική. Η παράφραση της φράσης «Αρχίζεις να σώζεις τον κόσμο, σώζοντας έναν άνθρωπο τη φορά• όλα τα υπόλοιπα είναι πομπώδης ρομαντισμός ή πολιτική» πηγάζει από τις σκέψεις του Μπουκόφσκι.

Ο ρομαντισμός και η πολιτική μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως το υπέρτατο εργαλείο παραποίησης της πραγματικότητας και της εργαλειοποίησης του αισθήματος αφοσίωσης.

Αυτό που δεν έχουν καταλάβει, οι επαγγελματίες «παραποιητές» της πραγματικότητας, είναι ότι το αποτέλεσμα θα τους διαψεύσει.

Διότι, ο μεγαλύτερος μύθος, ο οποίος έχει καταρρεύσει προ πολλού, είναι ότι ο λαός παρασύρεται από τα ψεύδη. Πως όλα είναι επικοινωνία.

Όσες αυτοψίες και αν γίνουν. Όσες φανφάρες και αν ακουστούν -από δήθεν σωτήρες ή και πωλητές της ελπίδας ή της αλλαγής ή της σταθερότητας- η πραγματικότητα έρχεται πάντα να διαψεύσει.

Οι μισές αλήθειες, συνιστούν ψέμα. Και οι πολίτες θυμούνται. Και θυμούνται και βλέπουν ποιοι συνέβαλαν στην πώληση και στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Αν και οι ίδιοι θέλουν να το ξεχάσουν. Και ποιοι ακολούθησαν μνημονιακές οδηγίες. Αν και διαφωνούσαν. Και ποιοι συμπεριφέρονται σαν να έχει ήδη πουληθεί το νερό. Ενώ δεν ισχύει.

Οι πολίτες, επίσης, βλέπουν τη μισή αλήθεια για τα συστήματα στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Και ποιοι έχουν διαβεβαιώσει δημοσίως για αλλαγές στη δομή της οργάνωση του κράτους. Για την αξιοκρατία.

Δύο μισές αλήθειες, μας κάνουν ένα ψέμα. Και αυτό φαίνεται. Και, στην Ελλάδα, δεν είμαστε, πια, ρομαντικοί.