Εις μνήμην ενός λαμπρού καθηγητή

Πέθανε χθες το πρωί πολύ γρήγορα ένα αστραφτερό μυαλό και ένας λαμπρός καθηγητής της Νομικής Σχολής  του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο Λάμπρος Μαργαρίτης.

Ήταν και ο Λάμπρος – όπως και πολλοί από εμάς- ένα «πνευματικό παιδί» του μεγάλου δάσκαλου Ιωάννη Μανωλεδάκη.

Ήταν παθιασμένος- με την καλή έννοια- με αυτό που έκανε. Και είχε αυτό το μέγεθος το οποίο ο George Steinert ονομάζει libido sciendi, δηλαδή την αγάπη για τη γνώση.

Δεν έλλειπε ποτέ από τα μαθήματά του στο Πανεπιστήμιο (κάτι που δυστυχώς έκαναν αρκετοί άλλοι συνάδελφοι της δικιάς του γενιάς).

Παράλληλα ασκούσε ενεργό δικηγορία (χωρίς ωστόσο η λειτουργία αυτή να γίνεται σε βάρος του Πανεπιστημίου).

Πολλοί δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί τον συμβουλεύονταν , γιατί πάνω από όλα ο Λάμπρος Μαργαρίτης είχε μια απίστευτη ευφυΐα στο να βρίσκει δικονομικές λύσεις σε πραγματικές υποθέσεις οι οποίες εκδικάζονταν από τα ποινικά δικαστήρια.

Έγραψε αναρίθμητα βιβλία για την Ποινική Δικονομία και το Ποινικό Δίκαιο και μόρφωσε άπειρες γενιές νομικών και δικηγόρων, αφού ήταν Τακτικός Καθηγητής της Νομικής Σχολής Θεσσαλονίκης από το 1992.

Συμμετείχε σε πολλές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές και τώρα τελευταία ήταν Πρόεδρος της σχετικής επιτροπής που διαμόρφωσε το ν. 4855/2021.

Μπορούσε να διαφωνεί κανείς με ορισμένες από τις απόψεις του , αλλά αυτό ήταν κάτι το φυσιολογικό, γιατί η Επιστήμη, η ζωή και η Δημοκρατία εξελίσσονται και  προχωρούν μέσα από τις συμφωνίες και τις διαφωνίες.

Ο Λάμπρος έκανε βεβαίως ένα λάθος. Δηλαδή παραμελούσε την υγεία του.

Θα τον θυμόμαστε πάντοτε, ως ένα αφοσιωμένο καθηγητή που ποτέ δεν παραμελούσε τα πανεπιστημιακά του καθήκοντα.

Στη γυναίκα του και το παιδί του εκφράζουμε όλοι τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.

*Γρηγόρης Καλφέλης  – Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ

 kalfelis@law.auth.gr