Ζελένσκι: Στο μυαλό του Ουκρανού προέδρου – Ποιους συμβιβασμούς εξετάζει για να λήξει ο πόλεμος

Την ώρα που ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει περάσει στη δεύτερη φάση του, όπως έχει ανακοινώσει και η ίδια η Ρωσία, με τις συνομιλίες για την ειρήνη να συνεχίζονται έστω και με αργούς ρυθμούς, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει να αντιμετωπίσει μεγάλες πολιτικές προκλήσεις.

Η Washington Post, σε άρθρο της, εξετάζει ποιους συμβιβασμούς μπορεί να κάνει ο Ουκρανός πρόεδρος για να υπάρξει τερματισμός του πολέμου. Η αμερικανική εφημερίδα υπενθυμίζει αρχικά ότι σχεδόν καθημερινά ο Ουκρανός πρόεδρος απευθύνεται μέσω βίντεο στον λαό της χώρας, ενημερώνοντάς τον και προειδοποιώντας τον είτε από το γραφείο του είτε μέσα στη νύχτα.

«Θέλουμε όλοι μας να κερδίσουμε αλλά θα υπάρξουν και άλλες μάχες στο μέλλον… Έχουμε μπροστά μας δύσκολο δρόμο», δήλωσε ο ίδιος σε ένα από τα πιο πρόσφατα διαγγέλματά του, με την Washington Post ωστόσο να τονίζει ότι ένας από τους πιο δύσκολους δρόμους θα είναι αυτός που θα κληθεί να διαβεί ο ίδιος ο Ζελένσκι.

Από κωμικός, αρχηγός σε καιρό κρίσης

«Ένας αρχάριος της πολιτικής που αμφισβητείτο από δυτικούς ηγέτες και μερίδα Ουκρανών ψηφοφόρων», ήταν ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, όπως σημειώνει η εφημερίδα. Ωστόσο πλέον, «έχει εξελιχθεί σε έναν αρχηγό σε καιρό κρίσης που έχει εδραιώσει τη θέση του στην ιστορία του ουκρανικού έθνους, εμπνέοντας με προσωπική γενναιότητα τη βούληση για αντίσταση», σημειώνει στην ανάλυσή της η Washington Post.

«Τώρα, καθώς ο πόλεμος μαίνεται για έκτη εβδομάδα και οι ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων συνεχίζονται, ο Ζελένσκι αντιμετωπίζει μια νέα σειρά προκλήσεων. Πρέπει να κρατήσει ψηλά το ηθικό και τη βούληση για αντίσταση εν μέσω απωλειών στο πεδίο της μάχης, οικονομικής καταστροφής και τεράστιων βασάνων για τους πολίτες. Πρέπει να διατηρήσει την εμπιστοσύνη των δυτικών εθνών ότι η Ουκρανία μπορεί να επικρατήσει για να διασφαλίσει έτσι ότι θα συνεχίσουν να ρέουν όπλα από το εξωτερικό», σημειώνει η εφημερίδα.

Ποιοι συμβιβασμοί μπορούν να γίνουν αποδεκτοί

Όμως, όσο ο πόλεμος συνεχίζεται με τρομακτικές επιπτώσεις, ο Ζελένσκι θα πρέπει να μπορέσει να βρει και εκείνη τη φόρμουλα των συμβιβασμών που θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από τον ουκρανικό πληθυσμό προκειμένου να λήξει πόλεμος.

Η ανάκτηση εδαφών από τις ουκρανικές δυνάμεις αλλά και τα στοιχεία για τις ρωσικές θηριωδίες κατά αμάχων καθιστούν, βέβαια, την προοπτική ενός συμβιβασμού ακόμη πιο δύσκολη περιορίζοντας τα περιθώρια των συγκλίσεων που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ανεκτές. Άλλωστε, αυτό είχε σημειώσει και ο ίδιος ο Ζελένσκι, όταν επισκέφθηκε την πολύπαθη Μπούκα.

Για τον Κιθ Ντάρντεν ωστόσο, καθηγητή πολιτικών επιστημών στο American University, «δεν είναι ξεκάθαρο για πόσο καιρό ακόμη θα μπορέσουν οι Ουκρανοί να συνεχίσουν να δίνουν αυτήν τη μάχη».

Ο 44χρονος Ζελένσκι προσπαθεί, από την πλευρά του, εδώ και μήνες να κανονίσει μια συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Ωστόσο, για τον ίδιο τον Ουκρανό πρόεδρο «κάθε συμφωνία με το Κρεμλίνο θα είναι πολιτικά επικίνδυνη».

Ένα ενδεχόμενο θα μπορούσε να είναι ο πόλεμος να παραταθεί για όσο διάστημα ο Ζελένσκι δεν έχει τη λαϊκή υποστήριξη εκείνη που θα χρειαζόταν για να κάνει τους απαραίτητους συμβιβασμούς ώστε να τον σταματήσει. Ένα άλλο ενδεχόμενο θα ήταν εκείνος να δει τη δημοτικότητά του και τη στήριξη προς το πρόσωπό του να καταρρέουν λόγω μιας ειρηνευτικής συμφωνίας την οποία ο ουκρανικός λαός θα αποδοκιμάσει.

Για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ

Ο ίδιος ο Ζελένσκι έχει ξεκινήσει ήδη να προσπαθεί να «πουλήσει» την ιδέα της αποκήρυξης της ένταξης στο ΝΑΤΟ, διεκδικώντας όμως ως αντάλλαγμα για τη χώρα του την προοπτική ένταξης στην ΕΕ. Ο ίδιος έχει κατά τα λοιπά πει πολλά: πως θέλει να σώσει όσο περισσότερες ζωές γίνεται, αλλά και πως θα πολεμήσει τη Ρωσία «ως και την τελευταία πόλη».

«Αυτήν την στιγμή όλοι είναι πρόθυμοι να αντισταθούν – ανυπόμονοι αν όχι να κερδίσουν τότε να πλήξουν τη Ρωσία», σημειώνει ο Μιχαήλ Μινάκοφ, πολιτικός αναλυτής στο Kennan Institute.

Σύμφωνα με τον Μινάκοφ ωστόσο, ο ίδιος ο Ζελένσκι βρίσκεται πλέον σε ένα αδιέξοδο, καθώς προσπαθεί από τη μια πλευρά να παραμείνει στη θέση που βρίσκεται σήμερα «αλλά ταυτόχρονα να βρει και μια λύση».