Χαμός με την τελευταία επιθυμία 99χρονης – Ήθελε να τοποθετήσουν… γλυπτό πέους στον τάφο της

Στο κοιμητήριο Ιγνάσιο Σαραγόσα στο χωριό Μισάντλα, στην πολιτεία της Βέρακρους του Μεξικού, η οικογένεια της Καταρίνα Ορδούνια Πέρες, μιας 99χρονης γυναίκας πολύ αγαπητής στους συγχωριανούς της, έκανε τα αποκαλυπτήρια ενός γλυπτού πέους στον… τάφο της.

Σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, επρόκειτο για την τελευταία της επιθυμία!

• Διαβάστε επίσης: Τελικά ποια χώρα το έχει πιο μεγάλο; Η θέση της Ελλάδας στη λίστα με τα ανδρικά μόρια

Την επιθυμία της Δόνια Κάτα αποκάλυψε ο εγγονός της Γκιγέρμο Ορδούνια Τεχάδα. Το γλυπτό που αναπαριστά το ανδρικό μόριο και μάλιστα σε στύση έχει ύψος σχεδόν 1,6 μέτρο, ενώ οι όρχεις ζυγίζουν περίπου 600 κιλά.

Τα αποκαλυπτήρια έκανε έτερος εγγονός της, ο Άλβαρο Μότα Λιμόν. Το γλυπτό είναι έργο του Ισίδρο Λαβουανέτ, ενός εργολάβου που δραστηριοποιείται στην περιοχή.

Doña Cata fue una mujer que sin tabú, consideraba al pene como algo importante para la vida humana, y pidió que en su tumba colocaran una estatua del miembro.
Lee más aquí 👇https://t.co/YdBDU3JI1q#Veracruz #sf pic.twitter.com/XYgZW5hBpP

— La Silla Rota Veracruz (@LSRVeracruz) July 28, 2022

Σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, η 99χρονη έζησε τη ζωή της «σκεπτόμενη εναλλακτικά και πάντοτε μπροστά από την εποχή της. Μάλιστα, πάντοτε έλεγε ότι αν υπάρχει η μέρα του δασκάλου, η μέρα του γιατρού, μέχρι και η ημέρα του μηχανικού γιατί δεν αφιερώνεται μια μέρα για να γιορτάσουμε και τα πέη;»

Η γιαγιά, δε, πάντοτε αποκαλούσε τα μέλη της οικογένειάς της «verga». Η λέξη «βέργα», κυριολεκτικά, έχει την ίδια σημασία με αυτή που τη χρησιμοποιούμε στα ελληνικά. Μονάχα που στο Μεξικό σημαίνει και πολλά άλλα. Αναλόγως με το ύφος μπορεί να είναι προσβολή ή κάτι πολύ θετικό και στην αργκό χρησιμοποιείται και ως εναλλακτική επιλογή για το ανδρικό μόριο.

Όταν ανέφερε για πρώτη φορά την επιθυμία της για το γλυπτό, ο εγγονός της το πέρασε για αστείο. Ωστόσο, αργότερα «μου είπε ότι ήταν η επιθυμία της για να μην ξεχάσει κανείς εκείνη και όλα όσα αγαπούσαμε σε αυτή. Κάτι για να τη θυμόμαστε εύκολα».

Μετά τον θάνατό της στις 20 Ιανουαρίου 2021, η οικογένεια συναντήθηκε και «αποφασίσαμε να κάνουμε το όνειρό της πραγματικότητα».

Ο δημιουργός του έργου ανέφερε κι εκείνος ότι αρχικά νόμιζε πως του έκαναν πλάκα «Δεν είναι πολύ συνηθισμένο να βλέπεις αυτού του είδους τα γλυπτά ή μνημεία, και ακόμη λιγότερο συνηθισμένο να τα βλέπεις να τιμούν τη μνήμη κάποιου που έχει πεθάνει», είπε.