Κίνημα Αλλαγής: Τι κρύβει η στρατηγική του «3ου προσώπου»

Για το Κίνημα Αλλαγής είναι πλέον σαφές πως η επιλογή τρίτου προσώπου για τη θέση του πρωθυπουργού έχει μπει στο κάδρο ως ένας από τους όρους για οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας.

Το έχει πει τόσο ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης («εμείς δίνουμε την ευκαιρία διά της ψήφου στην παράταξη μας να μην έχετε πρωθυπουργό ούτε τον έναν ούτε τον άλλον και μέσα από ένα σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα να γυρίσει σελίδα ο ελληνικός λαός») όσο και ο στενός του συνεργάτης και αντιπρόεδρος της Βουλής Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος («Δεν θα ανοίξουμε την πίσω πόρτα για την επιστροφή του κ. Τσίπρα ή του κ. Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία της χώρας»).

Με αυτόν τον τρόπο, η Χαριλάου Τρικούπη βάζει μια ξεκάθαρη κόκκινη γραμμή για τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα μπορούσε να βάλει πλάτη σε μια κυβέρνηση με τη συμμετοχή άλλων κομμάτων, οι οποίες δεν είναι μόνο θέμα πολιτικών, αλλά και προσώπων.

Η πολιτική αυτή είναι πολύ καθαρή για τους ψηφοφόρους εκείνους στη βάση του κόμματος που φοβούνται πως οποιαδήποτε συμμετοχή σε κυβέρνηση μπορεί να θεωρηθεί ως δεκανίκι. Το βίωμα της προηγούμενης συνεργασίας λειτουργεί αποτρεπτικά, κυρίως λόγω των χαμηλών ποσοστών που ακολούθησαν για το ΠΑΣΟΚ.

Γι’ αυτούς τους ψηφοφόρους, αλλά και εκείνους που διαφωνούν με το ενδεχόμενο συμμετοχής του ΚΙΝΑΛ στην κυβέρνηση, το «τρίτο πρόσωπο» λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλίδα και εγγύηση ότι η ιστορία δεν θα επαναληφθεί, επιτρέποντας στον Ανδρουλάκη να τους απευθυνθεί ευκολότερα – κι αυτό, παρότι το κομμάτι εκείνο εντός του κόμματος που διαφωνεί με ενδεχόμενη συνεργασία με τη ΝΔ πιθανώς να ζητήσει στο μέλλον ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια.

Το «τρίτο πρόσωπο», σε κάθε περίπτωση, είναι επισφράγιση και μιας πολιτικής κατεύθυνσης, καθώς η Χαριλάου Τρικούπη ζητεί αυξημένο ποσοστό στην κάλπη της απλής αναλογικής για να μπορέσει να επιβάλει το σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα με το οποίο θα κατέβει στις εκλογές και το οποίο θα επικυρωθεί στο επερχόμενο συνέδριο του κόμματος. Σε περίπτωση που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αρνηθούν, τότε θεωρείται πως το βάρος του «όχι» θα πέσει και σε εκείνους, επιτρέποντας στο ΚΙΝΑΛ να κατηγορήσει Μητσοτάκη και Τσίπρα πως δεν θέλουν να αποχωριστούν «την καρέκλα».

Διαφωνία ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ

Τόσο ο Πρωθυπουργός, ωστόσο, όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήδη διαφωνούν με ένα τέτοιο ενδεχόμενο, με το επιχείρημα ότι ο μικρός εταίρος σε μια κυβέρνηση συνεργασίας δεν μπορεί να επιβάλει πρωθυπουργό στον μεγάλο. «Ο κ. Ανδρουλάκης μάς είπε τι δεν θέλει ο ίδιος, θα ήταν προτιμότερο κάποια στιγμή να μας αποσαφηνίσει και τι θέλει ο ίδιος» τόνισε στην τελευταία ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου.

Ο Αλέξης Τσίπρας, από το Φόρουμ των Δελφών, ξεκαθάρισε πως, κατά τη γνώμη του, «ο εκάστοτε πρωθυπουργός πρέπει να είναι εκλεγμένος από τον λαό», απορρίπτοντας την πιθανότητα προγραμματικής συμφωνίας που να περιλαμβάνει και την επιλογή άλλου πρωθυπουργού.

Αν, επομένως, τα δημοσκοπικά δεδομένα δεν αλλάξουν δραματικά και δεν υπάρξει κάποια ανατροπή της τελευταίας στιγμής (και παρότι δύο από τα τρία κόμματα μιλούν για τη σημασία των διερευνητικών της πρώτης Κυριακής), το «τρίτο πρόσωπο» πιθανώς να γίνει ο καταλύτης για μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση – όπως αρχικά έλεγε ο Μητσοτάκης πριν από το «θεσμικό σχόλιο» για την κυβέρνηση συνεργασίας.

Ολα, πάντως, θα κριθούν από το ποσοστό, αλλά και τη διαφορά όχι μόνο μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος, αλλά και μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου – ενώ υπάρχει πάντα η πιθανότητα η κεντροαριστερή πλευρά να ρίξει στο τραπέζι και την ιδέα του «μεγάλου συνασπισμού», που ωστόσο δεν συγκεντρώνει μεγάλες πιθανότητες ούτε από την πλευρά της ΝΔ ούτε από αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ.