Ευστάθιος Τσιτλακίδης: «Λύγισε» ο αξιωματικός που θα γινόταν κουμπάρος του – Ο συγκινητικός επικήδειος

Σε κλίμα βαθιάς οδύνης τελέστηκε η κηδεία του σμηναγού Ευστάθιου Τσιτλακίδη, κυβερνήτη του μοιραίου F-4 Φάντομ που έπεσε στην Ανδραβίδα, προκαλώντας τον θάνατο του ίδιου αλλά και του συγκυβερνήτη του, Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα.

Η κηδεία του 31χρονου σμηναγού έγινε σήμερα, Παρασκευή στο χωριό του στο Νευροκόπι Δράμας. Τραγικές φιγούρες οι γονείς του, η αρραβωνιαστικιά του Μαρία αλλά και ο φίλος του και αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας  που θα γινόταν κουμπάρος του.

Ο ίδιος προπορευόταν του φέρετρου, κρατώντας στα χέρια του το πηλίκιο και το ξίφος του αδικοχαμένου φίλου και συναδέρφου του  δίχως να μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά του.

 Ο συγκινητικός επικήδειος του συναδέρφου του

«Το θλιβερό άγγελμα του θανάτου σου πότισε με απέραντη θλίψη και ανείπωτο πόνο τις καρδιές της οικογένειας σου, των φίλων σου και των συναδέλφων σου στην Πολεμική Αεροπορία. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας σου στάθηκες κοντά σε όλους ως θαυμάσιος άνθρωπος, άριστος συνάδελφος και συνεργάτης υπηρετώντας άοκνα την Πολεμική Αεροπορία και τις Ένοπλες Δυνάμεις ενώ ήσουν υπόδειγμα τέκνου για τους γονείς σου. Για 10 χρόνια υπηρέτησε στην 120 πτέρυγα αέρος και στην 117 ΠΜ. Η μοίρα δεν σε άφησε να ολοκληρώσεις το θαυμαστό έργο σου πάνω στα ατσάλινα φτερά σου αφήνοντας ένα κενό στην οικογένειά σου και την Πολεμική Αεροπορία.

Υπήρξες έντιμος και ευθύς χαρακτήρας, ειλικρινής στις σχέσεις σου. Θρηνούμε τη λεβεντιά που χάθηκε, τον γιο τον φίλο, τον αξιωματικό που έφυγε για το αιώνιο ταξίδι. Η οικογένειά σου που μέχρι σήμερα σε στήριζε με περίσσευμα ψυχής χάνει ένα εκλεκτό τέκνο. Το ήθος και η ευγένειά σου ξεχώριζε. Πέρασες στην αιωνιότητα και την ιστορία αλλά την αγάπη μας την είχες στη ζωή θα την έχεις για πάντα. Τη θύμισή σου δεν θα την ξεχάσουν οι λατρεμένοι γονείς και οι συνάδελφοί σου. Η πατρίδα μας σε κατατάσσει ανάμεσα στους ήρωες που θυσιάστηκαν για να διατηρήσει την ελευθερία της. Η Πολεμική Αεροπορία χάνει ένα αξίοτατό στέλεχός της. Η μοίρα του ανθρώπου είναι τέτοια, έρχεται και φεύγει χωρίς να τελειώσει τα όνειρά του. Με μεγάλη θλίψη σου απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της μακεδονικής γης που θα σε σκεπάσει. Ο πανάγαθος Θεός ας δίνει δύναμη στους γονείς σου».