Για όλα φταίει ο ιμπεριαλισμός

Το πιθανότερο είναι να μην το αντιληφθήκατε, αλλά το Σάββατο έγινε μια πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία. Ηταν από τις πορείες που οι αστυνομικοί είναι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες. Διαδηλωτές και πανό από τον χώρο της Αριστεράς κατήγγειλαν το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και τον ιμπεριαλισμό για την κρίση στην Ουκρανία. Και επειδή είχα όρεξη να μπω στο Fight Club, δηλαδή να φάω ξύλο, αναρωτήθηκα στα social για ποιον λόγο η πορεία γίνεται προς την αμερικανική πρεσβεία, όταν η Ρωσία ετοιμάζεται να ξεκινήσει πόλεμο.

Ομολογώ ότι απόλαυσα τη συνέχεια. Διότι ξεπετάχθηκαν μερικές δεκάδες διεθνείς αναλυτές με δημοκρατικές ευαισθησίες που άφησαν για λίγο τον αγώνα για τη γιαγιά στο σουπερμάρκετ και βάλθηκαν να μου εξηγήσουν. Αν γίνει πόλεμος, είπαν, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στη Δύση που θέλει να αποσπάσει την Ουκρανία από τα νύχια της αρκούδας και να φυτέψει πυραύλους στραμμένους προς τη Μόσχα. Τόλμησα να ρωτήσω έναν-δύο τι γίνεται με το δικαίωμα της Ουκρανίας να προσδιορίσει η ίδια τη θέση της, να κάνει μια επιλογή που δεν είναι μόνο αμυντική, αλλά και πολιτισμική. Ελαβα απαντήσεις που αντιμετωπίζουν την Ουκρανία περίπου όπως το θύμα βιασμού που εγκαλείται επειδή προκάλεσε με το ντύσιμό του. Κοινώς, θα πρέπει να σεβαστεί τη γεωγραφική ιδιαιτερότητα και να πορευτεί κατά πώς ορίζει ο ισχυρός γείτονας. Από δίπλα παρατίθεται και το γνωστό επιχείρημα για τους ναζί στην Ουκρανία, λες και στη Ρωσία κυβερνάει ο Γκάντι.

Υποθέτω ότι έτσι και ο Πούτιν δώσει την εντολή επέμβασης, θα μετρήσουμε περισσότερες κλούβες έξω από την αμερικανική πρεσβεία. Πορείες προς τη ρωσική πρεσβεία δεν γίνονται στην Ελλάδα. Το πολύ να διοργανωθεί καμία εκδήλωση συμπαράστασης. Από πού ξεκινάει όλο αυτό; Είναι Los Angeles, California, USA, πολλά μαζί. Το ξανθό γένος, η παράδοση της Αριστεράς, η απέχθεια προς τη Δύση που, πάντως, εκφράζεται με τα πολιτικά και τεχνολογικά μέσα που διαθέτει ο δυτικός τρόπος ζωής – αν ζούσες στη Ρωσία δεν θα μπορούσες να κάνεις πορεία κατά του Πούτιν. Και κάπως έτσι, είμαστε έτοιμοι για μια χαριτωμένη περιδίνηση, τύπου λούνα παρκ, ανάμεσα σε ερωτήματα για το πού ανήκουμε και με ποιον βαδίζουμε. Και θα φταίει ο ιμπεριαλισμός.

Δύο που έχουν να πουν πολλά

Πριν από λίγες ημέρες ο Ευάγγελος Βενιζέλος μίλησε για τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο επιτελικό κράτος και στη διακυβέρνηση μέσω ενός κλειστού κύκλου προσώπων. Και όσοι τον παρακολουθούν στενά έχουν την αίσθηση ότι είναι έτοιμος… να πατήσει το κουμπί. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει πει κάποια πράγματα για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι προφανές ότι θέλει να πει περισσότερα. Χθες στην «Καθημερινή» είπε ότι ο Τσίπρας είναι ανασφαλής με κακούς συμβούλους. Και οι δύο θα είναι απόψε στο Mega, στη «Μεγάλη Εικόνα» της Νίκης Λυμπεράκη. Και δεν αποκλείεται αυτά που θα πουν να ανοίξουν, από την Τρίτη το πρωί, έναν νέο κύκλο συζητήσεων και σεναρίων. Συνεπώς προγραμματίστε να κοιμηθείτε λίγο πιο αργά. Το πρόγραμμα έχει πρώτα Βενιζέλο και μετά Τσακαλώτο.

Don’t look up

Ο Μπράνσον πουλάει εισιτήρια για διαστημικές πτήσεις. Δίνεις 450.000 δολάρια; Μπαίνεις στο σκάφος. Ο Μασκ αγόρασε μια καναδέζικη εταιρεία με σκοπό να εκτοξεύσει σμήνη δορυφόρων που θα προβάλλουν διαφημίσεις στον νυχτερινό ουρανό. Ως ιδέα το είχαμε δει στο πρώτο «Blade Runner», αλλά να που ίσως συμβεί μέσα στον αιώνα. Να βλέπεις τα αστέρια και ο Μασκ να σου δείχνει διαφήμιση του Μπράνσον για να πας εκεί πάνω. Πριν από λίγες ημέρες το Ινστιτούτο Ανταμ Σμιθ (φιλελεύθεροι είναι οι άνθρωποι) πρότεινε ιδιωτικοποίηση του φεγγαριού με τα έσοδα να διατίθενται για την επούλωση πληγών στη Γη. Υπέροχη ιδέα. Μπορεί να σκοτώσει την έμπνευση και τα τραγούδια να μη μιλάνε για το φεγγάρι, αλλά θα βγει καλό χρήμα.