Κανένας θεσμός, μόνο ο λαός

Σε άρθρο μου που είχε δημοσιευτεί στη στήλη των Απόψεων στις 18 Νοεμβρίου 2020, την επομένη του εορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου, επισημαίνονταν μεταξύ άλλων τα εξής:

Οι λαϊκιστές λιβανίζουν πάντα το λαό, τον καθιστούν αντικείμενο λατρείας, του αποδίδουν μεσσιανικές και σωτηριολογικές ιδιότητες.

Ταυτόχρονα, αυτοί οι «προστάτες» και δήθεν εκφραστές του λαού αμφισβητούν τους κανόνες που θέτει η συντεταγμένη πολιτεία προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, επιχειρούν με το πρόσχημα της φιλολαϊκής πολιτικής να καταστρατηγήσουν νόμους και θεσμικές διαδικασίες.

Ο φτηνός λαϊκισμός, αυτή η κατ’ επίφαση λαϊκότητα με τον εμφανώς πατερναλιστικό χαρακτήρα, εκμεταλλεύεται το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο πολλών, το επικρατούν κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας, την έλλειψη πραγματικής εμπιστοσύνης των πολιτών προς τις πολιτικές ηγεσίες.

Ο αξεπέραστος Μάριος Πλωρίτης, σε άρθρο του αφιερωμένο στη μάστιγα του λαϊκισμού (εφημερίδα «Το Βήμα», 14 Μαΐου 1989), ανέφερε ότι «αρχή του λαϊκισμού είναι η των λέξεων διάστρεψις, διαστρέβλωσις».

Πρωταρχικό γνώρισμα του λαϊκισμού, της χαίνουσας αυτής πληγής στο σώμα της κοινωνίας μας, είναι –όπως έγραφε ο Πλωρίτης– το ακόλουθο:

«Θαυμασμός και λατρεία για το λαό», που είναι «πάνσοφος», «πάγ-καλος», «πανάρετος» (τα «τιμημένα νιάτα», τα «περήφανα γερατειά» ή αντίστροφα, δεν έχει σημασία). Γι’ αυτό και πρέπει ο λαός να είναι «παντοδύναμος», «παγ-κυρίαρχος», πάνω απ’ τα πάντα («κανένας θεσμός, μόνο ο λαός», κατά την πρόσφατη πρωθυπουργική ρήση). Έτσι, ο λαός, από «αποπαίδι» που ήταν, νιώθει μεμιάς «αφέντης» – καθώς, μάλιστα, μετέχει σε «φορείς» που χαλκεύει για χάρη του ο λαϊκισμός.

Και συμπλήρωνε ο αείμνηστος διανοούμενος:

Ο λαϊκισμός δεν κάνει τίποτ’ άλλο παρά να ιδιοποιείται τις προοδευτικές ιδέες – που ταχύτατα τις διασύρει και τις διαβάλλει, αφού ούτε μπορεί ούτε θέλει να τις κάνει πράξη.

Διαλαλώντας πως το ήθος του είναι εξ ορισμού άπεφθο και αδιάβλητο, πάνω από κάθε κατηγορία και κάθε απόδειξη ενοχής, δεν διστάζει μπροστά στις θρασύτερες αθλιότητες, λαθροχειρίες και συμμορίες… προσεταιρίζεται τους πιο αδίστακτους καιροσκόπους και κερδοσκόπους που «εξαγνίζονται» στην κολυμπήθρα του… θεωρεί το «λαϊκό βιος» κτήμα δικό του και το λεηλατεί αναίσχυντα… και κατακεραυνώνει τους κατηγόρους του, καταγγέλλοντάς τους πως τον συκοφαντούν για να υπηρετήσουν (αυτοί!) δόλιους σκοπούς. 

Προ ολίγων ωρών ο Νίκος Παππάς προέβη σε σειρά αναρτήσεων στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, θέλοντας να σχολιάσει την άρτι εκδοθείσα απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου με την οποία κρίθηκε –ως γνωστόν– ένοχος για παράβαση καθήκοντος.

Από τις αναρτήσεις αυτές σταχυολογώ τα ακόλουθα:

Είναι απόλυτα ξεκάθαρο. Η δίκη αυτή ήταν πολιτική.

Έγινε για να κρύψει ο Μητσοτάκης τη λεηλασία του δημοσίου χρήματος, τους «γαλάζιους κοριούς» και τις «γαλάζιες ακρίδες».

Η δίκη αυτή έγινε επειδή πλούσιοι συμπολίτες μας πλήρωσαν ψηφισμένους φόρους και αναγκάστηκαν να τηρήσουν το Σύνταγμα.

Η δίκη αυτή έγινε για να χτυπηθεί η παράταξή μας και να μην ξαναπληρώσουν οι πλούσιοι.

Αλλά για αυτό δε θα αποφασίσουν κάποιοι δικαστές. Θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Ο οποίος με την εντολή του θα φέρει δικαιοσύνη παντού.

Εξάλλου, στη σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία σημειώνονται τα εξής:

Το Ειδικό Δικαστήριο αποφάσισε αντίθετα από την εισήγηση της εισαγγελίας, αντίθετα από τις αθωωτικές αποφάσεις της τακτικής δικαιοσύνης για την ίδια υπόθεση, αντίθετα από τη λογική. Και δυστυχώς αντίθετα και από την αλήθεια.

Προφανώς η απόφασή του είναι σεβαστή, αλλά το πόσο δίκαιη είναι κρίνεται από τους πολίτες και από την πραγματικότητα.

[…]

Ευτυχώς πολύ σύντομα επ’ αυτού θα αποφανθεί ο ίδιος ο ελληνικός λαός.

Και η ετυμηγορία του θα είναι  δικαιοσύνη παντού.

Και στην κοινωνία και στην οικονομία αλλά και στην απονομή της δικαιοσύνης.

Τα συμπεράσματα, δικά σας.